Livre de l'Exode 10

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Yahvé dit à Moïse: “Va trouver le Pharaon. Je l’ai maintenu dans son entêtement, lui et ses serviteurs, afin de réaliser tous ces prodiges au milieu d’eux.	1 ειπεν δε κυριος προς μωυσην λεγων εισελθε προς φαραω εγω γαρ εσκληρυνα αυτου την καρδιαν και των θεραποντων αυτου ινα εξης επελθη τα σημεια ταυτα επ' αυτους
2 Ainsi tu pourras raconter à ton fils et à ton petit-fils comment j’ai triomphé des Égyptiens: tu leur diras les signes que j’ai faits au milieu d’eux pour qu’ils sachent que je suis Yahvé.”	2 οπως διηγησησθε εις τα ωτα των τεκνων υμων και τοις τεκνοις των τεκνων υμων οσα εμπεπαιχα τοις αιγυπτιοις και τα σημεια μου α εποιησα εν αυτοις και γνωσεσθε οτι εγω κυριος
3 Moïse et Aaron vinrent dire au Pharaon: “Voici ce que te dit Yahvé, le Dieu des Hébreux: Combien de temps refuseras-tu de t’abaisser devant moi? Laisse aller mon peuple pour qu’il me serve!	3 εισηλθεν δε μωυσης και ααρων εναντιον φαραω και ειπαν αυτω ταδε λεγει κυριος ο θεος των εβραιων εως τινος ου βουλει εντραπηναι με εξαποστειλον τον λαον μου ινα λατρευσωσιν μοι
4 Si tu ne laisses pas aller mon peuple, dès demain je ferai venir des sauterelles dans tout ton pays.	4 εαν δε μη θελης συ εξαποστειλαι τον λαον μου ιδου εγω επαγω ταυτην την ωραν αυριον ακριδα πολλην επι παντα τα ορια σου
5 Elles couvriront tellement bien le sol, qu’on ne verra plus la terre. Elles mangeront tout ce qui reste encore dans les champs, tout ce que la grêle a laissé. Elles mangeront tous les arbres qui poussent pour vous dans la campagne.	5 και καλυψει την οψιν της γης και ου δυνηση κατιδειν την γην και κατεδεται παν το περισσον της γης το καταλειφθεν ο κατελιπεν υμιν η χαλαζα και κατεδεται παν ξυλον το φυομενον υμιν επι της γης
6 Tes maisons, les maisons de tous tes serviteurs et les maisons de tous les Égyptiens en seront remplies. Jamais, ni tes pères, ni les pères de tes pères n’ont vu chose pareille.” Alors Moïse se retira et sortit de chez le Pharaon.	6 και πλησθησονται σου αι οικιαι και αι οικιαι των θεραποντων σου και πασαι αι οικιαι εν παση γη των αιγυπτιων α ουδεποτε εωρακασιν οι πατερες σου ουδε οι προπαπποι αυτων αφ' ης ημερας γεγονασιν επι της γης εως της ημερας ταυτης και εκκλινας μωυσης εξηλθεν απο φαραω
7 Les serviteurs du Pharaon lui dirent: “Combien de temps encore cette affaire va-t-elle nous ruiner? Renvoie ces gens pour qu’ils servent Yahvé, leur Dieu! Ne vois-tu pas que l’Égypte est perdue?”	7 και λεγουσιν οι θεραποντες φαραω προς αυτον εως τινος εσται τουτο ημιν σκωλον εξαποστειλον τους ανθρωπους οπως λατρευσωσιν τω θεω αυτων η ειδεναι βουλει οτι απολωλεν αιγυπτος
8 On fit donc revenir Moïse et Aaron chez le Pharaon. Il leur dit: “Allez servir Yahvé, votre Dieu! Mais quels sont ceux qui iront?”	8 και απεστρεψαν τον τε μωυσην και ααρων προς φαραω και ειπεν αυτοις πορευεσθε και λατρευσατε τω θεω υμων τινες δε και τινες εισιν οι πορευομενοι
9 Moïse répondit: “Nous irons avec nos jeunes gens et nos vieillards, avec nos fils et nos filles, avec notre petit et notre gros bétail, car ce sera pour nous une fête en l’honneur de Yahvé.”	9 και λεγει μωυσης συν τοις νεανισκοις και πρεσβυτεροις πορευσομεθα συν τοις υιοις και θυγατρασιν και προβατοις και βουσιν ημων εστιν γαρ εορτη κυριου του θεου ημων
10 Le Pharaon leur dit: “Que Yahvé soit avec vous! Je dois donc vous laisser partir avec vos femmes et vos petits enfants? Mais vous avez en tête de mauvaises intentions!	10 και ειπεν προς αυτους εστω ουτως κυριος μεθ' υμων καθοτι αποστελλω υμας μη και την αποσκευην υμων ιδετε οτι πονηρια προκειται υμιν
11 Il n’en est pas question. Ce sont les hommes qui iront servir Yahvé, puisque c’est cela que vous voulez!” Ceci dit, on les chassa de devant le Pharaon.	11 μη ουτως πορευεσθωσαν δε οι ανδρες και λατρευσατε τω θεω τουτο γαρ αυτοι ζητειτε εξεβαλον δε αυτους απο προσωπου φαραω
12 Yahvé dit alors à Moïse: “Étends ta main sur le pays d’Égypte pour faire venir les sauterelles. Qu’elles envahissent toute l’Égypte, et qu’elles mangent tout ce qui pousse dans les champs, tout ce que la grêle a laissé!”	12 ειπεν δε κυριος προς μωυσην εκτεινον την χειρα επι γην αιγυπτου και αναβητω ακρις επι την γην και κατεδεται πασαν βοτανην της γης και παντα τον καρπον των ξυλων ον υπελιπετο η χαλαζα
13 Moïse étendit son bâton sur l’Égypte: tout le jour et toute la nuit Yahvé fit souffler sur le pays un vent d’est. Au matin, le vent d’est avait apporté les sauterelles.	13 και επηρεν μωυσης την ραβδον εις τον ουρανον και κυριος επηγαγεν ανεμον νοτον επι την γην ολην την ημεραν εκεινην και ολην την νυκτα το πρωι εγενηθη και ο ανεμος ο νοτος ανελαβεν την ακριδα
14 Les sauterelles envahirent la terre d’Égypte et s’abattirent sur tout le pays: ce fut une terrible catastrophe! Jamais, ni avant ni après, on n’avait vu tant de sauterelles.	14 και ανηγαγεν αυτην επι πασαν γην αιγυπτου και κατεπαυσεν επι παντα τα ορια αιγυπτου πολλη σφοδρα προτερα αυτης ου γεγονεν τοιαυτη ακρις και μετα ταυτα ουκ εσται ουτως
15 Elles couvrirent si bien la terre qu’on ne la voyait plus. Elles dévorèrent tout ce qui poussait dans les champs et tous les fruits que la grêle avait laissés sur les arbres. Il ne resta pas un brin de verdure, ni sur les arbres ni dans les champs dans tout le pays d’Égypte.	15 και εκαλυψεν την οψιν της γης και εφθαρη η γη και κατεφαγεν πασαν βοτανην της γης και παντα τον καρπον των ξυλων ος υπελειφθη απο της χαλαζης ουχ υπελειφθη χλωρον ουδεν εν τοις ξυλοις και εν παση βοτανη του πεδιου εν παση γη αιγυπτου
16 Le Pharaon se dépêcha d’appeler Moïse et Aaron; il leur dit: “J’ai péché contre Yahvé votre Dieu et contre vous!	16 κατεσπευδεν δε φαραω καλεσαι μωυσην και ααρων λεγων ημαρτηκα εναντιον κυριου του θεου υμων και εις υμας
17 Maintenant, pardonne-moi ma faute au moins pour cette fois! Priez Yahvé votre Dieu pour qu’il écarte de moi ce fléau mortel.”	17 προσδεξασθε ουν μου την αμαρτιαν ετι νυν και προσευξασθε προς κυριον τον θεον υμων και περιελετω απ' εμου τον θανατον τουτον
18 Moïse sortit de chez le Pharaon et pria Yahvé,	18 εξηλθεν δε μωυσης απο φαραω και ηυξατο προς τον θεον
19 qui fit tourner le vent. Un fort vent d’ouest emporta les sauterelles vers la Mer des Roseaux: il n’en resta pas une seule dans toute l’Égypte.	19 και μετεβαλεν κυριος ανεμον απο θαλασσης σφοδρον και ανελαβεν την ακριδα και ενεβαλεν αυτην εις την ερυθραν θαλασσαν και ουχ υπελειφθη ακρις μια εν παση γη αιγυπτου
20 Mais Yahvé voulut l’entêtement du Pharaon; celui-ci ne laissa pas partir les Israélites.	20 και εσκληρυνεν κυριος την καρδιαν φαραω και ουκ εξαπεστειλεν τους υιους ισραηλ
21 Yahvé dit à Moïse: “Tends ta main vers le ciel, et sur toute l’Égypte viendront des ténèbres telles que l’on ira en tâtonnant dans les ténèbres.”	21 ειπεν δε κυριος προς μωυσην εκτεινον την χειρα σου εις τον ουρανον και γενηθητω σκοτος επι γην αιγυπτου ψηλαφητον σκοτος
22 Moïse tendit sa main vers le ciel, et durant trois jours ce furent d’épaisses ténèbres sur toute l’Égypte.	22 εξετεινεν δε μωυσης την χειρα εις τον ουρανον και εγενετο σκοτος γνοφος θυελλα επι πασαν γην αιγυπτου τρεις ημερας
23 Les gens ne se voyaient plus les uns les autres et durant trois jours nul ne bougea de sa place. Mais tous les Israélites avaient de la lumière, là où ils habitaient.	23 και ουκ ειδεν ουδεις τον αδελφον αυτου τρεις ημερας και ουκ εξανεστη ουδεις εκ της κοιτης αυτου τρεις ημερας πασι δε τοις υιοις ισραηλ ην φως εν πασιν οις κατεγινοντο
24 Le Pharaon appela Moïse et lui dit: “Allez servir Yahvé! Vos petits enfants iront avec vous, mais vous laisserez votre petit et votre gros bétail.”	24 και εκαλεσεν φαραω μωυσην και ααρων λεγων βαδιζετε λατρευσατε κυριω τω θεω υμων πλην των προβατων και των βοων υπολιπεσθε και η αποσκευη υμων αποτρεχετω μεθ' υμων
25 Moïse répondit: “Est-ce toi qui nous remettras ce qu’il convient d’offrir et de sacrifier à Yahvé, notre Dieu?	25 και ειπεν μωυσης αλλα και συ δωσεις ημιν ολοκαυτωματα και θυσιας α ποιησομεν κυριω τω θεω ημων
26 C’est pourquoi nos troupeaux viendront avec nous: pas une de nos bêtes ne restera ici. D’ailleurs nous devrons servir Yahvé, notre Dieu, avec des bêtes de notre troupeau et, jusqu’à notre arrivée là-bas, nous ne saurons pas exactement ce que nous devrons offrir à Yahvé.”	26 και τα κτηνη ημων πορευσεται μεθ' ημων και ουχ υπολειψομεθα οπλην απ' αυτων γαρ λημψομεθα λατρευσαι κυριω τω θεω ημων ημεις δε ουκ οιδαμεν τι λατρευσωμεν κυριω τω θεω ημων εως του ελθειν ημας εκει
27 Yahvé voulut alors que le Pharaon s’entête: il refusa de les laisser partir.	27 εσκληρυνεν δε κυριος την καρδιαν φαραω και ουκ εβουληθη εξαποστειλαι αυτους
28 Le Pharaon dit à Moïse: “Va-t’en d’ici et garde-toi bien de revenir, car le jour où tu te présenteras devant moi, tu mourras!”	28 και λεγει φαραω απελθε απ' εμου προσεχε σεαυτω ετι προσθειναι ιδειν μου το προσωπον η δ' αν ημερα οφθης μοι αποθανη
29 Moïse répondit: “Tu l’as très bien dit, je ne me présenterai plus devant toi.”	29 λεγει δε μωυσης ειρηκας ουκετι οφθησομαι σοι εις προσωπον