ΑΣΜΑ - Cantico - Canticle of Canticles 1

LXX	KING JAMES BIBLE
1 ασμα ασματων ο εστιν τω σαλωμων	1 The song of songs, which is Solomon's.
2 φιλησατω με απο φιληματων στοματος αυτου οτι αγαθοι μαστοι σου υπερ οινον	2 Let him kiss me with the kisses of his mouth: for thy love is better than wine.
3 και οσμη μυρων σου υπερ παντα τα αρωματα μυρον εκκενωθεν ονομα σου δια τουτο νεανιδες ηγαπησαν σε	3 Because of the savour of thy good ointments thy name is as ointment poured forth, therefore do the virgins love thee.
4 ειλκυσαν σε οπισω σου εις οσμην μυρων σου δραμουμεν εισηνεγκεν με ο βασιλευς εις το ταμιειον αυτου αγαλλιασωμεθα και ευφρανθωμεν εν σοι αγαπησομεν μαστους σου υπερ οινον ευθυτης ηγαπησεν σε	4 Draw me, we will run after thee: the king hath brought me into his chambers: we will be glad and rejoice in thee, we will remember thy love more than wine: the upright love thee.
5 μελαινα ειμι και καλη θυγατερες ιερουσαλημ ως σκηνωματα κηδαρ ως δερρεις σαλωμων	5 I am black, but comely, O ye daughters of Jerusalem, as the tents of Kedar, as the curtains of Solomon.
6 μη βλεψητε με οτι εγω ειμι μεμελανωμενη οτι παρεβλεψεν με ο ηλιος υιοι μητρος μου εμαχεσαντο εν εμοι εθεντο με φυλακισσαν εν αμπελωσιν αμπελωνα εμον ουκ εφυλαξα	6 Look not upon me, because I am black, because the sun hath looked upon me: my mother's children were angry with me; they made me the keeper of the vineyards; but mine own vineyard have I not kept.
7 απαγγειλον μοι ον ηγαπησεν η ψυχη μου που ποιμαινεις που κοιταζεις εν μεσημβρια μηποτε γενωμαι ως περιβαλλομενη επ' αγελαις εταιρων σου	7 Tell me, O thou whom my soul loveth, where thou feedest, where thou makest thy flock to rest at noon: for why should I be as one that turneth aside by the flocks of thy companions?
8 εαν μη γνως σεαυτην η καλη εν γυναιξιν εξελθε συ εν πτερναις των ποιμνιων και ποιμαινε τας εριφους σου επι σκηνωμασιν των ποιμενων	8 If thou know not, O thou fairest among women, go thy way forth by the footsteps of the flock, and feed thy kids beside the shepherds' tents.
9 τη ιππω μου εν αρμασιν φαραω ωμοιωσα σε η πλησιον μου	9 I have compared thee, O my love, to a company of horses in Pharaoh's chariots.
10 τι ωραιωθησαν σιαγονες σου ως τρυγονες τραχηλος σου ως ορμισκοι	10 Thy cheeks are comely with rows of jewels, thy neck with chains of gold.
11 ομοιωματα χρυσιου ποιησομεν σοι μετα στιγματων του αργυριου	11 We will make thee borders of gold with studs of silver.
12 εως ου ο βασιλευς εν ανακλισει αυτου ναρδος μου εδωκεν οσμην αυτου	12 While the king sitteth at his table, my spikenard sendeth forth the smell thereof.
13 αποδεσμος της στακτης αδελφιδος μου εμοι ανα μεσον των μαστων μου αυλισθησεται	13 A bundle of myrrh is my wellbeloved unto me; he shall lie all night betwixt my breasts.
14 βοτρυς της κυπρου αδελφιδος μου εμοι εν αμπελωσιν εγγαδδι	14 My beloved is unto me as a cluster of camphire in the vineyards of En-gedi.
15 ιδου ει καλη η πλησιον μου ιδου ει καλη οφθαλμοι σου περιστεραι	15 Behold, thou art fair, my love; behold, thou art fair; thou hast doves' eyes.
16 ιδου ει καλος ο αδελφιδος μου και γε ωραιος προς κλινη ημων συσκιος	16 Behold, thou art fair, my beloved, yea, pleasant: also our bed is green.
17 δοκοι οικων ημων κεδροι φατνωματα ημων κυπαρισσοι	17 The beams of our house are cedar, and our rafters of fir.