| 1 ει εγνως καιρον τοκετου τραγελαφων πετρας εφυλαξας δε ωδινας ελαφων | 1 «Чи знаєш час, коли гірські кози котяться? | Чи спостеріг пологи ланей? |
| 2 ηριθμησας δε αυτων μηνας πληρεις τοκετου ωδινας δε αυτων ελυσας | 2 Можеш порахувати місяці, за яких вони вагітні ходять? | Чи знаєш час, коли вони родять? |
| 3 εξεθρεψας δε αυτων τα παιδια εξω φοβου ωδινας αυτων εξαποστελεις | 3 Вони злягають, приводять своїх діток | і пускають плід свій. |
| 4 απορρηξουσιν τα τεκνα αυτων πληθυνθησονται εν γενηματι εξελευσονται και ου μη ανακαμψουσιν αυτοις | 4 Діти їхні кріпнуть, ростуть у пустині, | відходять і не повертаються вже більше. |
| 5 τις δε εστιν ο αφεις ονον αγριον ελευθερον δεσμους δε αυτου τις ελυσεν | 5 Хто пустив дикого осла на волю? | Хто розв’язав пута онагра, |
| 6 εθεμην δε την διαιταν αυτου ερημον και τα σκηνωματα αυτου αλμυριδα | 6 якому я призначив степ на житло, | солонці на перебування? |
| 7 καταγελων πολυοχλιας πολεως μεμψιν δε φορολογου ουκ ακουων | 7 Він кпить з гармидеру у місті, | крик погонича не чує. |
| 8 κατασκεψεται ορη νομην αυτου και οπισω παντος χλωρου ζητει | 8 Він нишпорить по горах, на своєму пасовиську, | вишукуючи всяку зелень. |
| 9 βουλησεται δε σοι μονοκερως δουλευσαι η κοιμηθηναι επι φατνης σου | 9 Чи схоче служити тобі буйвол? | Чи заночує він при яслах у тебе? |
| 10 δησεις δε εν ιμασι ζυγον αυτου η ελκυσει σου αυλακας εν πεδιω | 10 Чи ти прив’яжеш йому до шиї посторонок? | Чи боронуватиме він за тобою ниву? |
| 11 πεποιθας δε επ' αυτω οτι πολλη η ισχυς αυτου επαφησεις δε αυτω τα εργα σου | 11 Чи покладешся на нього, тим що велика в нього сила, | і лишиш на нього твою працю? |
| 12 πιστευσεις δε οτι αποδωσει σοι τον σπορον εισοισει δε σου τον αλωνα | 12 Чи будеш певний, що він назад прийде | і завезе зерно на тік твій? |
| 13 πτερυξ τερπομενων νεελασα εαν συλλαβη ασιδα και νεσσα | 13 Крило у струся красне, | пір’я й пух у нього гарні? |
| 14 οτι αφησει εις γην τα ωα αυτης και επι χουν θαλψει | 14 Коли кладе на землі свої яйця | і на піску їх вигріває, |
| 15 και επελαθετο οτι πους σκορπιει και θηρια αγρου καταπατησει | 15 він забуває, що нога їх може роздушити, | що дикий звір їх може розтоптати. |
| 16 απεσκληρυνεν τα τεκνα αυτης ωστε μη εαυτη εις κενον εκοπιασεν ανευ φοβου | 16 До власних дітей він жорстокий, | мов би вони не його були; | йому байдуже, що праця його марна. |
| 17 οτι κατεσιωπησεν αυτη ο θεος σοφιαν και ουκ εμερισεν αυτη εν τη συνεσει | 17 Бо Бог позбавив його глузду, | не наділив його розумом. |
| 18 κατα καιρον εν υψει υψωσει καταγελασεται ιππου και του επιβατου αυτου | 18 Але скоро здійметься, махнувши крильми, | з коня й комонного сміється! |
| 19 η συ περιεθηκας ιππω δυναμιν ενεδυσας δε τραχηλω αυτου φοβον | 19 Хіба то ти даєш коневі силу? | Вдягаєш гривою його шию? |
| 20 περιεθηκας δε αυτω πανοπλιαν δοξαν δε στηθεων αυτου τολμη | 20 Силуєш його, неначе сарану, стрибати? | Його величне іржання жах наводить. |
| 21 ανορυσσων εν πεδιω γαυρια εκπορευεται δε εις πεδιον εν ισχυι | 21 Він риє копитами землю й силою радіє, | кидається назустріч зброї. |
| 22 συναντων βελει καταγελα και ου μη αποστραφη απο σιδηρου | 22 Він зо страху сміється, нічого не боїться, | перед мечем не відступає. |
| 23 επ' αυτω γαυρια τοξον και μαχαιρα | 23 Над ним гуркоче сагайдак, | вогненний спис і ратище. |
| 24 και οργη αφανιει την γην και ου μη πιστευση εως αν σημανη σαλπιγξ | 24 В тріпотливому запалі він мов глитає землю, | не може встоятись коли сурма засурмить. |
| 25 σαλπιγγος δε σημαινουσης λεγει ευγε πορρωθεν δε οσφραινεται πολεμου συν αλματι και κραυγη | 25 Щоразу, як засурмить, він іга-га! — каже, | здалека чує битву, | грімкий голос старшин і військовії кличі. |
| 26 εκ δε της σης επιστημης εστηκεν ιεραξ αναπετασας τας πτερυγας ακινητος καθορων τα προς νοτον | 26 Чи то твоєю мудрістю літає сокіл, | на південь простягає крила? |
| 27 επι δε σω προσταγματι υψουται αετος γυψ δε επι νοσσιας αυτου καθεσθεις αυλιζεται | 27 Чи на твій наказ орел летить угору, | гніздо собі на висоті звиває? |
| 28 επ' εξοχη πετρας και αποκρυφω | 28 Живе на скелі і ночує, | на верхах зубчастих та на твердинях. |
| 29 εκεισε ων ζητει τα σιτα πορρωθεν οι οφθαλμοι αυτου σκοπευουσιν | 29 Звідти чигає він на здобич, | очі його бачать далеко. |
| 30 νεοσσοι δε αυτου φυρονται εν αιματι ου δ' αν ωσι τεθνεωτες παραχρημα ευρισκονται | 30 Його орлята кров смокчуть: | де труп — і він там!» |