ΕΞΟΔΟΣ - Esodo - Exodus 2

LXX	JERUSALEM
1 ην δε τις εκ της φυλης λευι ος ελαβεν των θυγατερων λευι και εσχεν αυτην	1 Un homme de la maison de Lévi s'en alla prendre pour femme une fille de Lévi.
2 και εν γαστρι ελαβεν και ετεκεν αρσεν ιδοντες δε αυτο αστειον εσκεπασαν αυτο μηνας τρεις	2 Celle-ci conçut et enfanta un fils. Voyant combien il était beau, elle le dissimula pendant trois mois.
3 επει δε ουκ ηδυναντο αυτο ετι κρυπτειν ελαβεν αυτω η μητηρ αυτου θιβιν και κατεχρισεν αυτην ασφαλτοπισση και ενεβαλεν το παιδιον εις αυτην και εθηκεν αυτην εις το ελος παρα τον ποταμον	3 Ne pouvant le dissimuler plus longtemps, elle prit pour lui une corbeille de papyrus qu'elle enduisitde bitume et de poix, y plaça l'enfant et la déposa dans les roseaux sur la rive du Fleuve.
4 και κατεσκοπευεν η αδελφη αυτου μακροθεν μαθειν τι το αποβησομενον αυτω	4 La soeur de l'enfant se posta à distance pour voir ce qui lui adviendrait.
5 κατεβη δε η θυγατηρ φαραω λουσασθαι επι τον ποταμον και αι αβραι αυτης παρεπορευοντο παρα τον ποταμον και ιδουσα την θιβιν εν τω ελει αποστειλασα την αβραν ανειλατο αυτην	5 Or la fille de Pharaon descendit au Fleuve pour s'y baigner, tandis que ses servantes se promenaientsur la rive du Fleuve. Elle aperçut la corbeille parmi les roseaux et envoya sa servante la prendre.
6 ανοιξασα δε ορα παιδιον κλαιον εν τη θιβει και εφεισατο αυτου η θυγατηρ φαραω και εφη απο των παιδιων των εβραιων τουτο	6 Elle l'ouvrit et vit l'enfant: c'était un garçon qui pleurait. Touchée de compassion pour lui, elle dit:"C'est un des petits Hébreux."
7 και ειπεν η αδελφη αυτου τη θυγατρι φαραω θελεις καλεσω σοι γυναικα τροφευουσαν εκ των εβραιων και θηλασει σοι το παιδιον	7 La soeur de l'enfant dit alors à la fille de Pharaon: "Veux-tu que j'aille te chercher, parmi les femmesdes Hébreux, une nourrice qui te nourrira cet enfant? --
8 η δε ειπεν αυτη η θυγατηρ φαραω πορευου ελθουσα δε η νεανις εκαλεσεν την μητερα του παιδιου	8 Va", lui répondit la fille de Pharaon. La jeune fille alla donc chercher la mère de l'enfant.
9 ειπεν δε προς αυτην η θυγατηρ φαραω διατηρησον μοι το παιδιον τουτο και θηλασον μοι αυτο εγω δε δωσω σοι τον μισθον ελαβεν δε η γυνη το παιδιον και εθηλαζεν αυτο	9 La fille de Pharaon lui dit: "Emmène cet enfant et nourris-le moi, je te donnerai moi-même tonsalaire." Alors la femme emporta l'enfant et le nourrit.
10 αδρυνθεντος δε του παιδιου εισηγαγεν αυτο προς την θυγατερα φαραω και εγενηθη αυτη εις υιον επωνομασεν δε το ονομα αυτου μωυσην λεγουσα εκ του υδατος αυτον ανειλομην	10 Quand l'enfant eut grandi, elle le ramena à la fille de Pharaon qui le traita comme un fils et lui donnale nom de Moïse, car, disait-elle, "je l'ai tiré des eaux."
11 εγενετο δε εν ταις ημεραις ταις πολλαις εκειναις μεγας γενομενος μωυσης εξηλθεν προς τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλ κατανοησας δε τον πονον αυτων ορα ανθρωπον αιγυπτιον τυπτοντα τινα εβραιον των εαυτου αδελφων των υιων ισραηλ	11 Il advint, en ces jours-là, que Moïse, qui avait grandi, alla voir ses frères. Il vit les corvéesauxquelles ils étaient astreints; il vit aussi un Egyptien qui frappait un Hébreu, un de ses frères.
12 περιβλεψαμενος δε ωδε και ωδε ουχ ορα ουδενα και παταξας τον αιγυπτιον εκρυψεν αυτον εν τη αμμω	12 Il se tourna de-ci de-là, et voyant qu'il n'y avait personne, il tua l'Egyptien et le cacha dans le sable.
13 εξελθων δε τη ημερα τη δευτερα ορα δυο ανδρας εβραιους διαπληκτιζομενους και λεγει τω αδικουντι δια τι συ τυπτεις τον πλησιον	13 Le jour suivant, il revint alors que deux Hébreux se battaient. "Pourquoi frappes-tu toncompagnon?" Dit-il à l'agresseur.
14 ο δε ειπεν τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ' ημων μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες εχθες τον αιγυπτιον εφοβηθη δε μωυσης και ειπεν ει ουτως εμφανες γεγονεν το ρημα τουτο	14 Celui-ci répondit: "Qui t'a constitué notre chef et notre juge? Veux-tu me tuer comme tu as tuél'Egyptien?" Moïse effrayé se dit: "Certainement l'affaire se sait."
15 ηκουσεν δε φαραω το ρημα τουτο και εζητει ανελειν μωυσην ανεχωρησεν δε μωυσης απο προσωπου φαραω και ωκησεν εν γη μαδιαμ ελθων δε εις γην μαδιαμ εκαθισεν επι του φρεατος	15 Pharaon entendit parler de cette affaire et chercha à tuer Moïse. Moïse s'enfuit loin de Pharaon; il serendit au pays de Madiân et s'assit auprès d'un puits.
16 τω δε ιερει μαδιαμ ησαν επτα θυγατερες ποιμαινουσαι τα προβατα του πατρος αυτων ιοθορ παραγενομεναι δε ηντλουν εως επλησαν τας δεξαμενας ποτισαι τα προβατα του πατρος αυτων ιοθορ	16 Or un prêtre de Madiân avait sept filles. Elles vinrent puiser et remplir les auges pour abreuver lepetit bétail de leur père.
17 παραγενομενοι δε οι ποιμενες εξεβαλον αυτας αναστας δε μωυσης ερρυσατο αυτας και ηντλησεν αυταις και εποτισεν τα προβατα αυτων	17 Des bergers survinrent et les chassèrent. Moïse se leva, vint à leur secours et abreuva le petit bétail.
18 παρεγενοντο δε προς ραγουηλ τον πατερα αυτων ο δε ειπεν αυταις τι οτι εταχυνατε του παραγενεσθαι σημερον	18 Elles revinrent auprès de Réuel, leur père, qui leur dit: "Pourquoi revenez-vous si tôt aujourd'hui?"
19 αι δε ειπαν ανθρωπος αιγυπτιος ερρυσατο ημας απο των ποιμενων και ηντλησεν ημιν και εποτισεν τα προβατα ημων	19 Elles lui dirent: "Un Egyptien nous a tirées des mains des bergers; il a même puisé pour nous etabreuvé le petit bétail. --
20 ο δε ειπεν ταις θυγατρασιν αυτου και που εστι και ινα τι ουτως καταλελοιπατε τον ανθρωπον καλεσατε ουν αυτον οπως φαγη αρτον	20 Et où est-il? Demanda-t-il à ses filles. Pourquoi donc avez-vous abandonné cet homme? Invitez-le àmanger."
21 κατωκισθη δε μωυσης παρα τω ανθρωπω και εξεδοτο σεπφωραν την θυγατερα αυτου μωυση γυναικα	21 Moïse consentit à s'établir auprès de cet homme qui lui donna sa fille, Cippora.
22 εν γαστρι δε λαβουσα η γυνη ετεκεν υιον και επωνομασεν μωυσης το ονομα αυτου γηρσαμ λεγων οτι παροικος ειμι εν γη αλλοτρια	22 Elle mit au monde un fils qu'il nomma Gershom car, dit-il, "je suis un immigré en terre étrangère."
23 μετα δε τας ημερας τας πολλας εκεινας ετελευτησεν ο βασιλευς αιγυπτου και κατεστεναξαν οι υιοι ισραηλ απο των εργων και ανεβοησαν και ανεβη η βοη αυτων προς τον θεον απο των εργων	23 Au cours de cette longue période, le roi d'Egypte mourut. Les Israélites, gémissant de leur servitude,crièrent, et leur appel à l'aide monta vers Dieu, du fond de leur servitude.
24 και εισηκουσεν ο θεος τον στεναγμον αυτων και εμνησθη ο θεος της διαθηκης αυτου της προς αβρααμ και ισαακ και ιακωβ	24 Dieu entendit leur gémissement; Dieu se souvint de son alliance avec Abraham, Isaac et Jacob.
25 και επειδεν ο θεος τους υιους ισραηλ και εγνωσθη αυτοις	25 Dieu vit les Israélites et Dieu connut...