Księga Psalmów 107

Biblia Tysiąclecia	Biblija Hrvatski
1 Wysławiajcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość.	1 Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!
2 Niechaj to mówią odkupieni przez Pana, ci, których wybawił z rąk przeciwnika	2 Tako nek’ reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske
3 i których zgromadził z obcych krajów, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.	3 i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.
4 Błądzili na pustyni, na odludziu: do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi.	4 Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć’ do naseljena grada.
5 Cierpieli głód i pragnienie, i ustawało w nich życie.	5 Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.
6 W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.	6 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.
7 I powiódł ich prostą drogą, tak że doszli do miasta zamieszkałego.	7 Pravim ih putem povede da stignu ka gradu naseljenu.
8 Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie, za Jego cuda dla synów ludzkich,	8 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
9 bo nasycił tego, który jest zgłodniały, i łaknącego napełnił dobrami.	9 Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.
10 Siedzieli w ciemnościach i mroku, uwięzieni nędzą i żelazem,	10 U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,
11 gdyż bunt podnieśli przeciw słowom Bożym i pogardzili zamysłem Najwyższego.	11 jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.
12 Trudami przygiął ich serca: chwiali się, lecz nikt im nie pomógł.	12 Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.
13 I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.	13 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
14 I wyprowadził ich z ciemności i mroku, a ich kajdany pokruszył.	14 Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.
15 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich,	15 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
16 gdyż bramy spiżowe wyłamał i skruszył żelazne wrzeciądze.	16 Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.
17 Chorowali na skutek swoich grzesznych czynów i nędzę cierpieli przez swoje występki;	17 Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć’ svoje opačine:
18 obrzydło im całe jedzenie i byli bliscy bram śmierci.	18 svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.
19 W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.	19 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
20 Posłał swe słowo, aby ich uleczyć i wyrwać z zagłady ich życie.	20 Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.
21 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich!	21 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
22 I niech składają ofiary dziękczynne, niech głoszą z radością Jego dzieła!	22 Nek’ prinose žrtve zahvalnice i kličući nek’ djela njegova kazuju!
23 Ci, którzy na statkach ruszyli na morze, aby uprawiać handel na ogromnych wodach,	23 Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:
24 ci widzieli działa Pana i Jego cuda wśród głębiny.	24 oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.
25 Powiedział On i wzbudził wicher burzliwy, i spiętrzył jego fale.	25 On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.
26 Wznosili się aż pod niebo, spadali aż do głębi; ich dusza truchlała w nieszczęściu.	26 Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.
27 Zataczali się i chwiali jak pijani, cała ich mądrość zawiodła.	27 Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.
28 I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.	28 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
29 Zamienił burzę w wietrzyk łagodny, a fale morskie umilkły.	29 Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.
30 Radowali się z tego, że nastała cisza, i że On przywiódł ich do upragnionej przystani.	30 Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.
31 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich!	31 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
32 I niech Go sławią w zgromadzeniu ludu i na radzie starców niechaj Go chwalą!	32 Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!
33 Rzeki zamienia On w pustynię, oazy na ziemię spragnioną,	33 On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;
34 ziemię żyzną na słony ugór skutkiem niegodziwości jej mieszkańców.	34 plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.
35 Pustynię zamienił w zbiornik wody, a ziemię suchą w oazę.	35 On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore
36 I tam osiedlił zgłodniałych, i założyli miasta zamieszkałe.	36 i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.
37 Obsiali pola, zasadzili winnice i zyskali zbiory owoców.	37 Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.
38 Pobłogosławił im, a bardzo się rozmnożyli, i dał im bydła niemało.	38 I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.
39 Potem zmalała ich liczba i podupadli pod naciskiem niedoli i utrapienia.	39 Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnjâ i nevoljâ.
40 Lecz Ten, który wylewa wzgardę na władców i każe im błądzić przez puste bezdroża,	40 Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.
41 podniósł nędzarza z niedoli, rozmnożył rodziny jak trzody.	41 Iz nevolje podiže ubogog i obitelji k’o stada umnožî.
42 Pobożni widzą to i radują się, a wszelka niegodziwość musi zamknąć swe usta.	42 Videć’ to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!
43 Kto mądry, niech to zachowa, niech rozważa [dzieła] łaski Pana!	43 Tko je mudar nek’ o svemu tom razmišlja i nek’ uvidi dobrotu Jahvinu!