ΙΩΒ - Giobbe - Job 36
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA CEI 1974 |
---|---|
1 προσθεις δε ελιους ετι λεγει | 1 Eliu continuò a dire: |
2 μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις | 2 Abbi un po' di pazienza e io te lo dimostrerò, perché in difesa di Dio c'è altro da dire. |
3 αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω | 3 Prenderò da lontano il mio sapere e renderò giustizia al mio creatore, |
4 επ' αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις | 4 poiché non è certo menzogna il mio parlare: un uomo di perfetta scienza è qui con te. |
5 γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας | 5 Ecco, Dio è grande e non si ritratta, egli è grande per fermezza di cuore. |
6 ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει | 6 Non lascia vivere l'iniquo e rende giustizia ai miseri. |
7 ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται | 7 Non toglie gli occhi dai giusti, li fa sedere sul trono con i re e li esalta per sempre. |
8 και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας | 8 Se talvolta essi sono avvinti in catene, se sono stretti dai lacci dell'afflizione, |
9 και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν | 9 fa loro conoscere le opere loro e i loro falli, perché superbi; |
10 αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας | 10 apre loro gli orecchi per la correzione e ordina che si allontanino dalla iniquità. |
11 εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις | 11 Se ascoltano e si sottomettono, chiuderanno i loro giorni nel benessere e i loro anni nelle delizie. |
12 ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν | 12 Ma se non vorranno ascoltare, di morte violenta periranno, spireranno senza neppure saperlo. |
13 και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους | 13 I perversi di cuore accumulano l'ira; non invocano aiuto, quando Dio li avvince in catene: |
14 αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων | 14 si spegne in gioventù la loro anima, e la loro vita all'età dei dissoluti. |
15 ανθ' ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει | 15 Ma egli libera il povero con l'afflizione, gli apre l'udito con la sventura. |
16 και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος | 16 Anche te intende sottrarre dal morso dell'angustia: avrai in cambio un luogo ampio, non ristretto e la tua tavola sarà colma di vivande grasse. |
17 ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα | 17 Ma se colmi la misura con giudizi da empio, giudizio e condanna ti seguiranno. |
18 θυμος δε επ' ασεβεις εσται δι' ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ' αδικιαις | 18 La collera non ti trasporti alla bestemmia, l'abbondanza dell'espiazione non ti faccia fuorviare. |
19 μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν | 19 Può forse farti uscire dall'angustia il tuo grido, con tutti i tentativi di forza? |
20 μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων | 20 Non sospirare quella notte, in cui i popoli vanno al loro luogo. |
21 αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας | 21 Bada di non volgerti all'iniquità, poiché per questo sei stato provato dalla miseria. |
22 ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ' αυτον δυναστης | 22 Ecco, Dio è sublime nella sua potenza; chi come lui è temibile? |
23 τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα | 23 Chi mai gli ha imposto il suo modo d'agire o chi mai ha potuto dirgli: "Hai agito male?". |
24 μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες | 24 Ricordati che devi esaltare la sua opera, che altri uomini hanno cantato. |
25 πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι | 25 Ogni uomo la contempla, il mortale la mira da lontano. |
26 ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος | 26 Ecco, Dio è così grande, che non lo comprendiamo: il numero dei suoi anni è incalcolabile. |
27 αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην | 27 Egli attrae in alto le gocce dell'acqua e scioglie in pioggia i suoi vapori, |
28 ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων [8α] ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν [8β] επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος | 28 che le nubi riversano e grondano sull'uomo in grande quantità. |
29 και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου | 29 Chi inoltre può comprendere la distesa delle nubi, i fragori della sua dimora? |
30 ιδου εκτεινει επ' αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν | 30 Ecco, espande sopra di esso il suo vapore e copre le profondità del mare. |
31 εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι | 31 In tal modo sostenta i popoli e offre alimento in abbondanza. |
32 επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι | 32 Arma le mani di folgori e le scaglia contro il bersaglio. |
33 αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας | 33 Lo annunzia il suo fragore, riserva d'ira contro l'iniquità. |