Livre de Job 18

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Bildad de Chouah prit alors la parole:	1 υπολαβων δε βαλδαδ ο σαυχιτης λεγει
2 Quand finiras-tu tous ces discours? Sois raisonnable, et laisse-nous parler.	2 μεχρι τινος ου παυση επισχες ινα και αυτοι λαλησωμεν
3 Nous prends-tu pour des bêtes, nous regardes-tu comme des brutes?	3 δια τι ωσπερ τετραποδα σεσιωπηκαμεν εναντιον σου
4 Pourquoi te déchirer dans ta fureur? La terre va-t-elle se perdre pour autant ou les rochers changer de place?	4 κεχρηται σοι οργη τι γαρ εαν συ αποθανης αοικητος η υπ' ουρανον η καταστραφησεται ορη εκ θεμελιων
5 Mais vois: la lumière du méchant s’éteint, son feu ne jette plus de flammes.	5 και φως ασεβων σβεσθησεται και ουκ αποβησεται αυτων η φλοξ
6 La lumière baisse dans sa tente, sa lampe au-dessus de lui s’éteint.	6 το φως αυτου σκοτος εν διαιτη ο δε λυχνος επ' αυτω σβεσθησεται
7 Sa démarche alerte devient hésitante, ses propres combines le font tomber.	7 θηρευσαισαν ελαχιστοι τα υπαρχοντα αυτου σφαλαι δε αυτου η βουλη
8 Ses pieds le conduisent vers un filet, ou le précipitent dans la trappe.	8 εμβεβληται δε ο πους αυτου εν παγιδι εν δικτυω ελιχθειη
9 Un nœud coulant le saisit à la cheville, le collet se resserre sur lui.	9 ελθοισαν δε επ' αυτον παγιδες κατισχυσει επ' αυτον διψωντας
10 Une corde, cachée en terre, va le prendre, un piège est sur le sentier pour l’attraper.	10 κεκρυπται εν τη γη σχοινιον αυτου και η συλλημψις αυτου επι τριβων
11 Des dangers de tous côtés le menacent, et le suivent à la trace.	11 κυκλω ολεσαισαν αυτον οδυναι πολλοι δε περι ποδας αυτου ελθοισαν εν λιμω στενω
12 La famine ne le quitte plus, le malheur se tient à ses côtés.	12 πτωμα δε αυτω ητοιμασται εξαισιον
13 Un mal ronge sa chair, une peste mortelle lui dévore les membres.	13 βρωθειησαν αυτου κλωνες ποδων κατεδεται δε τα ωραια αυτου θανατος
14 On l’arrache au refuge de sa tente, il est bon pour aller vers le Roi des enfers.	14 εκραγειη δε εκ διαιτης αυτου ιασις σχοιη δε αυτον αναγκη αιτια βασιλικη
15 Installe-toi dans sa tente, elle n’est plus à lui; on répand du soufre sur son domaine.	15 κατασκηνωσει εν τη σκηνη αυτου εν νυκτι αυτου κατασπαρησονται τα ευπρεπη αυτου θειω
16 Ses racines en bas se dessèchent, et par le haut sa ramure se flétrit.	16 υποκατωθεν αι ριζαι αυτου ξηρανθησονται και επανωθεν επιπεσειται θερισμος αυτου
17 On ne se souvient plus de lui dans le pays, il n’a laissé son nom sur rien.	17 το μνημοσυνον αυτου απολοιτο εκ γης και υπαρχει ονομα αυτω επι προσωπον εξωτερω
18 On le remise de la lumière aux ténèbres, il est expulsé du monde.	18 απωσειεν αυτον εκ φωτος εις σκοτος
19 Dans son peuple il n’a laissé ni enfants, ni suivants, de son campement, nul n’a survécu.	19 ουκ εσται επιγνωστος εν λαω αυτου ουδε σεσωσμενος εν τη υπ' ουρανον ο οικος αυτου αλλ' εν τοις αυτου ζησονται ετεροι
20 Tout l’Occident s’étonne de son sort, tous en Orient sont saisis d’effroi.	20 επ' αυτω εστεναξαν εσχατοι πρωτους δε εσχεν θαυμα
21 Voilà pour les demeures des méchants, voilà pour la contrée qui veut ignorer Dieu!	21 ουτοι εισιν οικοι αδικων ουτος δε ο τοπος των μη ειδοτων τον κυριον