ΙΩΒ - Giobbe - Job 36
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL |
---|---|
1 προσθεις δε ελιους ετι λεγει | 1 Dann fuhr Elihu fort und sprach: |
2 μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις | 2 Wart ein wenig, ich will es dir künden, ich hab für Gott noch mehr zu sagen. |
3 αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω | 3 Ich rufe mein Wissen weit hinaus, meinem Schöpfer verschaff ich Recht. |
4 επ' αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις | 4 Denn wahrhaftig, meine Worte sind kein Trug, ein Mann vollkommenen Wissens steht vor dir. |
5 γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας | 5 Denn Gott ist gewaltig, doch verwirft er nicht, gewaltig an Kraft und an Weisheit. |
6 ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει | 6 Den Frevler lässt er nicht am Leben, doch den Gebeugten schafft er Recht. |
7 ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται | 7 Er wendet seine Augen nicht von dem Gerechten; Könige auf dem Thron: für immer setzt er sie ein, sie werden groß. |
8 και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας | 8 Doch sind in Fesseln sie geschlagen, gefangen in des Elends Stricken, |
9 και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν | 9 so hält er ihnen ihr Tun vor und ihr Vergehen, weil sie stolz geworden. |
10 αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας | 10 Er öffnet ihr Ohr zur Warnung, fordert sie auf, vom Bösen zu lassen. |
11 εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις | 11 Wenn sie gehorchen und ihm dienen, vollenden sie im Glück ihre Tage, in Wonnen ihre Jahre. |
12 ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν | 12 Hören sie nicht, so fahren sie zum Todesschacht hinab, verscheiden im Unverstand. |
13 και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους | 13 Ruchlos Gesinnte hegen Groll, schreien nicht um Hilfe, wenn er sie fesselt. |
14 αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων | 14 Jung schon muss ihre Seele sterben, wie das Leben der Lustknaben ist ihr Leben. |
15 ανθ' ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει | 15 Den Geplagten rettet Gott durch seine Plage und öffnet durch Bedrängnis sein Ohr. |
16 και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος | 16 Auch dich entreißt er dem Rachen der Bedrängnis, in Weite stehst du, nicht in Enge, voll ist deine Tafel von fetten Speisen. |
17 ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα | 17 Doch wenn du wie ein Frevler richtest, wird Recht und Gericht dich treffen. |
18 θυμος δε επ' ασεβεις εσται δι' ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ' αδικιαις | 18 Zornglut verleite dich nicht beim Schicksalsschlag und reiches Lösegeld verführe dich nicht. |
19 μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν | 19 Wird dein Schreien aus der Not dich führen und alle Anstrengungen voll Kraft? |
20 μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων | 20 Sehne nicht die Nacht herbei, die Völker von ihrer Stätte vertreibt. |
21 αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας | 21 Hüte dich und wende dich nicht zum Bösen! Denn darum wirst du durch Leid geprüft. |
22 ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ' αυτον δυναστης | 22 Sieh, groß ist Gott in seiner Macht. Wer ist ein Lehrer wie er? |
23 τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα | 23 Wer will ihm weisen seinen Weg? Wer kann ihm sagen: Du tust Unrecht? |
24 μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες | 24 Denk daran, hoch sein Werk zu preisen, von dem die Menschen Lieder singen. |
25 πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι | 25 Alle Welt schaut es voll Staunen, von ferne nur erblickt es der Mensch. |
26 ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος | 26 Sieh, Gott ist groß, nicht zu begreifen, unerforschlich ist die Zahl seiner Jahre. |
27 αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην | 27 Denn er zieht die Wassertropfen herauf, als Regen ergießen sie sich aus der Flut. |
28 ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων [8α] ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν [8β] επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος | 28 Durch ihn rieseln die Wolken, träufeln nieder auf die vielen Menschen. |
29 και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου | 29 Wer gar versteht der Wolke Schweben, den Donnerhall aus seinem Zelt? |
30 ιδου εκτεινει επ' αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν | 30 Sieh, darüber breitet er sein Licht und deckt des Meeres Wurzeln zu. |
31 εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι | 31 Denn damit richtet er die Völker, gibt Speise in reicher Fülle. |
32 επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι | 32 Mit leuchtenden Blitzen füllt er beide Hände, bietet sie auf gegen den, der angreift. |
33 αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας | 33 Ihn kündigt an sein Donnerhall, wenn er im Zorn gegen den Frevel eifert. |