1 Un fils sage écoute les avis de son père, le railleur ne tient pas compte des reproches. | 1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος? ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον. |
2 Chacun récolte le fruit de ses décisions: tu goûteras au bonheur, pendant que l’impie sera rassasié de violence. | 2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα? η δε ψυχη των ανομων αδικιαν. |
3 Qui surveille ses paroles aura longue vie, qui parle sans arrêt, ce sera sa ruine. | 3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου? ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη. |
4 Si l’on en reste à désirer, rien ne vient: ce sont les actifs qui s’engraissent. | 4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει? η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη. |
5 L’homme droit a horreur du mensonge, c’est le méchant qui salit et calomnie. | 5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη? ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος. |
6 La droiture se charge de protéger l’homme droit; la méchanceté mène le méchant à sa perte. | 6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον? η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον. |
7 Tel fait le riche mais il n’a rien, tel fait le pauvre et il a de grands biens. | 7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν? και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν. |
8 Le riche paie la rançon qui le sauve, mais le pauvre ne se sent pas menacé. | 8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου? ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν. |
9 La lumière des justes brille, tandis que s’éteint la lampe des méchants. | 9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον? ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη. |
10 L’arrogance ne rapporte que des disputes, il est plus sage de se laisser conseiller. | 10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις? η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας. |
11 Fortune vite acquise ne tient pas, qui la gère à son rythme l’augmente. | 11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη? ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη. |
12 L’espoir différé décourage, le désir comblé est un arbre de vie. | 12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν? το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης. |
13 Qui méprise les avertissements se perdra, qui observe le commandement sera récompensé. | 13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη? ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη. |
14 L’enseignement du sage est source de vie, il fait échapper aux pièges de la mort. | 14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου. |
15 Qui agit avec bon sens sera apprécié, le chemin des traîtres ne mène nulle part. | 15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν? η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον. |
16 L’homme avisé agit à bon escient, l’insensé étale sa folie. | 16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως? ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν. |
17 Un messager trompeur prépare un échec, un messager fidèle donne le réconfort. | 17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν? ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις. |
18 Misère et honte pour celui qui rejette les avis; qui observe la remontrance se fera estimer. | 18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν? ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη. |
19 C’est toujours agréable d’avoir ce qu’on désire; les sots ne veulent pas renoncer au mal. | 19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην? εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου. |
20 Qui va avec les sages devient sage, qui fréquente les insensés se pervertit. | 20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος? ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη. |
21 Le malheur poursuit les pécheurs, le bonheur viendra récompenser les justes. | 21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους? εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον. |
22 Les bons laissent à leurs enfants et petits-enfants leur héritage; la fortune des pécheurs est réservée au juste. | 22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων? ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον. |
23 Le champ que travaille le pauvre lui donne bien à manger; un autre dépérit faute de justice. | 23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων? τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται. |
24 Ne pas user du fouet, c’est ne pas aimer son fils: celui qui l’aime n’attend pas pour le corriger. | 24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου? αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω. |
25 Le juste mange à son appétit; le ventre des méchants crie famine. | 25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου? η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι. |