ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 89

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Μασχιλ του Εθαν του Εζραιτου.>> Τα ελεη του Κυριου εις τον αιωνα θελω ψαλλει? δια του στοματος μου θελω αναγγελλει την αληθειαν σου εις γενεαν και γενεαν.	1 Maskil. Ethan Ezrahitae.
2 Διοτι ειπα, το ελεος σου θελει θεμελιωθη εις τον αιωνα? εν τοις ουρανοις θελεις στερεωσει την αληθειαν σου.	2 Misericordias Domini in aeternum cantabo; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.
3 Εκαμα διαθηκην μετα του εκλεκτου μου? ωμοσα προς Δαβιδ τον δουλον μου?	3 Quoniam dixisti: “ In aeternum misericordia aedificabitur ”, in caelis firmabitur veritas tua.
4 Διαπαντος θελω στερεωσει το σπερμα σου, και θελω οικοδομησει τον θρονον σου εις γενεαν και γενεαν. Διαψαλμα.	4 “ Disposui testamentum electo meo, iuravi David servo meo:
5 Και οι ουρανοι θελουσιν υμνει τα θαυμασια σου, Κυριε? και η αληθεια σου θελει εξυμνεισθαι εν τη συναξει των αγιων.	5 Usque in aeternum confirmabo semen tuum et aedificabo in generationem et generationem sedem tuam ”.
6 Διοτι τις εν τω ουρανω δυναται να εξισωθη με τον Κυριον; Τις μεταξυ των υιων των δυνατων δυναται να ομοιωθη με τον Κυριον;	6 Confitebuntur caeli mirabilia tua, Domine, etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.
7 Ο Θεος ειναι φοβερος σφοδρα εν τη βουλη των αγιων και σεβαστος εν πασι τοις κυκλω αυτου.	7 Quoniam quis in nubibus aequabitur Domino, similis erit Domino in filiis Dei?
8 Κυριε Θεε των δυναμεων, τις ομοιος σου; δυνατος εισαι, Κυριε, και η αληθεια σου ειναι κυκλω σου.	8 Deus, metuendus in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes, qui in circuitu eius sunt.
9 Συ δεσποζεις την επαρσιν της θαλασσης? οταν σηκονωνται τα κυματα αυτης, συ ταπεινονεις αυτα.	9 Domine, Deus virtutum, quis similis tibi? Potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
10 Συ συνετριψας την Ρααβ ως τραυματιαν? δια του βραχιονος της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου.	10 Tu dominaris superbiae maris, elationes fluctuum eius tu mitigas.
11 Σου ειναι οι ουρανοι και σου η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης, συ εθεμελιωσας αυτα.	11 Tu conculcasti sicut vulneratum Rahab, in brachio virtutis tuae dispersisti inimicos tuos.
12 Τον βορραν και τον νοτον, συ εκτισας αυτους? Θαβωρ και Αερμων εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι.	12 Tui sunt caeli, et tua est terra, orbem terrae et plenitudinem eius tu fundasti;
13 Εχεις ισχυρον τον βραχιονα? κραταια ειναι η χειρ σου? υψηλη η δεξια σου.	13 Aquilonem et austrum tu creasti, Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt.
14 Η δικαιοσυνη και η κρισις ειναι η βασις του θρονου σου? το ελεος και η αληθεια θελουσι προπορευεσθαι εμπροσθεν του προσωπου σου.	14 Tibi brachium cum potentia; firma est manus tua, et exaltata dextera tua.
15 Μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον? θελουσι περιπατει, Κυριε, εν τω φωτι του προσωπου σου.	15 Iustitia et iudicium firmamentum sedis tuae. Misericordia et veritas praecedent faciem tuam.
16 Εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι ολην την ημεραν? και εις την δικαιοσυνην σου θελουσιν υψωθη.	16 Beatus populus, qui scit iubilationem. Domine, in lumine vultus tui ambulabunt
17 Διοτι συ εισαι το καυχημα της δυναμεως αυτων? και δια της ευμενειας σου θελει υψωθη το κερας ημων.	17 et in nomine tuo exsultabunt tota die et in iustitia tua exaltabuntur,
18 Διοτι ο Κυριος ειναι η ασπις ημων? και ο Αγιος του Ισραηλ ο βασιλευς ημων.	18 quoniam decor virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
19 Ελαλησας τοτε δι' οραματος προς τον οσιον σου και ειπας? εθεσα βοηθειαν επι τον δυνατον? υψωσα εκλεκτον εκ του λαου?	19 Quia Domini est scutum nostrum, et Sancti Israel rex noster.
20 Ευρηκα Δαβιδ τον δουλον μου? με το ελαιον το αγιον μου εχρισα αυτον?	20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis et dixisti: “ Posui adiutorium in potente et exaltavi electum de plebe.
21 η χειρ μου θελει στερεονει αυτον? και ο βραχιων μου θελει ενδυναμονει αυτον.	21 Inveni David servum meum; oleo sancto meo unxi eum.
22 δεν θελει υπερισχυσει εχθρος κατ' αυτου? ουδε υιος ανομιας θελει ταλαιπωρησει αυτον.	22 Manus enim mea firma erit cum eo, et brachium meum confortabit eum.
23 Και θελω κατακοψει απ' εμπροσθεν αυτου τους εχθρους αυτου? και τους μισουντας αυτον θελω κατατροπωσει.	23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non opprimet eum.
24 Η δε αληθεια μου και το ελεος μου θελουσιν εισθαι μετ' αυτου? και εν τω ονοματι μου θελει υψωθη το κερας αυτου.	24 Et concidam a facie ipsius inimicos eius et odientes eum percutiam.
25 Και θελω θεσει την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, και επι τους ποταμους την δεξιαν αυτου.	25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu eius.
26 Αυτος θελει κραξει προς εμε, Πατηρ μου εισαι, Θεος μου και πετρα της σωτηριας μου.	26 Et ponam super mare manum eius et super flumina dexteram eius.
27 Εγω βεβαιως θελω καμει αυτον πρωτοτοκον μου, Υψιστον επι τους βασιλεις της γης.	27 Ipse invocabit me: “Pater meus es tu, Deus meus et refugium salutis meae”.
28 Διαπαντος θελω φυλαττει εις αυτον το ελεος μου, και η διαθηκη μου θελει εισθαι στερεα μετ' αυτου.	28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum prae regibus terrae.
29 Και θελω καμει να διαμενη το σπερμα αυτου εις τον αιωνα, και ο θρονος αυτου ως αι ημεραι του ουρανου.	29 In aeternum servabo illi misericordiam meam; et testamentum meum fidele ipsi.
30 Εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και εις τας κρισεις μου δεν περιπατησωσιν?	30 Et ponam in saeculum saeculi semen eius; et thronum eius sicut dies caeli.
31 Εαν παραβωσι τα διαταγματα μου και δεν φυλαξωσι τας εντολας μου?	31 Si autem dereliquerint filii eius legem meam et in iudiciis meis non ambulaverint,
32 Τοτε θελω επισκεφθη με ραβδον τας παραβασεις αυτων και με πληγας τας παρανομιας αυτων.	32 si iustificationes meas profanaverint et mandata mea non custodierint,
33 Το ελεος μου ομως δεν θελω αφαιρεσει απ' αυτου, ουδε θελω ψευσθη κατα της αληθειας μου.	33 visitabo in virga delictum eorum et in verberibus iniquitatem eorum.
34 Δεν θελω παραβη την διαθηκην μου, ουδε θελω αθετησει ο, τι εξηλθεν εκ των χειλεων μου.	34 Misericordiam autem meam non avertam ab eo neque mentiar in veritate mea.
35 Απαξ ωμοσα εις την αγιοτητα μου, οτι δεν θελω ψευσθη προς τον Δαβιδ.	35 Non profanabo testamentum meum et, quae procedunt de labiis meis, non faciamirrita.
36 Το σπερμα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος, ενωπιον μου?	36 Semel iuravi in sancto meo: David non mentiar.
37 Ως η σεληνη θελει στερεωθη εις τον αιωνα και μαρτυς πιστος εν τω ουρανω. Διαψαλμα.	37 Semen eius in aeternum manebit, et thronus eius sicut sol in conspectu meo
38 Αλλα συ απεβαλες και εβδελυχθης, ωργισθης κατα του χριστου σου?	38 et sicut luna firmus stabit in aeternum et testis in caelo fidelis ”.
39 ηκυρωσας την διαθηκην του δουλου σου? εβεβηλωσας το διαδημα αυτου εως της γης.	39 Tu vero reppulisti et reiecisti, iratus es contra christum tuum;
40 Κατεβαλες παντας τους φραγμους αυτου? ηφανισας τα οχυρωματα αυτου?	40 evertisti testamentum servi tui, profanasti in terram diadema eius.
41 διαρπαζουσιν αυτον παντες οι διαβαινοντες την οδον? κατεσταθη ονειδος εις τους γειτονας αυτου.	41 Destruxisti omnes muros eius, posuisti munitiones eius in ruinas.
42 Υψωσας την δεξιαν των εναντιων αυτου? ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου?	42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam, factus est opprobrium vicinis suis.
43 ημβλυνας μαλιστα το κοπτερον της ρομφαιας αυτου και δεν εστερεωσας αυτον εν τη μαχη?	43 Exaltasti dexteram deprimentium eum, laetificasti omnes inimicos eius.
44 Επαυσας την δοξαν αυτου και τον θρονον αυτου ερριψας κατα γης.	44 Avertisti aciem gladii eius et non es auxiliatus ei in bello.
45 Ωλιγοστευσας τας ημερας της νεοτητος αυτου? ενεδυσας αυτον με αισχυνην. Διαψαλμα.	45 Finem posuisti splendori eius et sedem eius in terram collisisti.
46 Εως ποτε, Κυριε; θελεις κρυπτεσθαι διαπαντος; θελει καιεσθαι ως πυρ η οργη σου;	46 Minorasti dies iuventutis eius, perfudisti eum confusione.
47 Μνησθητι ποσον βραχυς ειναι ο καιρος μου, εν τινι ματαιοτητι εποιησας παντας τους υιους των ανθρωπων.	47 Usquequo, Domine, absconderis in finem, exardescet sicut ignis ira tua?
48 Τις ανθρωπος θελει ζησει και δεν θελει ιδει θανατον; τις θελει λυτρωσει την ψυχην αυτου εκ της χειρος του αδου; Διαψαλμα.	48 Memorare, quam brevis mea substantia. Ad quam vanitatem creasti omnes filios hominum?
49 Που ειναι τα ελεη σου τα αρχαια, Κυριε, τα οποια ωμοσας προς τον Δαβιδ εν τη αληθεια σου;	49 Quis est homo, qui vivet et non videbit mortem, eruet animam suam de manu inferi?
50 Μνησθητι, Κυριε, του ονειδισμου των δουλων σου, τον οποιον φερω εν τω κολπω μου υπο τοσουτων πολυαριθμων λαων?	50 Ubi sunt misericordiae tuae antiquae, Domine, sicut iurasti David in veritate tua?
51 με τον οποιον ωνειδισαν οι εχθροι σου, Κυριε? με τον οποιον ωνειδισαν τα ιχνη του χριστου σου.	51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium,
52 Ευλογητος Κυριος εις τον αιωνα. Αμην, και αμην.	52 quo exprobraverunt inimici tui, Domine, quo exprobraverunt vestigia christi tui.
	53 Benedictus Dominus in aeternum. Fiat, fiat.