Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΕΞΟΔΟΣ - Esodo - Exodus 2


font
LXXNEW AMERICAN BIBLE
1 ην δε τις εκ της φυλης λευι ος ελαβεν των θυγατερων λευι και εσχεν αυτην1 Now a certain man of the house of Levi married a Levite woman,
2 και εν γαστρι ελαβεν και ετεκεν αρσεν ιδοντες δε αυτο αστειον εσκεπασαν αυτο μηνας τρεις2 who conceived and bore a son. Seeing that he was a goodly child, she hid him for three months.
3 επει δε ουκ ηδυναντο αυτο ετι κρυπτειν ελαβεν αυτω η μητηρ αυτου θιβιν και κατεχρισεν αυτην ασφαλτοπισση και ενεβαλεν το παιδιον εις αυτην και εθηκεν αυτην εις το ελος παρα τον ποταμον3 When she could hide him no longer, she took a papyrus basket, daubed it with bitumen and pitch, and putting the child in it, placed it among the reeds on the river bank.
4 και κατεσκοπευεν η αδελφη αυτου μακροθεν μαθειν τι το αποβησομενον αυτω4 His sister stationed herself at a distance to find out what would happen to him.
5 κατεβη δε η θυγατηρ φαραω λουσασθαι επι τον ποταμον και αι αβραι αυτης παρεπορευοντο παρα τον ποταμον και ιδουσα την θιβιν εν τω ελει αποστειλασα την αβραν ανειλατο αυτην5 Pharaoh's daughter came down to the river to bathe, while her maids walked along the river bank. Noticing the basket among the reeds, she sent her handmaid to fetch it.
6 ανοιξασα δε ορα παιδιον κλαιον εν τη θιβει και εφεισατο αυτου η θυγατηρ φαραω και εφη απο των παιδιων των εβραιων τουτο6 On opening it, she looked, and lo, there was a baby boy, crying! She was moved with pity for him and said, "It is one of the Hebrews' children."
7 και ειπεν η αδελφη αυτου τη θυγατρι φαραω θελεις καλεσω σοι γυναικα τροφευουσαν εκ των εβραιων και θηλασει σοι το παιδιον7 Then his sister asked Pharaoh's daughter, "Shall I go and call one of the Hebrew women to nurse the child for you?"
8 η δε ειπεν αυτη η θυγατηρ φαραω πορευου ελθουσα δε η νεανις εκαλεσεν την μητερα του παιδιου8 "Yes, do so," she answered. So the maiden went and called the child's own mother.
9 ειπεν δε προς αυτην η θυγατηρ φαραω διατηρησον μοι το παιδιον τουτο και θηλασον μοι αυτο εγω δε δωσω σοι τον μισθον ελαβεν δε η γυνη το παιδιον και εθηλαζεν αυτο9 Pharaoh's daughter said to her, "Take this child and nurse it for me, and I will repay you." The woman therefore took the child and nursed it.
10 αδρυνθεντος δε του παιδιου εισηγαγεν αυτο προς την θυγατερα φαραω και εγενηθη αυτη εις υιον επωνομασεν δε το ονομα αυτου μωυσην λεγουσα εκ του υδατος αυτον ανειλομην10 When the child grew, she brought him to Pharaoh's daughter, who adopted him as her son and called him Moses; for she said, "I drew him out of the water."
11 εγενετο δε εν ταις ημεραις ταις πολλαις εκειναις μεγας γενομενος μωυσης εξηλθεν προς τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλ κατανοησας δε τον πονον αυτων ορα ανθρωπον αιγυπτιον τυπτοντα τινα εβραιον των εαυτου αδελφων των υιων ισραηλ11 On one occasion, after Moses had grown up, when he visited his kinsmen and witnessed their forced labor, he saw an Egyptian striking a Hebrew, one of his own kinsmen.
12 περιβλεψαμενος δε ωδε και ωδε ουχ ορα ουδενα και παταξας τον αιγυπτιον εκρυψεν αυτον εν τη αμμω12 Looking about and seeing no one, he slew the Egyptian and hid him in the sand.
13 εξελθων δε τη ημερα τη δευτερα ορα δυο ανδρας εβραιους διαπληκτιζομενους και λεγει τω αδικουντι δια τι συ τυπτεις τον πλησιον13 The next day he went out again, and now two Hebrews were fighting! So he asked the culprit, "Why are you striking your fellow Hebrew?"
14 ο δε ειπεν τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ' ημων μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες εχθες τον αιγυπτιον εφοβηθη δε μωυσης και ειπεν ει ουτως εμφανες γεγονεν το ρημα τουτο14 But he replied, "Who has appointed you ruler and judge over us? Are you thinking of killing me as you killed the Egyptian?" Then Moses became afraid and thought, "The affair must certainly be known."
15 ηκουσεν δε φαραω το ρημα τουτο και εζητει ανελειν μωυσην ανεχωρησεν δε μωυσης απο προσωπου φαραω και ωκησεν εν γη μαδιαμ ελθων δε εις γην μαδιαμ εκαθισεν επι του φρεατος15 Pharaoh, too, heard of the affair and sought to put him to death. But Moses fled from him and stayed in the land of Midian. As he was seated there by a well,
16 τω δε ιερει μαδιαμ ησαν επτα θυγατερες ποιμαινουσαι τα προβατα του πατρος αυτων ιοθορ παραγενομεναι δε ηντλουν εως επλησαν τας δεξαμενας ποτισαι τα προβατα του πατρος αυτων ιοθορ16 seven daughters of a priest of Midian came to draw water and fill the troughs to water their father's flock.
17 παραγενομενοι δε οι ποιμενες εξεβαλον αυτας αναστας δε μωυσης ερρυσατο αυτας και ηντλησεν αυταις και εποτισεν τα προβατα αυτων17 But some shepherds came and drove them away. Then Moses got up and defended them and watered their flock.
18 παρεγενοντο δε προς ραγουηλ τον πατερα αυτων ο δε ειπεν αυταις τι οτι εταχυνατε του παραγενεσθαι σημερον18 When they returned to their father Reuel, he said to them, "How is it you have returned so soon today?"
19 αι δε ειπαν ανθρωπος αιγυπτιος ερρυσατο ημας απο των ποιμενων και ηντλησεν ημιν και εποτισεν τα προβατα ημων19 They answered, "An Egyptian saved us from the interference of the shepherds. He even drew water for us and watered the flock!"
20 ο δε ειπεν ταις θυγατρασιν αυτου και που εστι και ινα τι ουτως καταλελοιπατε τον ανθρωπον καλεσατε ουν αυτον οπως φαγη αρτον20 "Where is the man?" he asked his daughters. "Why did you leave him there? Invite him to have something to eat."
21 κατωκισθη δε μωυσης παρα τω ανθρωπω και εξεδοτο σεπφωραν την θυγατερα αυτου μωυση γυναικα21 Moses agreed to live with him, and the man gave him his daughter Zipporah in marriage.
22 εν γαστρι δε λαβουσα η γυνη ετεκεν υιον και επωνομασεν μωυσης το ονομα αυτου γηρσαμ λεγων οτι παροικος ειμι εν γη αλλοτρια22 She bore him a son, whom he named Gershom; for he said, "I am a stranger in a foreign land."
23 μετα δε τας ημερας τας πολλας εκεινας ετελευτησεν ο βασιλευς αιγυπτου και κατεστεναξαν οι υιοι ισραηλ απο των εργων και ανεβοησαν και ανεβη η βοη αυτων προς τον θεον απο των εργων23 A long time passed, during which the king of Egypt died. Still the Israelites groaned and cried out because of their slavery. As their cry for release went up to God,
24 και εισηκουσεν ο θεος τον στεναγμον αυτων και εμνησθη ο θεος της διαθηκης αυτου της προς αβρααμ και ισαακ και ιακωβ24 he heard their groaning and was mindful of his covenant with Abraham, Isaac and Jacob.
25 και επειδεν ο θεος τους υιους ισραηλ και εγνωσθη αυτοις25 He saw the Israelites and knew. . . .