1 Tutta l’assemblea si alzò; lo condussero da Pilato | 1 Et surgens omnis multitudo eorum, duxerunt illum ad Pilatum. |
2 e cominciarono ad accusarlo: «Abbiamo trovato costui che metteva in agitazione il nostro popolo, impediva di pagare tributi a Cesare e affermava di essere Cristo re». | 2 Cœperunt autem illum accusare, dicentes : Hunc invenimus subvertentem gentem nostram, et prohibentem tributa dare Cæsari, et dicentem se Christum regem esse. |
3 Pilato allora lo interrogò: «Sei tu il re dei Giudei?». Ed egli rispose: «Tu lo dici». | 3 Pilatus autem interrogavit eum, dicens : Tu es rex Judæorum ? At ille respondens ait : Tu dicis. |
4 Pilato disse ai capi dei sacerdoti e alla folla: «Non trovo in quest’uomo alcun motivo di condanna». | 4 Ait autem Pilatus ad principes sacerdotum et turbas : Nihil invenio causæ in hoc homine. |
5 Ma essi insistevano dicendo: «Costui solleva il popolo, insegnando per tutta la Giudea, dopo aver cominciato dalla Galilea, fino a qui».
| 5 At illi invalescebant, dicentes : Commovet populum docens per universam Judæam, incipiens a Galilæa usque huc. |
6 Udito ciò, Pilato domandò se quell’uomo era Galileo | 6 Pilatus autem audiens Galilæam, interrogavit si homo Galilæus esset. |
7 e, saputo che stava sotto l’autorità di Erode, lo rinviò a Erode, che in quei giorni si trovava anch’egli a Gerusalemme.
| 7 Et ut cognovit quod de Herodis potestate esset, remisit eum ad Herodem, qui et ipse Jerosolymis erat illis diebus.
|
8 Vedendo Gesù, Erode si rallegrò molto. Da molto tempo infatti desiderava vederlo, per averne sentito parlare, e sperava di vedere qualche miracolo fatto da lui. | 8 Herodes autem viso Jesu, gavisus est valde. Erat enim cupiens ex multo tempore videre eum, eo quod audierat multa de eo, et sperabat signum aliquod videre ab eo fieri. |
9 Lo interrogò, facendogli molte domande, ma egli non gli rispose nulla. | 9 Interrogabat autem eum multis sermonibus. At ipse nihil illi respondebat. |
10 Erano presenti anche i capi dei sacerdoti e gli scribi, e insistevano nell’accusarlo. | 10 Stabant autem principes sacerdotum et scribæ constanter accusantes eum. |
11 Allora anche Erode, con i suoi soldati, lo insultò, si fece beffe di lui, gli mise addosso una splendida veste e lo rimandò a Pilato. | 11 Sprevit autem illum Herodes cum exercitu suo : et illusit indutum veste alba, et remisit ad Pilatum. |
12 In quel giorno Erode e Pilato diventarono amici tra loro; prima infatti tra loro vi era stata inimicizia.
| 12 Et facti sunt amici Herodes et Pilatus in ipsa die : nam antea inimici erant ad invicem.
|
13 Pilato, riuniti i capi dei sacerdoti, le autorità e il popolo, | 13 Pilatus autem, convocatis principibus sacerdotum, et magistratibus, et plebe, |
14 disse loro: «Mi avete portato quest’uomo come agitatore del popolo. Ecco, io l’ho esaminato davanti a voi, ma non ho trovato in quest’uomo nessuna delle colpe di cui lo accusate; | 14 dixit ad illos : Obtulistis mihi hunc hominem, quasi avertentem populum, et ecce ego coram vobis interrogans, nullam causam inveni in homine isto ex his in quibus eum accusatis. |
15 e neanche Erode: infatti ce l’ha rimandato. Ecco, egli non ha fatto nulla che meriti la morte. | 15 Sed neque Herodes : nam remisi vos ad illum, et ecce nihil dignum morte actum est ei. |
16 Perciò, dopo averlo punito, lo rimetterò in libertà». | 16 Emendatum ergo illum dimittam. |
17
| 17 Necesse autem habebat dimittere eis per diem festum unum. |
18 Ma essi si misero a gridare tutti insieme: «Togli di mezzo costui! Rimettici in libertà Barabba!». | 18 Exclamavit autem simul universa turba, dicens : Tolle hunc, et dimitte nobis Barabbam : |
19 Questi era stato messo in prigione per una rivolta, scoppiata in città, e per omicidio.
| 19 qui erat propter seditionem quamdam factam in civitate et homicidium missus in carcerem. |
20 Pilato parlò loro di nuovo, perché voleva rimettere in libertà Gesù. | 20 Iterum autem Pilatus locutus est ad eos, volens dimittere Jesum. |
21 Ma essi urlavano: «Crocifiggilo! Crocifiggilo!». | 21 At illi succlamabant, dicentes : Crucifige, crucifige eum. |
22 Ed egli, per la terza volta, disse loro: «Ma che male ha fatto costui? Non ho trovato in lui nulla che meriti la morte. Dunque, lo punirò e lo rimetterò in libertà». | 22 Ille autem tertio dixit ad illos : Quid enim mali fecit iste ? nullam causam mortis invenio in eo : corripiam ergo illum et dimittam. |
23 Essi però insistevano a gran voce, chiedendo che venisse crocifisso, e le loro grida crescevano. | 23 At illi instabant vocibus magnis postulantes ut crucifigeretur : et invalescebant voces eorum.
|
24 Pilato allora decise che la loro richiesta venisse eseguita. | 24 Et Pilatus adjudicavit fieri petitionem eorum. |
25 Rimise in libertà colui che era stato messo in prigione per rivolta e omicidio, e che essi richiedevano, e consegnò Gesù al loro volere.
| 25 Dimisit autem illis eum qui propter homicidium et seditionem missus fuerat in carcerem, quem petebant : Jesum vero tradidit voluntati eorum. |
26 Mentre lo conducevano via, fermarono un certo Simone di Cirene, che tornava dai campi, e gli misero addosso la croce, da portare dietro a Gesù.
| 26 Et cum ducerent eum, apprehenderunt Simonem quemdam Cyrenensem venientem de villa : et imposuerunt illi crucem portare post Jesum. |
27 Lo seguiva una grande moltitudine di popolo e di donne, che si battevano il petto e facevano lamenti su di lui. | 27 Sequebatur autem illum multa turba populi et mulierum, quæ plangebant et lamentabantur eum. |
28 Ma Gesù, voltandosi verso di loro, disse: «Figlie di Gerusalemme, non piangete su di me, ma piangete su voi stesse e sui vostri figli. | 28 Conversus autem ad illas Jesus, dixit : Filiæ Jerusalem, nolite flere super me, sed super vos ipsas flete et super filios vestros. |
29 Ecco, verranno giorni nei quali si dirà: “Beate le sterili, i grembi che non hanno generato e i seni che non hanno allattato”. | 29 Quoniam ecce venient dies in quibus dicent : Beatæ steriles, et ventres qui non genuerunt, et ubera quæ non lactaverunt. |
30 Allora cominceranno a dire ai monti: “Cadete su di noi!”, e alle colline: “Copriteci!”. | 30 Tunc incipient dicere montibus : Cadite super nos ; et collibus : Operite nos. |
31 Perché, se si tratta così il legno verde, che avverrà del legno secco?». | 31 Quia si in viridi ligno hæc faciunt, in arido quid fiet ? |
32 Insieme con lui venivano condotti a morte anche altri due, che erano malfattori.
| 32 Ducebantur autem et alii duo nequam cum eo, ut interficerentur.
|
33 Quando giunsero sul luogo chiamato Cranio, vi crocifissero lui e i malfattori, uno a destra e l’altro a sinistra. | 33 Et postquam venerunt in locum qui vocatur Calvariæ, ibi crucifixerunt eum : et latrones, unum a dextris, et alterum a sinistris. |
34 Gesù diceva: «Padre, perdona loro perché non sanno quello che fanno». Poi dividendo le sue vesti, le tirarono a sorte.
| 34 Jesus autem dicebat : Pater, dimitte illis : non enim sciunt quid faciunt. Dividentes vero vestimenta ejus, miserunt sortes. |
35 Il popolo stava a vedere; i capi invece lo deridevano dicendo: «Ha salvato altri! Salvi se stesso, se è lui il Cristo di Dio, l’eletto». | 35 Et stabat populus spectans, et deridebant eum principes cum eis, dicentes : Alios salvos fecit, se salvum faciat, si hic est Christus Dei electus. |
36 Anche i soldati lo deridevano, gli si accostavano per porgergli dell’aceto | 36 Illudebant autem ei et milites accedentes, et acetum offerentes ei, |
37 e dicevano: «Se tu sei il re dei Giudei, salva te stesso». | 37 et dicentes : Si tu es rex Judæorum, salvum te fac. |
38 Sopra di lui c’era anche una scritta: «Costui è il re dei Giudei».
| 38 Erat autem et superscriptio scripta super eum litteris græcis, et latinis, et hebraicis : Hic est rex Judæorum. |
39 Uno dei malfattori appesi alla croce lo insultava: «Non sei tu il Cristo? Salva te stesso e noi!». | 39 Unus autem de his, qui pendebant, latronibus, blasphemabat eum, dicens : Si tu es Christus, salvum fac temetipsum et nos. |
40 L’altro invece lo rimproverava dicendo: «Non hai alcun timore di Dio, tu che sei condannato alla stessa pena? | 40 Respondens autem alter increpabat eum, dicens : Neque tu times Deum, quod in eadem damnatione es. |
41 Noi, giustamente, perché riceviamo quello che abbiamo meritato per le nostre azioni; egli invece non ha fatto nulla di male». | 41 Et nos quidem juste, nam digna factis recipimus : hic vero nihil mali gessit. |
42 E disse: «Gesù, ricòrdati di me quando entrerai nel tuo regno». | 42 Et dicebat ad Jesum : Domine, memento mei cum veneris in regnum tuum. |
43 Gli rispose: «In verità io ti dico: oggi con me sarai nel paradiso».
| 43 Et dixit illi Jesus : Amen dico tibi : hodie mecum eris in paradiso.
|
44 Era già verso mezzogiorno e si fece buio su tutta la terra fino alle tre del pomeriggio, | 44 Erat autem fere hora sexta, et tenebræ factæ sunt in universam terram usque ad horam nonam. |
45 perché il sole si era eclissato. Il velo del tempio si squarciò a metà. | 45 Et obscuratus est sol, et velum templi scissum est medium. |
46 Gesù, gridando a gran voce, disse: «Padre, nelle tue mani consegno il mio spirito». Detto questo, spirò.
| 46 Et clamans voce magna Jesus ait : Pater, in manus tuas commendo spiritum meum. Et hæc dicens, expiravit. |
47 Visto ciò che era accaduto, il centurione dava gloria a Dio dicendo: «Veramente quest’uomo era giusto». | 47 Videns autem centurio quod factum fuerat, glorificavit Deum, dicens : Vere hic homo justus erat. |
48 Così pure tutta la folla che era venuta a vedere questo spettacolo, ripensando a quanto era accaduto, se ne tornava battendosi il petto. | 48 Et omnis turba eorum, qui simul aderant ad spectaculum istud, et videbant quæ fiebant, percutientes pectora sua revertebantur. |
49 Tutti i suoi conoscenti, e le donne che lo avevano seguito fin dalla Galilea, stavano da lontano a guardare tutto questo.
| 49 Stabant autem omnes noti ejus a longe, et mulieres, quæ secutæ eum erant a Galilæa, hæc videntes.
|
50 Ed ecco, vi era un uomo di nome Giuseppe, membro del sinedrio, buono e giusto. | 50 Et ecce vir nomine Joseph, qui erat decurio, vir bonus et justus : |
51 Egli non aveva aderito alla decisione e all’operato degli altri. Era di Arimatea, una città della Giudea, e aspettava il regno di Dio. | 51 hic non consenserat consilio, et actibus eorum : ab Arimathæa civitate Judææ, qui exspectabat et ipse regnum Dei : |
52 Egli si presentò a Pilato e chiese il corpo di Gesù. | 52 hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Jesu : |
53 Lo depose dalla croce, lo avvolse con un lenzuolo e lo mise in un sepolcro scavato nella roccia, nel quale nessuno era stato ancora sepolto. | 53 et depositum involvit sindone, et posuit eum in monumento exciso, in quo nondum quisquam positus fuerat. |
54 Era il giorno della Parasceve e già splendevano le luci del sabato. | 54 Et dies erat parasceves, et sabbatum illucescebat. |
55 Le donne che erano venute con Gesù dalla Galilea seguivano Giuseppe; esse osservarono il sepolcro e come era stato posto il corpo di Gesù, | 55 Subsecutæ autem mulieres, quæ cum eo venerant de Galilæa, viderunt monumentum, et quemadmodum positum erat corpus ejus. |
56 poi tornarono indietro e prepararono aromi e oli profumati. Il giorno di sabato osservarono il riposo come era prescritto. | 56 Et revertentes paraverunt aromata, et unguenta : et sabbato quidem siluerunt secundum mandatum. |