Salmi (مزامير) 119

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 ا ـ طوبى للكاملين طريقا السالكين في شريعة الرب‎.	1 אַשְׁרֵי תְמִימֵי־דָרֶךְ הַהֹלְכִים בְּתֹורַת יְהוָה
2 ‎طوبى لحافظي شهاداته. من كل قلوبهم يطلبونه‎.	2 אַשְׁרֵי נֹצְרֵי עֵדֹתָיו בְּכָל־לֵב יִדְרְשׁוּהוּ
3 ‎ايضا لا يرتكبون اثما. في طرقه يسلكون‎.	3 אַף לֹא־פָעֲלוּ עַוְלָה בִּדְרָכָיו הָלָכוּ
4 ‎انت اوصيت بوصاياك ان تحفظ تماما	4 אַתָּה צִוִּיתָה פִקֻּדֶיךָ לִשְׁמֹר מְאֹד
5 ليت طرقي تثبت في حفظ فرائضك‎.	5 אַחֲלַי יִכֹּנוּ דְרָכָי לִשְׁמֹר חֻקֶּיךָ
6 ‎حينئذ لا اخزى اذا نظرت الى كل وصاياك‎.	6 אָז לֹא־אֵבֹושׁ בְּהַבִּיטִי אֶל־כָּל־מִצְוֹתֶיךָ
7 ‎احمدك باستقامة قلب عند تعلمي احكام عدلك‎.	7 אֹודְךָ בְּיֹשֶׁר לֵבָב בְּלָמְדִי מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ
8 ‎وصاياك احفظ. لا تتركني الى الغاية	8 אֶת־חֻקֶּיךָ אֶשְׁמֹר אַל־תַּעַזְבֵנִי עַד־מְאֹד
9 ب ـ بم يزكي الشاب طريقه. بحفظه اياه حسب كلامك‎.	9 בַּמֶּה יְזַכֶּה־נַּעַר אֶת־אָרְחֹו לִשְׁמֹר כִּדְבָרֶךָ
10 ‎بكل قلبي طلبتك. لا تضلني عن وصاياك‎.	10 בְּכָל־לִבִּי דְרַשְׁתִּיךָ אַל־תַּשְׁגֵּנִי מִמִּצְוֹתֶיךָ
11 ‎خبأت كلامك في قلبي لكيلا اخطئ اليك‎.	11 בְּלִבִּי צָפַנְתִּי אִמְרָתֶךָ לְמַעַן לֹא אֶחֱטָא־לָךְ
12 ‎مبارك انت يا رب. علمني فرائضك‎.	12 בָּרוּךְ אַתָּה יְהוָה לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ
13 ‎بشفتيّ حسبت كل احكام فمك‎.	13 בִּשְׂפָתַי סִפַּרְתִּי כֹּל מִשְׁפְּטֵי־פִיךָ
14 ‎بطريق شهاداتك فرحت كما على كل الغنى‎.	14 בְּדֶרֶךְ עֵדְוֹתֶיךָ שַׂשְׂתִּי כְּעַל כָּל־הֹון
15 ‎بوصاياك الهج والاحظ سبلك‎.	15 בְּפִקֻּדֶיךָ אָשִׂיחָה וְאַבִּיטָה אֹרְחֹתֶיךָ
16 ‎بفرائضك اتلذذ. لا انسى كلامك	16 בְּחֻקֹּתֶיךָ אֶשְׁתַּעֲשָׁע לֹא אֶשְׁכַּח דְּבָרֶךָ
17 ج ـ احسن الى عبدك فاحيا واحفظ امرك‎.	17 גְּמֹל עַל־עַבְדְּךָ אֶחְיֶה וְאֶשְׁמְרָה דְבָרֶךָ
18 ‎اكشف عن عينيّ فارى عجائب من شريعتك‎.	18 גַּל־עֵינַי וְאַבִּיטָה נִפְלָאֹות מִתֹּורָתֶךָ
19 ‎غريب انا في الارض. لا تخف عني وصاياك‎.	19 גֵּר אָנֹכִי בָאָרֶץ אַל־תַּסְתֵּר מִמֶּנִּי מִצְוֹתֶיךָ
20 ‎انسحقت نفسي شوقا الى احكامك في كل حين‎.	20 גָּרְסָה נַפְשִׁי לְתַאֲבָה אֶל־מִשְׁפָּטֶיךָ בְכָל־עֵת
21 ‎انتهرت المتكبرين الملاعين الضالين عن وصاياك‎.	21 גָּעַרְתָּ זֵדִים אֲרוּרִים הַשֹּׁגִים מִמִּצְוֹתֶיךָ
22 ‎دحرج عني العار والاهانة لاني حفظت شهاداتك‎.	22 גַּל מֵעָלַי חֶרְפָּה וָבוּז כִּי עֵדֹתֶיךָ נָצָרְתִּי
23 ‎جلس ايضا رؤساء تقاولوا عليّ. اما عبدك فيناجي بفرائضك‎.	23 גַּם יָשְׁבוּ רִים בִּי נִדְבָּרוּ עַבְדְּךָ יָשִׂיחַ בְּחֻקֶּיךָ
24 ‎ايضا شهاداتك هي لذّتي اهل مشورتي	24 גַּם־עֵדֹתֶיךָ שַׁעֲשֻׁעָי אַנְשֵׁי עֲצָתִי
25 د ـ لصقت بالتراب نفسي فاحيني حسب كلمتك‎.	25 דָּבְקָה לֶעָפָר נַפְשִׁי חַיֵּנִי כִּדְבָרֶךָ
26 ‎قد صرّحت بطرقي فاستجبت لي. علمني فرائضك‎.	26 דְּרָכַי סִפַּרְתִּי וַתַּעֲנֵנִי לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ
27 ‎طريق وصاياك فهمني فاناجي بعجائبك‎.	27 דֶּרֶךְ־פִּקּוּדֶיךָ הֲבִינֵנִי וְאָשִׂיחָה בְּנִפְלְאֹותֶיךָ
28 ‎قطرت نفسي من الحزن. اقمني حسب كلامك‎.	28 דָּלְפָה נַפְשִׁי מִתּוּגָה קַיְּמֵנִי כִּדְבָרֶךָ
29 ‎طريق الكذب ابعد عني وبشريعتك ارحمني‎.	29 דֶּרֶךשְֶׁ־קֶר הָסֵר מִמֶּנִּי וְתֹורָתְךָ חָנֵּנִי
30 ‎اخترت طريق الحق. جعلت احكامك قدامي‎.	30 דֶּרֶךְ־אֱמוּנָה בָחָרְתִּי מִשְׁפָּטֶיךָ שִׁוִּיתִי
31 ‎لصقت بشهاداتك. يا رب لا تخزني‎.	31 דָּבַקְתִּי בְעֵדְוֹתֶיךָ יְהוָה אַל־תְּבִישֵׁנִי
32 ‎في طريق وصاياك اجري لانك ترحب قلبي	32 דֶּרֶךְ־מִצְוֹתֶיךָ אָרוּץ כִּי תַרְחִיב לִבִּי
33 ه ـ علّمني يا رب طريق فرائضك فاحفظها الى النهاية‎.	33 הֹורֵנִי יְהוָה דֶּרֶךְ חֻקֶּיךָ וְאֶצְּרֶנָּה עֵקֶב
34 ‎فهمني فالاحظ شريعتك واحفظها بكل قلبي‎.	34 הֲבִינֵנִי וְאֶצְּרָה תֹורָתֶךָ וְאֶשְׁמְרֶנָּה בְכָל־לֵב
35 ‎دربني في سبيل وصاياك لاني به سررت‎.	35 הַדְרִיכֵנִי בִּנְתִיב מִצְוֹתֶיךָ כִּי־בֹו חָפָצְתִּי
36 ‎أمل قلبي الى شهاداتك لا الى المكسب‎.	36 הַט־לִבִּי אֶל־עֵדְוֹתֶיךָ וְאַל אֶל־בָּצַע
37 ‎حول عينيّ عن النظر الى الباطل. في طريقك احيني‎.	37 הַעֲבֵר עֵינַי מֵרְאֹות שָׁוְא בִּדְרָכֶךָ חַיֵּנִי
38 ‎أقم لعبدك قولك الذي لمتقيك‎.	38 הָקֵם לְעַבְדְּךָ אִמְרָתֶךָ אֲשֶׁר לְיִרְאָתֶךָ
39 ‎أزل عاري الذي حذرت منه لان احكامك طيبة‎.	39 הַעֲבֵר חֶרְפָּתִי אֲשֶׁר יָגֹרְתִּי כִּי מִשְׁפָּטֶיךָ טֹובִים
40 ‎هانذا قد اشتهيت وصاياك. بعدلك احيني	40 הִנֵּה תָּאַבְתִּי לְפִקֻּדֶיךָ בְּצִדְקָתְךָ חַיֵּנִי
41 و ـ لتأتني رحمتك يا رب خلاصك حسب قولك	41 וִיבֹאֻנִי חֲסָדֶךָ יְהוָה תְּשׁוּעָתְךָ כְּאִמְרָתֶךָ
42 فأجاوب معيّري كلمة. لاني اتكلت على كلامك‎.	42 וְאֶעֱנֶה חֹרְפִי דָבָר כִּי־בָטַחְתִּי בִּדְבָרֶךָ
43 ‎ولا تنزع من فمي كلام الحق كل النزع لاني انتظرت احكامك‎.	43 וְאַל־תַּצֵּל מִפִּי דְבַר־אֱמֶת עַד־מְאֹד כִּי לְמִשְׁפָּטֶךָ יִחָלְתִּי
44 ‎فاحفظ شريعتك دائما الى الدهر والابد‎.	44 וְאֶשְׁמְרָה תֹורָתְךָ תָמִיד לְעֹולָם וָעֶד
45 ‎واتمشى في رحب لاني طلبت وصاياك‎.	45 וְאֶתְהַלְּכָה בָרְחָבָה כִּי פִקֻּדֶיךָ דָרָשְׁתִּי
46 ‎واتكلم بشهاداتك قدام ملوك ولا اخزى	46 וַאֲדַבְּרָה בְעֵדֹתֶיךָ נֶגֶד מְלָכִים וְלֹא אֵבֹושׁ
47 واتلذذ بوصاياك التي احببت‎.	47 וְאֶשְׁתַּעֲשַׁע בְּמִצְוֹתֶיךָ אֲשֶׁר אָהָבְתִּי
48 ‎وارفع يديّ الى وصاياك التي وددت واناجي بفرائضك	48 וְאֶשָּׂא־כַפַּי אֶל־מִצְוֹתֶיךָ אֲשֶׁר אָהָבְתִּי וְאָשִׂיחָה בְחֻקֶּיךָ
49 ز ـ اذكر لعبدك القول الذي جعلتني انتظره‎.	49 זְכֹר־דָּבָר לְעַבְדֶּךָ עַל אֲשֶׁר יִחַלְתָּנִי
50 ‎هذه هي تعزيتي في مذلتي. لان قولك احياني‎.	50 זֹאת נֶחָמָתִי בְעָנְיִי כִּי אִמְרָתְךָ חִיָּתְנִי
51 ‎المتكبرون استهزأوا بي الى الغاية. عن شريعتك لم امل‎.	51 זֵדִים הֱלִיצֻנִי עַד־מְאֹד מִתֹּורָתְךָ לֹא נָטִיתִי
52 ‎تذكرت احكامك منذ الدهر يا رب فتعزيت‎.	52 זָכַרְתִּי מִשְׁפָּטֶיךָ מֵעֹולָם ׀ יְהוָה וָאֶתְנֶחָם
53 ‎الحمية اخذتني بسبب الاشرار تاركي شريعتك‎.	53 זַלְעָפָה אֲחָזַתְנִי מֵרְשָׁעִים עֹזְבֵי תֹּורָתֶךָ
54 ‎ترنيمات صارت لي فرائضك في بيت غربتي‎.	54 זְמִרֹות הָיוּ־לִי חֻקֶּיךָ בְּבֵית מְגוּרָי
55 ‎ذكرت في الليل اسمك يا رب وحفظت شريعتك‎.	55 זָכַרְתִּי בַלַּיְלָה שִׁמְךָ יְהוָה וָאֶשְׁמְרָה תֹּורָתֶךָ
56 ‎هذا صار لي لاني حفظت وصاياك	56 זֹאת הָיְתָה־לִּי כִּי פִקֻּדֶיךָ נָצָרְתִּי
57 ح ـ نصيبي الرب قلت لحفظ كلامك‎.	57 חֶלְקִי יְהוָה אָמַרְתִּי לִשְׁמֹר דְּבָרֶיךָ
58 ‎ترضيت وجهك بكل قلبي. ارحمني حسب قولك‎.	58 חִלִּיתִי פָנֶיךָ בְכָל־לֵב חָנֵּנִי כְּאִמְרָתֶךָ
59 ‎تفكرت في طرقي ورددت قدمي الى شهاداتك‎.	59 חִשַּׁבְתִּי דְרָכָי וָאָשִׁיבָה רַגְלַי אֶל־עֵדֹתֶיךָ
60 ‎اسرعت ولم اتوان لحفظ وصاياك‎.	60 חַשְׁתִּי וְלֹא הִתְמַהְמָהְתִּי לִשְׁמֹר מִצְוֹתֶיךָ
61 ‎حبال الاشرار التفت عليّ. اما شريعتك فلم انسها‎.	61 חֶבְלֵי רְשָׁעִים עִוְּדֻנִי תֹּורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי
62 ‎في منتصف الليل اقوم لاحمدك على احكام برك‎.	62 חֲצֹות־לַיְלָה אָקוּם לְהֹודֹות לָךְ עַל מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ
63 ‎رفيق انا لكل الذين يتقونك ولحافظي وصاياك‎.	63 חָבֵר אָנִי לְכָל־אֲשֶׁר יְרֵאוּךָ וּלְשֹׁמְרֵי פִּקּוּדֶיךָ
64 ‎رحمتك يا رب قد ملأت الارض. علّمني فرائضك	64 חַסְדְּךָ יְהוָה מָלְאָה הָאָרֶץ חֻקֶּיךָ לַמְּדֵנִי
65 ط ـ خيرا صنعت مع عبدك يا رب حسب كلامك‎.	65 טֹוב עָשִׂיתָ עִם־עַבְדְּךָ יְהוָה כִּדְבָרֶךָ
66 ‎ذوقا صالحا ومعرفة علمني لاني بوصاياك آمنت‎.	66 טוּב טַעַם וָדַעַת לַמְּדֵנִי כִּי בְמִצְוֹתֶיךָ הֶאֱמָנְתִּי
67 ‎قبل ان أذلل انا ضللت. اما الآن فحفظت قولك‎.	67 טֶרֶם אֶעֱנֶה אֲנִי שֹׁגֵג וְעַתָּה אִמְרָתְךָ שָׁמָרְתִּי
68 ‎صالح انت ومحسن علمني فرائضك‎.	68 טֹוב־אַתָּה וּמֵטִיב לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ
69 ‎المتكبرون قد لفقوا عليّ كذبا. اما انا فبكل قلبي احفظ وصاياك.	69 טָפְלוּ עָלַי שֶׁקֶר זֵדִים אֲנִי בְּכָל־לֵב ׀ אֱצֹּר פִּקּוּדֶיךָ
70 سمن مثل الشحم قلبهم. اما انا فبشريعتك اتلذذ‎.	70 טָפַשׁ כַּחֵלֶב לִבָּם אֲנִי תֹּורָתְךָ שִׁעֲשָׁעְתִּי
71 ‎خير لي اني تذللت لكي اتعلم فرائضك‎.	71 טֹוב־לִי כִי־עֻנֵּיתִי לְמַעַן אֶלְמַד חֻקֶּיךָ
72 ‎شريعة فمك خير لي من الوف ذهب وفضة	72 טֹוב־לִי תֹורַת־פִּיךָ מֵאַלְפֵי זָהָב וָכָסֶף
73 ي ـ يداك صنعتاني وانشأتاني. فهمني فاتعلّم وصاياك‎.	73 יָדֶיךָ עָשׂוּנִי וַיְכֹונְנוּנִי הֲבִינֵנִי וְאֶלְמְדָה מִצְוֹתֶיךָ
74 ‎متقوك يرونني فيفرحون لاني انتظرت كلامك‎.	74 יְרֵאֶיךָ יִרְאוּנִי וְיִשְׂמָחוּ כִּי לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי
75 ‎قد علمت يا رب ان احكامك عدل وبالحق اذللتني‎.	75 יָדַעְתִּי יְהוָה כִּי־צֶדֶק מִשְׁפָּטֶיךָ וֶאֱמוּנָה עִנִּיתָנִי
76 ‎فلتصر رحمتك لتعزيتي حسب قولك لعبدك‎.	76 יְהִי־נָא חַסְדְּךָ לְנַחֲמֵנִי כְּאִמְרָתְךָ לְעַבְדֶּךָ
77 ‎لتأتني مراحمك فاحيا لان شريعتك هي لذّتي‎.	77 יְבֹאוּנִי רַחֲמֶיךָ וְאֶחְיֶה כִּי־תֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי
78 ‎ليخز المتكبرون لانهم زورا افتروا عليّ. اما انا فاناجي بوصاياك‎.	78 יֵבֹשׁוּ זֵדִים כִּי־שֶׁקֶר עִוְּתוּנִי אֲנִי אָשִׂיחַ בְּפִקּוּדֶיךָ
79 ‎ليرجع اليّ متقوك وعارفو شهاداتك‎.	79 יָשׁוּבוּ לִי יְרֵאֶיךָ [וְיָדְעוּ כ] (וְיֹדְעֵי ק) עֵדֹתֶיךָ
80 ‎ليكن قلبي كاملا في فرائضك لكيلا اخزى	80 יְהִי־לִבִּי תָמִים בְּחֻקֶּיךָ לְמַעַן לֹא אֵבֹושׁ
81 ك ـ تاقت نفسي الى خلاصك. كلامك انتظرت‎.	81 כָּלְתָה לִתְשׁוּעָתְךָ נַפְשִׁי לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי
82 ‎كلّت عيناي من النظر الى قولك فاقول متى تعزيني‎.	82 כָּלוּ עֵינַי לְאִמְרָתֶךָ לֵאמֹר מָתַי תְּנַחֲמֵנִי
83 ‎لاني قد صرت كزق في الدخان. اما فرائضك فلم انسها‎.	83 כִּי־הָיִיתִי כְּנֹאד בְּקִיטֹור חֻקֶּיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי
84 ‎كم هي ايام عبدك. متى تجري حكما على مضطهديّ‎.	84 כַּמָּה יְמֵי־עַבְדֶּךָ מָתַי תַּעֲשֶׂה בְרֹדְפַי מִשְׁפָּט
85 ‎المتكبرون قد كروا لي حفائر. ذلك ليس حسب شريعتك‎.	85 כָּרוּ־לִי זֵדִים שִׁיחֹות אֲשֶׁר לֹא כְתֹורָתֶךָ
86 ‎كل وصاياك امانة. زورا يضطهدونني. أعنّي‎.	86 כָּל־מִצְוֹתֶיךָ אֱמוּנָה שֶׁקֶר רְדָפוּנִי עָזְרֵנִי
87 ‎لولا قليل لافنوني من الارض. اما انا فلم اترك وصاياك‎.	87 כִּמְעַט כִּלּוּנִי בָאָרֶץ וַאֲנִי לֹא־עָזַבְתִּי פִקֻּודֶיךָ
88 ‎حسب رحمتك احيني فاحفظ شهادات فمك	88 כְּחַסְדְּךָ חַיֵּנִי וְאֶשְׁמְרָה עֵדוּת פִּיךָ
89 ل ـ الى الابد يا رب كلمتك مثبتة في السموات‎.	89 לְעֹולָם יְהוָה דְּבָרְךָ נִצָּב בַּשָּׁמָיִם
90 ‎الى دور فدور امانتك. اسست الارض فثبتت‎.	90 לְדֹר וָדֹר אֱמוּנָתֶךָ כֹּונַנְתָּ אֶרֶץ וַתַּעֲמֹד
91 ‎على احكامك ثبتت اليوم لان الكل عبيدك‎.	91 לְמִשְׁפָּטֶיךָ עָמְדוּ הַיֹּום כִּי הַכֹּל עֲבָדֶיךָ
92 ‎لو لم تكن شريعتك لذّتي لهلكت حينئذ في مذلتي‏‎.	92 לוּלֵי תֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי אָז אָבַדְתִּי בְעָנְיִי
93 ‎الى الدهر لا انسى وصاياك لانك بها احييتني‎.	93 לְעֹולָם לֹא־אֶשְׁכַּח פִּקּוּדֶיךָ כִּי בָם חִיִּיתָנִי
94 ‎لك انا فخلّصني لاني طلبت وصاياك‎.	94 לְךָ־אֲנִי הֹושִׁיעֵנִי כִּי פִקּוּדֶיךָ דָרָשְׁתִּי
95 ‎اياي انتظر الاشرار ليهلكوني. بشهاداتك افطن‎.	95 לִי קִוּוּ רְשָׁעִים לְאַבְּדֵנִי עֵדֹתֶיךָ אֶתְבֹּונָן
96 ‎لكل كمال رأيت حدا. اما وصيتك فواسعة جدا	96 לְכָל תִּכְלָה רָאִיתִי קֵץ רְחָבָה מִצְוָתְךָ מְאֹד
97 م ـ كم احببت شريعتك. اليوم كله هي لهجي‎.	97 מָה־אָהַבְתִּי תֹורָתֶךָ כָּל־הַיֹּום הִיא שִׂיחָתִי
98 ‎وصيتك جعلتني احكم من اعدائي لانها الى الدهر هي لي‎.	98 מֵאֹיְבַי תְּחַכְּמֵנִי מִצְוֹתֶךָ כִּי לְעֹולָם הִיא־לִי
99 ‎اكثر من كل معلّميّ تعقلت لان شهاداتك هي لهجي‎.	99 מִכָּל־מְלַמְּדַי הִשְׂכַּלְתִּי כִּי עֵדְוֹתֶיךָ שִׂיחָה לִי
100 ‎اكثر من الشيوخ فطنت لاني حفظت وصاياك‎.	100 מִזְּקֵנִים אֶתְבֹּונָן כִּי פִקּוּדֶיךָ נָצָרְתִּי
101 ‎من كل طريق شر منعت رجلي لكي احفظ كلامك‎.	101 מִכָּל־אֹרַח רָע כָּלִאתִי רַגְלָי לְמַעַן אֶשְׁמֹר דְּבָרֶךָ
102 ‎عن احكامك لم امل لانك انت علّمتني‎.	102 מִמִּשְׁפָּטֶיךָ לֹא־סָרְתִּי כִּי־אַתָּה הֹורֵתָנִי
103 ‎ما احلى قولك لحنكي احلى من العسل لفمي‎.	103 מַה־נִּמְלְצוּ לְחִכִּי אִמְרָתֶךָ מִדְּבַשׁ לְפִי
104 ‎من وصاياك اتفطن. لذلك ابغضت كل طريق كذب	104 מִפִּקּוּדֶיךָ אֶתְבֹּונָן עַל־כֵּן שָׂנֵאתִי ׀ כָּל־אֹרַח שָׁקֶר
105 ن ـ سراج لرجلي كلامك ونور لسبيلي‎.	105 נֵר־לְרַגְלִי דְבָרֶךָ וְאֹור לִנְתִיבָתִי
106 ‎حلفت فأبره ان احفظ احكام برك‎.	106 נִשְׁבַּעְתִּי וָאֲקַיֵּמָה לִשְׁמֹר מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ
107 ‎تذللت الى الغاية. يا رب احيني حسب كلامك‎.	107 נַעֲנֵיתִי עַד־מְאֹד יְהוָה חַיֵּנִי כִדְבָרֶךָ
108 ‎ارتض بمندوبات فمي يا رب واحكامك علمني‎.	108 נִדְבֹות פִּי רְצֵה־נָא יְהוָה וּמִשְׁפָּטֶיךָ לַמְּדֵנִי
109 ‎نفسي دائما في كفي. اما شريعتك فلم انسها‎.	109 נַפְשִׁי בְכַפִּי תָמִיד וְתֹורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי
110 ‎الاشرار وضعوا لي فخا. اما وصاياك فلم اضل عنها‎.	110 נָתְנוּ רְשָׁעִים פַּח לִי וּמִפִּקּוּדֶיךָ לֹא תָעִיתִי
111 ‎ورثت شهاداتك الى الدهر لانها هي بهجة قلبي‎.	111 נָחַלְתִּי עֵדְוֹתֶיךָ לְעֹולָם כִּי־שְׂשֹׂון לִבִּי הֵמָּה
112 ‎عطفت قلبي لاصنع فرائضك الى الدهر الى النهاية	112 נָטִיתִי לִבִּי לַעֲשֹׂות חֻקֶּיךָ לְעֹולָם עֵקֶב
113 س ـ المتقلبين ابغضت وشريعتك احببت‎.	113 סֵעֲפִים שָׂנֵאתִי וְתֹורָתְךָ אָהָבְתִּי
114 ‎ستري ومجني انت. كلامك انتظرت‎.	114 סִתְרִי וּמָגִנִּי אָתָּה לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי
115 ‎انصرفوا عني ايها الاشرار فاحفظ وصايا الهي‎.	115 סוּרוּ־מִמֶּנִּי מְרֵעִים וְאֶצְּרָה מִצְוֹת אֱלֹהָי
116 ‎اعضدني حسب قولك فاحيا ولا تخزني من رجائي‎.	116 סָמְכֵנִי כְאִמְרָתְךָ וְאֶחְיֶה וְאַל־תְּבִישֵׁנִי מִשִּׂבְרִי
117 ‎اسندني فاخلص واراعي فرائضك دائما‎.	117 סְעָדֵנִי וְאִוָּשֵׁעָה וְאֶשְׁעָה בְחֻקֶּיךָ תָמִיד
118 ‎احتقرت كل الضالين عن فرائضك لان مكرهم باطل‎.	118 סָלִיתָ כָּל־שֹׁוגִים מֵחֻקֶּיךָ כִּישֶׁ־קֶר תַּרְמִיתָם
119 ‎كزغل عزلت كل اشرار الارض. لذلك احببت شهاداتك‎.	119 סִגִים הִשְׁבַּתָּ כָל־רִשְׁעֵי־אָרֶץ לָכֵן אָהַבְתִּי עֵדֹתֶיךָ
120 ‎قد اقشعر لحمي من رعبك ومن احكامك جزعت	120 סָמַר מִפַּחְדְּךָ בְשָׂרִי וּמִמִּשְׁפָּטֶיךָ יָרֵאתִי
121 ع ـ اجريت حكما وعدلا. لا تسلمني الى ظالميّ‎.	121 עָשִׂיתִי מִשְׁפָּט וָצֶדֶק בַּל־תַּנִּיחֵנִי לְעֹשְׁקָי
122 ‎كن ضامن عبدك للخير لكيلا يظلمني المستكبرون‎.	122 עֲרֹב עַבְדְּךָ לְטֹוב אַל־יַעַשְׁקֻנִי זֵדִים
123 ‎كلت عيناي اشتياقا الى خلاصك والى كلمة برك‎.	123 עֵינַי כָּלוּ לִישׁוּעָתֶךָ וּלְאִמְרַת צִדְקֶךָ
124 ‎اصنع مع عبدك حسب رحمتك وفرائضك علمني‎.	124 עֲשֵׂה עִם־עַבְדְּךָ כְחַסְדֶּךָ וְחֻקֶּיךָ לַמְּדֵנִי
125 ‎عبدك انا. فهمني فاعرف شهاداتك‎.	125 עַבְדְּךָ־אָנִי הֲבִינֵנִי וְאֵדְעָה עֵדֹתֶיךָ
126 ‎انه وقت عمل للرب. قد نقضوا شريعتك‎.	126 עֵת לַעֲשֹׂות לַיהוָה הֵפֵרוּ תֹּורָתֶךָ
127 ‎لاجل ذلك احببت وصاياك اكثر من الذهب والابريز‎.	127 עַל־כֵּן אָהַבְתִּי מִצְוֹתֶיךָ מִזָּהָב וּמִפָּז
128 ‎لاجل ذلك حسبت كل وصاياك في كل شيء مستقيمة. كل طريق كذب ابغضت	128 עַל־כֵּן ׀ כָּל־פִּקּוּדֵי כֹל יִשָּׁרְתִּי כָּל־אֹרַח שֶׁקֶר שָׂנֵאתִי
129 ف ـ عجيبة هي شهاداتك لذلك حفظتها نفسي‎.	129 פְּלָאֹות עֵדְוֹתֶיךָ עַל־כֵּן נְצָרָתַם נַפְשִׁי
130 ‎فتح كلامك ينير يعقل الجهال‎.	130 פֵּתַח דְּבָרֶיךָ יָאִיר מֵבִין פְּתָיִים
131 ‎فغرت فمي ولهثت لاني الى وصاياك اشتقت‎.	131 פִּי־פָעַרְתִּי וָאֶשְׁאָפָה כִּי לְמִצְוֹתֶיךָ יָאָבְתִּי
132 ‎التفت اليّ وارحمني كحق محبي اسمك‎.	132 פְּנֵה־אֵלַי וְחָנֵּנִי כְּמִשְׁפָּט לְאֹהֲבֵי שְׁמֶךָ
133 ‎ثبت خطواتي في كلمتك ولا يتسلط عليّ اثم‎.	133 פְּעָמַי הָכֵן בְּאִמְרָתֶךָ וְאַל־תַּשְׁלֶט־בִּי כָל־אָוֶן
134 ‎افدني من ظلم الانسان فاحفظ وصاياك‎.	134 פְּדֵנִי מֵעֹשֶׁק אָדָם וְאֶשְׁמְרָה פִּקּוּדֶיךָ
135 ‎اضئ بوجهك على عبدك وعلمني فرائضك‎.	135 פָּנֶיךָ הָאֵר בְּעַבְדֶּךָ וְלַמְּדֵנִי אֶת־חֻקֶּיךָ
136 ‎جداول مياه جرت من عيني لانهم لم يحفظوا شريعتك	136 פַּלְגֵי־מַיִם יָרְדוּ עֵינָי עַל לֹא־שָׁמְרוּ תֹורָתֶךָ
137 ص ـ بار انت يا رب واحكامك مستقيمة‎.	137 צַדִּיק אַתָּה יְהוָה וְיָשָׁר מִשְׁפָּטֶיךָ
138 ‎عدلا امرت بشهاداتك وحقا الى الغاية‎.	138 צִוִּיתָ צֶדֶק עֵדֹתֶיךָ וֶאֱמוּנָה מְאֹד
139 ‎اهلكتني غيرتي لان اعدائي نسوا كلامك‎.	139 צִמְּתַתְנִי קִנְאָתִי כִּי־שָׁכְחוּ דְבָרֶיךָ צָרָי
140 ‎كلمتك ممحصة جدا وعبدك احبها‎.	140 צְרוּפָה אִמְרָתְךָ מְאֹד וְעַבְדְּךָ אֲהֵבָהּ
141 ‎صغير انا وحقير. اما وصاياك فلم انسها‎.	141 צָעִיר אָנֹכִי וְנִבְזֶה פִּקֻּדֶיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי
142 ‎عدلك عدل الى الدهر وشريعتك حق‎.	142 צִדְקָתְךָ צֶדֶק לְעֹולָם וְתֹורָתְךָ אֱמֶת
143 ‎ضيق وشدة اصاباني اما وصاياك فهي لذّاتي‎.	143 צַר־וּמָצֹוק מְצָאוּנִי מִצְוֹתֶיךָ שַׁעֲשֻׁעָי
144 ‎عادلة شهاداتك الى الدهر فهمني فاحيا	144 צֶדֶק עֵדְוֹתֶיךָ לְעֹולָם הֲבִינֵנִי וְאֶחְיֶה
145 ق ـ صرخت من كل قلبي. استجب لي يا رب. فرائضك احفظ‎.	145 קָרָאתִי בְכָל־לֵב עֲנֵנִי יְהוָה חֻקֶּיךָ אֶצֹּרָה
146 ‎دعوتك. خلّصني فاحفظ شهاداتك‎.	146 קְרָאתִיךָ הֹושִׁיעֵנִי וְאֶשְׁמְרָה עֵדֹתֶיךָ
147 ‎تقدمت في الصبح وصرخت. كلامك انتظرت‎.	147 קִדַּמְתִּי בַנֶּשֶׁף וָאֲשַׁוֵּעָה [לִדְבָרֶיךָ כ] (לִדְבָרְךָ ק) יִחָלְתִּי
148 ‎تقدمت عيناي الهزع لكي الهج باقوالك‎.	148 קִדְּמוּ עֵינַי אַשְׁמֻרֹות לָשִׂיחַ בְּאִמְרָתֶךָ
149 ‎صوتي استمع حسب رحمتك. يا رب حسب احكامك احيني‎.	149 קֹולִי שִׁמְעָה כְחַסְדֶּךָ יְהוָה כְּמִשְׁפָּטֶךָ חַיֵּנִי
150 ‎اقترب التابعون الرذيلة. عن شريعتك بعدوا‎.	150 קָרְבוּ רֹדְפֵי זִמָּה מִתֹּורָתְךָ רָחָקוּ
151 ‎قريب انت يا رب وكل وصاياك حق‎.	151 קָרֹוב אַתָּה יְהוָה וְכָל־מִצְוֹתֶיךָ אֱמֶת
152 ‎منذ زمان عرفت من شهاداتك انك الى الدهر اسستها	152 קֶדֶם יָדַעְתִּי מֵעֵדֹתֶיךָ כִּי לְעֹולָם יְסַדְתָּם
153 ر ـ انظر الى ذلي وانقذني لاني لم انسى شريعتك‎.	153 רְאֵה־עָנְיִי וְחַלְּצֵנִי כִּי־תֹורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי
154 ‎احسن دعواي وفكني. حسب كلمتك احيني‎.	154 רִיבָה רִיבִי וּגְאָלֵנִי לְאִמְרָתְךָ חַיֵּנִי
155 ‎الخلاص بعيد عن الاشرار لانهم لم يلتمسوا فرائضك‎.	155 רָחֹוק מֵרְשָׁעִים יְשׁוּעָה כִּי־חֻקֶּיךָ לֹא דָרָשׁוּ
156 ‎كثيرة هي مراحمك يا رب. حسب احكامك احيني‎.	156 רַחֲמֶיךָ רַבִּים ׀ יְהוָה כְּמִשְׁפָּטֶיךָ חַיֵּנִי
157 ‎كثيرون مضطهديّ ومضايقيّ. اما شهاداتك فلم امل عنها‎.	157 רַבִּים רֹדְפַי וְצָרָי מֵעֵדְוֹתֶיךָ לֹא נָטִיתִי
158 ‎رأيت الغادرين ومقت لانهم لم يحفظوا كلمتك‎.	158 רָאִיתִי בֹגְדִים וָאֶתְקֹוטָטָה אֲשֶׁר אִמְרָתְךָ לֹא שָׁמָרוּ
159 ‎انظر اني احببت وصاياك. يا رب حسب رحمتك احيني‎.	159 רְאֵה כִּי־פִקּוּדֶיךָ אָהָבְתִּי יְהוָה כְּחַסְדְּךָ חַיֵּנִי
160 ‎راس كلامك حق والى الدهر كل احكام عدلك	160 רֹאשׁ־דְּבָרְךָ אֱמֶת וּלְעֹולָם כָּל־מִשְׁפַּט צִדְקֶךָ
161 ش ـ رؤساء اضطهدوني بلا سبب. ومن كلامك جزع قلبي‎.	161 רִים רְדָפוּנִי חִנָּם [וּמִדְּבָרֶיךָ כ] (וּמִדְּבָרְךָ ק) פָּחַד לִבִּי
162 ‎ابتهج انا بكلامك كمن وجد غنيمة وافرة‎.	162 שָׂשׂ אָנֹכִי עַל־אִמְרָתֶךָ כְּמֹוצֵא שָׁלָל רָב
163 ‎ابغضت الكذب وكرهته. اما شريعتك فاحببتها‎.	163 שֶׁקֶר נֵאתִי וַאֲתַעֵבָה תֹּורָתְךָ אָהָבְתִּי
164 ‎سبع مرات في النهار سبحتك على احكام عدلك‎.	164 שֶׁבַע בַּיֹּום הִלַּלְתִּיךָ עַל מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ
165 ‎سلامة جزيلة لمحبي شريعتك وليس لهم معثرة‎.	165 שָׁלֹום רָב לְאֹהֲבֵי תֹורָתֶךָ וְאֵין־לָמֹו מִכְשֹׁול
166 ‎رجوت خلاصك يا رب ووصاياك عملت‎.	166 שִׂבַּרְתִּי לִישׁוּעָתְךָ יְהוָה וּמִצְוֹתֶיךָ עָשִׂיתִי
167 ‎حفظت نفسي شهاداتك واحبها جدا‎.	167 שָׁמְרָה נַפְשִׁי עֵדֹתֶיךָ וָאֹהֲבֵם מְאֹד
168 ‎حفظت وصاياك وشهاداتك لان كل طرقي امامك	168 שָׁמַרְתִּי פִקּוּדֶיךָ וְעֵדֹתֶיךָ כִּי כָל־דְּרָכַי נֶגְדֶּךָ
169 ت ـ ليبلغ صراخي اليك يا رب. حسب كلامك فهمني‎.	169 תִּקְרַב רִנָּתִי לְפָנֶיךָ יְהוָה כִּדְבָרְךָ הֲבִינֵנִי
170 ‎لتدخل طلبتي الى حضرتك . ككلمتك نجني‎.	170 תָּבֹוא תְּחִנָּתִי לְפָנֶיךָ כְּאִמְרָתְךָ הַצִּילֵנִי
171 ‎تنبع شفتاي تسبيحا اذا علمتني فرائضك‎.	171 תַּבַּעְנָה שְׂפָתַי תְּהִלָּה כִּי תְלַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ
172 ‎يغني لساني باقوالك لان كل وصاياك عدل‎.	172 תַּעַן לְשֹׁונִי אִמְרָתֶךָ כִּי כָל־מִצְוֹתֶיךָ צֶּדֶק
173 ‎لتكن يدك لمعونتي لانني اخترت وصاياك‎.	173 תְּהִי־יָדְךָ לְעָזְרֵנִי כִּי פִקּוּדֶיךָ בָחָרְתִּי
174 ‎اشتقت الى خلاصك يا رب وشريعتك هي لذّتي‎.	174 תָּאַבְתִּי לִישׁוּעָתְךָ יְהוָה וְתֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי
175 ‎لتحي نفسي وتسبحك واحكامك لتعنّي‎.	175 תְּחִי־נַפְשִׁי וּתְהַלְלֶךָּ וּמִשְׁפָּטֶךָ יַעֲזְרֻנִי
176 ‎ضللت كشاة ضالة. اطلب عبدك لاني لم انس وصاياك	176 תָּעִיתִי כְּשֶׂה אֹבֵד בַּקֵּשׁ עַבְדֶּךָ כִּי מִצְוֹתֶיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי