ΑΣΜΑ - Cantico - Canticle of Canticles 1

LXX	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 ασμα ασματων ο εστιν τω σαλωμων	1 Das Hohelied Salomos.
2 φιλησατω με απο φιληματων στοματος αυτου οτι αγαθοι μαστοι σου υπερ οινον	2 Mit Küssen seines Mundes bedecke er mich. Süßer als Wein ist deine Liebe.
3 και οσμη μυρων σου υπερ παντα τα αρωματα μυρον εκκενωθεν ονομα σου δια τουτο νεανιδες ηγαπησαν σε	3 Köstlich ist der Duft deiner Salben, dein Name hingegossenes Salböl; darum lieben dich die Mädchen.
4 ειλκυσαν σε οπισω σου εις οσμην μυρων σου δραμουμεν εισηνεγκεν με ο βασιλευς εις το ταμιειον αυτου αγαλλιασωμεθα και ευφρανθωμεν εν σοι αγαπησομεν μαστους σου υπερ οινον ευθυτης ηγαπησεν σε	4 Zieh mich her hinter dir! Lass uns eilen! Der König führt mich in seine Gemächer. Jauchzen lasst uns, deiner uns freuen, deine Liebe höher rühmen als Wein. Dich liebt man zu Recht.
5 μελαινα ειμι και καλη θυγατερες ιερουσαλημ ως σκηνωματα κηδαρ ως δερρεις σαλωμων	5 Braun bin ich, doch schön, ihr Töchter Jerusalems, wie die Zelte von Kedar, wie Salomos Decken.
6 μη βλεψητε με οτι εγω ειμι μεμελανωμενη οτι παρεβλεψεν με ο ηλιος υιοι μητρος μου εμαχεσαντο εν εμοι εθεντο με φυλακισσαν εν αμπελωσιν αμπελωνα εμον ουκ εφυλαξα	6 Schaut mich nicht so an, weil ich gebräunt bin. Die Sonne hat mich verbrannt. Meiner Mutter Söhne waren mir böse, ließen mich Weinberge hüten; den eigenen Weinberg konnte ich nicht hüten.
7 απαγγειλον μοι ον ηγαπησεν η ψυχη μου που ποιμαινεις που κοιταζεις εν μεσημβρια μηποτε γενωμαι ως περιβαλλομενη επ' αγελαις εταιρων σου	7 Du, den meine Seele liebt, sag mir: Wo weidest du die Herde? Wo lagerst du am Mittag? Wozu soll ich erst umherirren bei den Herden deiner Gefährten?
8 εαν μη γνως σεαυτην η καλη εν γυναιξιν εξελθε συ εν πτερναις των ποιμνιων και ποιμαινε τας εριφους σου επι σκηνωμασιν των ποιμενων	8 Wenn du das nicht weißt, du schönste der Frauen, dann folge den Spuren der Schafe, dann weide deine Zicklein dort, wo die Hirten lagern.
9 τη ιππω μου εν αρμασιν φαραω ωμοιωσα σε η πλησιον μου	9 Mit der Stute an Pharaos Wagen vergleiche ich dich, meine Freundin.
10 τι ωραιωθησαν σιαγονες σου ως τρυγονες τραχηλος σου ως ορμισκοι	10 Schön sind deine Wangen zwischen den Kettchen, dein Hals in der Perlenschnur.
11 ομοιωματα χρυσιου ποιησομεν σοι μετα στιγματων του αργυριου	11 Machen wir dir noch goldene Kettchen, kleine Silberkugeln daran.
12 εως ου ο βασιλευς εν ανακλισει αυτου ναρδος μου εδωκεν οσμην αυτου	12 Solange der König an der Tafel liegt, gibt meine Narde ihren Duft.
13 αποδεσμος της στακτης αδελφιδος μου εμοι ανα μεσον των μαστων μου αυλισθησεται	13 Mein Geliebter ruht wie ein Beutel mit Myrrhe an meiner Brust.
14 βοτρυς της κυπρου αδελφιδος μου εμοι εν αμπελωσιν εγγαδδι	14 Eine Hennablüte ist mein Geliebter mir aus den Weinbergen von En-Gedi.
15 ιδου ει καλη η πλησιον μου ιδου ει καλη οφθαλμοι σου περιστεραι	15 Schön bist du, meine Freundin, ja, du bist schön. Zwei Tauben sind deine Augen.
16 ιδου ει καλος ο αδελφιδος μου και γε ωραιος προς κλινη ημων συσκιος	16 Schön bist du, mein Geliebter, verlockend. Frisches Grün ist unser Lager,
17 δοκοι οικων ημων κεδροι φατνωματα ημων κυπαρισσοι	17 Zedern sind die Balken unseres Hauses, Zypressen die Wände.