Salmi 34
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | VULGATA |
---|---|
1 Di Davide, quando si finse pazzo davanti ad Abimèlech, di modo che questi lo costrinse ad andarsene. | 1 Ipsi David. Judica, Domine, nocentes me ; expugna impugnantes me. |
2 Voglio benedire il Signore in ogni tempo, la sua lode sia sempre sulla mia bocca. | 2 Apprehende arma et scutum, et exsurge in adjutorium mihi. |
3 Nel Signore si gloria l'anima mia, odano i poveri e si rallegrino. | 3 Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me ; dic animæ meæ : Salus tua ego sum. |
4 Magnificate con me il Signore ed esaltiamo il suo nome tutti insieme. | 4 Confundantur et revereantur quærentes animam meam ; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala. |
5 Mi sono rivolto al Signore e mi ha risposto, da ogni mia apprensione mi ha liberato. | 5 Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos. |
6 Guardate a lui e sarete raggianti, i vostri volti non dovranno arrossire. | 6 Fiat via illorum tenebræ et lubricum, et angelus Domini persequens eos. |
7 Questo misero ha gridato e il Signore l'ha udito, e da tutte le sue angustie lo ha liberato. | 7 Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui ; supervacue exprobraverunt animam meam. |
8 L'angelo del Signore s'accampa attorno a quelli che lo temono e li libera. | 8 Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat in ipsum. |
9 Gustate e vedete che buono è il Signore: beato l'uomo che in lui si rifugia. | 9 Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo. |
10 Temete il Signore, o suoi santi, perché non c'è indigenza per quelli che lo temono. | 10 Omnia ossa mea dicent : Domine, quis similis tibi ? eripiens inopem de manu fortiorum ejus ; egenum et pauperem a diripientibus eum. |
11 I potenti sono caduti in miseria e soffrono la fame, ma quelli che si rivolgono al Signore non mancano d'alcun bene. | 11 Surgentes testes iniqui, quæ ignorabam interrogabant me. |
12 Venite, o figli, e ascoltatemi: il timore del Signore io voglio insegnarvi. | 12 Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem animæ meæ. |
13 Qual è l'uomo cui piace la vita, che ama i giorni da gustare il bene? | 13 Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio ; humiliabam in jejunio animam meam, et oratio mea in sinu meo convertetur. |
14 La tua lingua trattieni dal male e le tue labbra dal parlare con frode. | 14 Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam ; quasi lugens et contristatus sic humiliabar. |
15 Discòstati dal male e fa' il bene, ricerca la pace e corrile dietro. | 15 Et adversum me lætati sunt, et convenerunt ; congregata sunt super me flagella, et ignoravi. |
16 Gli occhi del Signore sono per i giusti e le sue orecchie al loro grido d'aiuto. | 16 Dissipati sunt, nec compuncti ; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione ; frenduerunt super me dentibus suis. |
17 L'attenzione del Signore è su quanti fanno il male per distruggere dalla terra la loro memoria. | 17 Domine, quando respicies ? Restitue animam meam a malignitate eorum ; a leonibus unicam meam. |
18 Gridarono i giusti e il Signore li udì e da ogni loro angustia li liberò. | 18 Confitebor tibi in ecclesia magna ; in populo gravi laudabo te. |
19 Vicino è il Signore a chi ha il cuore compunto, egli salva chi ha il cuore contrito. | 19 Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique, qui oderunt me gratis, et annuunt oculis. |
20 Molti sono i mali del giusto, ma da tutti lo libera il Signore. | 20 Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur ; et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitabant. |
21 Egli custodisce tutte le sue ossa, non una di esse fu mai spezzata. | 21 Et dilataverunt super me os suum ; dixerunt : Euge, euge ! viderunt oculi nostri. |
22 E' ucciso l'empio dalla sua malizia; quanti odiano il giusto ne scontano la pena. | 22 Vidisti, Domine : ne sileas ; Domine, ne discedas a me. |
23 Redime il Signore l'anima dei suoi servi; non subiscono alcuna pena quanti in lui si rifugiano. | 23 Exsurge et intende judicio meo, Deus meus ; et Dominus meus, in causam meam. |
24 Judica me secundum justitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi. | |
25 Non dicant in cordibus suis : Euge, euge, animæ nostræ ; nec dicant : Devoravimus eum. | |
26 Erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis ; induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me. | |
27 Exsultent et lætentur qui volunt justitiam meam ; et dicant semper : Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi ejus. | |
28 Et lingua mea meditabitur justitiam tuam ; tota die laudem tuam. |