1 Un fils sage écoute les avis de son père, le railleur ne tient pas compte des reproches. | 1 υιος πανουργος υπηκοος πατρι υιος δε ανηκοος εν απωλεια |
2 Chacun récolte le fruit de ses décisions: tu goûteras au bonheur, pendant que l’impie sera rassasié de violence. | 2 απο καρπων δικαιοσυνης φαγεται αγαθος ψυχαι δε παρανομων ολουνται αωροι |
3 Qui surveille ses paroles aura longue vie, qui parle sans arrêt, ce sera sa ruine. | 3 ος φυλασσει το εαυτου στομα τηρει την εαυτου ψυχην ο δε προπετης χειλεσιν πτοησει εαυτον |
4 Si l’on en reste à désirer, rien ne vient: ce sont les actifs qui s’engraissent. | 4 εν επιθυμιαις εστιν πας αεργος χειρες δε ανδρειων εν επιμελεια |
5 L’homme droit a horreur du mensonge, c’est le méchant qui salit et calomnie. | 5 λογον αδικον μισει δικαιος ασεβης δε αισχυνεται και ουχ εξει παρρησιαν |
6 La droiture se charge de protéger l’homme droit; la méchanceté mène le méchant à sa perte. | 6 δικαιοσυνη φυλασσει ακακους τους δε ασεβεις φαυλους ποιει αμαρτια |
7 Tel fait le riche mais il n’a rien, tel fait le pauvre et il a de grands biens. | 7 εισιν οι πλουτιζοντες εαυτους μηδεν εχοντες και εισιν οι ταπεινουντες εαυτους εν πολλω πλουτω |
8 Le riche paie la rançon qui le sauve, mais le pauvre ne se sent pas menacé. | 8 λυτρον ανδρος ψυχης ο ιδιος πλουτος πτωχος δε ουχ υφισταται απειλην |
9 La lumière des justes brille, tandis que s’éteint la lampe des méchants. | 9 φως δικαιοις δια παντος φως δε ασεβων σβεννυται [9α] ψυχαι δολιαι πλανωνται εν αμαρτιαις δικαιοι δε οικτιρουσιν και ελεωσιν |
10 L’arrogance ne rapporte que des disputes, il est plus sage de se laisser conseiller. | 10 κακος μεθ' υβρεως πρασσει κακα οι δε εαυτων επιγνωμονες σοφοι |
11 Fortune vite acquise ne tient pas, qui la gère à son rythme l’augmente. | 11 υπαρξις επισπουδαζομενη μετα ανομιας ελασσων γινεται ο δε συναγων εαυτω μετ' ευσεβειας πληθυνθησεται δικαιος οικτιρει και κιχρα |
12 L’espoir différé décourage, le désir comblé est un arbre de vie. | 12 κρεισσων εναρχομενος βοηθων καρδια του επαγγελλομενου και εις ελπιδα αγοντος δενδρον γαρ ζωης επιθυμια αγαθη |
13 Qui méprise les avertissements se perdra, qui observe le commandement sera récompensé. | 13 ος καταφρονει πραγματος καταφρονηθησεται υπ' αυτου ο δε φοβουμενος εντολην ουτος υγιαινει [13α] υιω δολιω ουδεν εσται αγαθον οικετη δε σοφω ευοδοι εσονται πραξεις και κατευθυνθησεται η οδος αυτου |
14 L’enseignement du sage est source de vie, il fait échapper aux pièges de la mort. | 14 νομος σοφου πηγη ζωης ο δε ανους υπο παγιδος θανειται |
15 Qui agit avec bon sens sera apprécié, le chemin des traîtres ne mène nulle part. | 15 συνεσις αγαθη διδωσιν χαριν το δε γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης οδοι δε καταφρονουντων εν απωλεια |
16 L’homme avisé agit à bon escient, l’insensé étale sa folie. | 16 πας πανουργος πρασσει μετα γνωσεως ο δε αφρων εξεπετασεν εαυτου κακιαν |
17 Un messager trompeur prépare un échec, un messager fidèle donne le réconfort. | 17 βασιλευς θρασυς εμπεσειται εις κακα αγγελος δε πιστος ρυσεται αυτον |
18 Misère et honte pour celui qui rejette les avis; qui observe la remontrance se fera estimer. | 18 πενιαν και ατιμιαν αφαιρειται παιδεια ο δε φυλασσων ελεγχους δοξασθησεται |
19 C’est toujours agréable d’avoir ce qu’on désire; les sots ne veulent pas renoncer au mal. | 19 επιθυμιαι ευσεβων ηδυνουσιν ψυχην εργα δε ασεβων μακραν απο γνωσεως |
20 Qui va avec les sages devient sage, qui fréquente les insensés se pervertit. | 20 ο συμπορευομενος σοφοις σοφος εσται ο δε συμπορευομενος αφροσι γνωσθησεται |
21 Le malheur poursuit les pécheurs, le bonheur viendra récompenser les justes. | 21 αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα τους δε δικαιους καταλημψεται αγαθα |
22 Les bons laissent à leurs enfants et petits-enfants leur héritage; la fortune des pécheurs est réservée au juste. | 22 αγαθος ανηρ κληρονομησει υιους υιων θησαυριζεται δε δικαιοις πλουτος ασεβων |
23 Le champ que travaille le pauvre lui donne bien à manger; un autre dépérit faute de justice. | 23 δικαιοι ποιησουσιν εν πλουτω ετη πολλα αδικοι δε απολουνται συντομως |
24 Ne pas user du fouet, c’est ne pas aimer son fils: celui qui l’aime n’attend pas pour le corriger. | 24 ος φειδεται της βακτηριας μισει τον υιον αυτου ο δε αγαπων επιμελως παιδευει |
25 Le juste mange à son appétit; le ventre des méchants crie famine. | 25 δικαιος εσθων εμπιπλα την ψυχην αυτου ψυχαι δε ασεβων ενδεεις |