Deuxième livre des Rois 1

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Après la mort d’Akab, Moab se révolta contre Israël.	1 και ηθετησεν μωαβ εν ισραηλ μετα το αποθανειν αχααβ
2 Okozias tomba par la fenêtre de sa chambre haute à Samarie, et comme il n’était pas bien, il envoya des hommes en leur disant: “Allez consulter Baal-Zéboub, le dieu d’Ékron, pour savoir si je guérirai de mon mal.”	2 και επεσεν οχοζιας δια του δικτυωτου του εν τω υπερωω αυτου τω εν σαμαρεια και ηρρωστησεν και απεστειλεν αγγελους και ειπεν προς αυτους δευτε και επιζητησατε εν τη βααλ μυιαν θεον ακκαρων ει ζησομαι εκ της αρρωστιας μου ταυτης και επορευθησαν επερωτησαι δι' αυτου
3 Mais l’ange de Yahvé dit à Élie de Tichbé: “Lève-toi et va à la rencontre des messagers du roi de Samarie. Tu leur diras: N’y a-t-il donc plus de Dieu en Israël? Pourquoi allez-vous consulter Baal-Zéboub, le dieu d’Ékron?	3 και αγγελος κυριου ελαλησεν προς ηλιου τον θεσβιτην λεγων αναστας δευρο εις συναντησιν των αγγελων οχοζιου βασιλεως σαμαρειας και λαλησεις προς αυτους ει παρα το μη ειναι θεον εν ισραηλ υμεις πορευεσθε επιζητησαι εν τη βααλ μυιαν θεον ακκαρων
4 Puisque c’est ainsi, dit Yahvé, tu ne descendras pas du lit sur lequel tu es monté: sache que tu vas mourir.” Et Élie s’éloigna.	4 και ουχ ουτως οτι ταδε λεγει κυριος η κλινη εφ' ης ανεβης εκει ου καταβηση απ' αυτης οτι εκει θανατω αποθανη και επορευθη ηλιου και ειπεν προς αυτους
5 Les messagers revinrent donc auprès du roi; il leur dit: “Pourquoi êtes-vous revenus?”	5 και επεστραφησαν οι αγγελοι προς αυτον και ειπεν προς αυτους τι οτι επεστρεψατε
6 Ils répondirent: “Un homme est venu à notre rencontre et il nous a dit: ‘Allez, retournez auprès du roi qui vous a envoyés, et redites-lui cette parole de Yahvé: N’y a-t-il donc plus de Dieu en Israël pour que tu ailles consulter Baal-Zéboub, le dieu d’Ékron? C’est pourquoi tu ne descendras pas du lit sur lequel tu es monté, tu mourras, c’est décidé!’ ”	6 και ειπαν προς αυτον ανηρ ανεβη εις συναντησιν ημων και ειπεν προς ημας δευτε επιστραφητε προς τον βασιλεα τον αποστειλαντα υμας και λαλησατε προς αυτον ταδε λεγει κυριος ει παρα το μη ειναι θεον εν ισραηλ συ πορευη ζητησαι εν τη βααλ μυιαν θεον ακκαρων ουχ ουτως η κλινη εφ' ης ανεβης εκει ου καταβηση απ' αυτης οτι θανατω αποθανη
7 Il leur dit: “Comment était cet homme qui est venu à votre rencontre et qui vous a dit tout cela?”	7 και ελαλησεν προς αυτους λεγων τις η κρισις του ανδρος του αναβαντος εις συναντησιν υμιν και λαλησαντος προς υμας τους λογους τουτους
8 Ils répondirent: “Cet homme portait un vêtement de peau, il avait une ceinture de cuir autour des reins.” Okozias s’exclama: “C’est Élie de Tichbé!”	8 και ειπον προς αυτον ανηρ δασυς και ζωνην δερματινην περιεζωσμενος την οσφυν αυτου και ειπεν ηλιου ο θεσβιτης ουτος εστιν
9 Il envoya vers Élie 50 hommes avec leur chef, qui montèrent à sa recherche; il était assis au sommet de la montagne. Le chef lui cria: “Homme de Dieu, c’est un ordre du roi, descends!”	9 και απεστειλεν προς αυτον ηγουμενον πεντηκονταρχον και τους πεντηκοντα αυτου και ανεβη και ηλθεν προς αυτον και ιδου ηλιου εκαθητο επι της κορυφης του ορους και ελαλησεν ο πεντηκονταρχος προς αυτον και ειπεν ανθρωπε του θεου ο βασιλευς εκαλεσεν σε καταβηθι
10 Élie répondit au chef des 50: “Si je suis un homme de Dieu, que le feu du ciel descende et te dévore, toi et tes 50 hommes!” Et le feu du ciel descendit: il le dévora, lui et ses 50 hommes.	10 και απεκριθη ηλιου και ειπεν προς τον πεντηκονταρχον και ει ανθρωπος του θεου εγω καταβησεται πυρ εκ του ουρανου και καταφαγεται σε και τους πεντηκοντα σου και κατεβη πυρ εκ του ουρανου και κατεφαγεν αυτον και τους πεντηκοντα αυτου
11 De nouveau le roi envoya 50 hommes avec un autre chef; lui aussi cria: “Homme de Dieu, voici l’ordre du roi: Dépêche-toi de descendre!”	11 και προσεθετο ο βασιλευς και απεστειλεν προς αυτον αλλον πεντηκονταρχον και τους πεντηκοντα αυτου και ανεβη και ελαλησεν ο πεντηκονταρχος προς αυτον και ειπεν ανθρωπε του θεου ταδε λεγει ο βασιλευς ταχεως καταβηθι
12 Élie répondit: “Si je suis un homme de Dieu, que le feu du ciel descende et qu’il te dévore, toi et tes 50 hommes!” Et le feu de Dieu descendit du ciel: il le dévora lui et ses 50 hommes.	12 και απεκριθη ηλιου και ελαλησεν προς αυτον και ειπεν ει ανθρωπος του θεου εγω ειμι καταβησεται πυρ εκ του ουρανου και καταφαγεται σε και τους πεντηκοντα σου και κατεβη πυρ εκ του ουρανου και κατεφαγεν αυτον και τους πεντηκοντα αυτου
13 Une troisième fois le roi envoya 50 hommes avec leur chef; arrivé près d’Élie, le troisième chef se mit à genoux et le supplia, il lui dit: “Homme de Dieu, je suis ton serviteur, que ma vie et celle de mes hommes compte un peu pour toi!	13 και προσεθετο ο βασιλευς ετι αποστειλαι ηγουμενον πεντηκονταρχον τριτον και τους πεντηκοντα αυτου και ηλθεν προς αυτον ο πεντηκονταρχος ο τριτος και εκαμψεν επι τα γονατα αυτου κατεναντι ηλιου και εδεηθη αυτου και ελαλησεν προς αυτον και ειπεν ανθρωπε του θεου εντιμωθητω δη η ψυχη μου και η ψυχη των δουλων σου τουτων των πεντηκοντα εν οφθαλμοις σου
14 Le feu de Dieu est déjà descendu du ciel dévorer les deux premiers chefs avec leur 50 hommes, épargne ma vie à présent!”	14 ιδου κατεβη πυρ εκ του ουρανου και κατεφαγεν τους δυο πεντηκονταρχους τους πρωτους και τους πεντηκοντα αυτων και νυν εντιμωθητω δη η ψυχη των δουλων σου εν οφθαλμοις σου
15 Alors l’ange de Yahvé dit à Élie: “Descends avec lui, tu n’as rien à craindre de sa part.” Il se leva donc et descendit avec eux auprès du roi.	15 και ελαλησεν αγγελος κυριου προς ηλιου και ειπεν καταβηθι μετ' αυτου μη φοβηθης απο προσωπου αυτων και ανεστη ηλιου και κατεβη μετ' αυτου προς τον βασιλεα
16 Il lui dit: “Voici ce que dit Yahvé: Parce que tu as envoyé des messagers pour consulter Baal-Zéboub, le dieu d’Ékron, tu ne descendras pas du lit sur lequel tu es monté. Tu mourras: c’est décidé!”	16 και ελαλησεν προς αυτον και ειπεν ηλιου ταδε λεγει κυριος τι οτι απεστειλας αγγελους ζητησαι εν τη βααλ μυιαν θεον ακκαρων ουχ ουτως η κλινη εφ' ης ανεβης εκει ου καταβηση απ' αυτης οτι θανατω αποθανη
17 Okozias mourut en effet selon la parole de Yahvé qu’avait rapportée Élie. Joram, son frère, régna à sa place, car il n’avait pas de fils (c’était la deuxième année de Joram fils de Josaphat, roi de Juda).	17 και απεθανεν κατα το ρημα κυριου ο ελαλησεν ηλιου
18 Le reste des actes d’Okozias, ce qu’il a fait, tout cela n’est-il pas écrit dans le Livre des Chroniques des rois d’Israël?	18 και τα λοιπα των λογων οχοζιου οσα εποιησεν ουκ ιδου ταυτα γεγραμμενα επι βιβλιου λογων των ημερων τοις βασιλευσιν ισραηλ [18α] και ιωραμ υιος αχααβ βασιλευει επι ισραηλ εν σαμαρεια ετη δεκα δυο εν ετει οκτωκαιδεκατω ιωσαφατ βασιλεως ιουδα [18β] και εποιησεν το πονηρον ενωπιον κυριου πλην ουχ ως οι αδελφοι αυτου ουδε ως η μητηρ αυτου [18χ] και απεστησεν τας στηλας του βααλ ας εποιησεν ο πατηρ αυτου και συνετριψεν αυτας πλην εν ταις αμαρτιαις οικου ιεροβοαμ ος εξημαρτεν τον ισραηλ εκολληθη ουκ απεστη απ' αυτων [18δ] και εθυμωθη οργη κυριος εις τον οικον αχααβ