Salmos 71
1234567891011121314151617181920212223242526272829303132333435363738394041424344454647484950525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 A ti, Yahveh, me acojo, ¡no sea confundido jamás! | 1 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum. |
2 ¡Por tu justicia sálvame, libérame! tiende hacia mí tu oído y sálvame! | 2 In iustitia tua libera me et eripe me; inclina ad me aurem tuam et salva me. |
3 ¡Sé para mí una roca de refugio, alcázar fuerte que me salve, pues mi roca eres tú y mi fortaleza. | 3 Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias, quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu. |
4 ¡Dios mío, líbrame de la mano del impío, de las garras del perverso y del violento! | 4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris et de manu contra legem agentis et iniqui. |
5 Pues tú eres mi esperanza, Señor, Yahveh, mi confianza desde mi juventud. | 5 Quoniam tu es exspectatio mea, Domine; Domine, spes mea a iuventute mea. |
6 En ti tengo mi apoyo desde el seno, tú mi porción desde las entrañas de mi madre; ¡en ti sin cesar mi alabanza! | 6 Super te innixus sum ex utero, de ventre matris meae tu es susceptor meus; in te laus mea semper. |
7 Soy el asombro de muchos, mas tú eres mi seguro refugio. | 7 Tamquam prodigium factus sum multis, et tu adiutor fortis. - |
8 Mi boca está repleta de tu loa, de tu gloria todo el día. | 8 Repleatur os meum laude tua, tota die magnitudine tua. |
9 A la hora de mi vejez no me rechaces, no me abandones cuando decae mi vigor. | 9 Ne proicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me. |
10 Porque de mí mis enemigos hablan, los que espían mi alma se conciertan: | 10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et, qui observabant animam meam, consilium fecerunt in unum |
11 «¡Dios le ha desamparado, perseguidle, apresadle, pues no hay quien le libere!» | 11 dicentes: “ Deus dereliquit eum! Persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat ”. |
12 ¡Oh Dios, no te estés lejos de mí, Dios mío, ven pronto en mi socorro! | 12 Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum festina. |
13 ¡Confusión y vergüenza sobre aquellos que acusan a mi alma; cúbranse de ignominia y de vergüenza los que buscan mi mal! | 13 Confundantur et deficiant adversantes animae meae; operiantur confusione et pudore, qui quaerunt mala mihi. |
14 Y yo, esperando sin cesar, más y más te alabaré; | 14 Ego autem semper sperabo et adiciam super omnem laudem tuam. |
15 publicará mi boca tu justicia, todo el día tu salvación. | 15 Os meum annuntiabit iustitiam tuam, tota die salutare tuum: quae dinumerare nescivi. |
16 Y vendré a las proezas de Yahveh, recordaré tu justicia, tuya sólo. | 16 Veniam ad potentias Domini; Domine, memorabor iustitiae tuae solius. |
17 ¡Oh Dios, desde mi juventud me has instruido, y yo he anunciado hasta hoy tus maravillas! | 17 Deus, docuisti me a iuventute mea; et usque nunc annuntiabo mirabilia tua. |
18 Y ahora que llega la vejez y las canas, ¡oh Dios, no me abandones!, para que anuncie yo tu brazo a todas las edades venideras, ¡tu poderío | 18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni, quae ventura est. Potentia tua |
19 y tu justicia, oh Dios, hasta los cielos! Tú que has hecho grandes cosas, ¡oh Dios!, ¿quién como tú? | 19 et iustitia tua, Deus, usque in altissima, qui fecisti magnalia: Deus, quis similis tibi? |
20 Tú que me has hecho ver tantos desastres y desgracias, has de volver a recobrarme. Vendrás a sacarme de los abismos de la tierra, | 20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas; iterum vivificasti me et de abyssis terrae iterum reduxisti me. |
21 sustentarás mi ancianidad, volverás a consolarme, | 21 Multiplicabis magnitudinem meam et conversus consolaberis me. |
22 Y yo te daré gracias con las cuerdas del arpa, por tu verdad, Dios mío; para ti salmodiaré a la cítara, oh Santo de Israel. | 22 Nam et ego confitebor tibi in psalterio veritatem tuam, Deus meus; psallam tibi in cithara, Sanctus Israel. |
23 Exultarán mis labios cuando salmodie para ti, y mi alma, que tú has rescatado. | 23 Exsultabunt labia mea, cum cantavero tibi, et anima mea, quam redemisti; |
24 También mi lengua todo el día musitará tu justicia: porque han sido avergonzados, porque han enrojecido, los que buscaban mi desgracia. | 24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi. |