1 Cabe ao homem formular projetos em seu coração, mas do Senhor vem a resposta da língua. | 1 Του ανθρωπου ειναι αι προπαρασκευαι της καρδιας? παρα δε του Κυριου η αποκρισις της γλωσσης. |
2 Todos os caminhos parecem puros ao homem, mas o Senhor é quem pesa os corações. | 2 Πασαι αι οδοι του ανθρωπου φαινονται ορθαι εις τους οφθαλμους αυτου? πλην ο Κυριος σταθμιζει τα πνευματα. |
3 Confia teus negócios ao Senhor e teus planos terão bom êxito. | 3 Αφιερονε τα εργα σου εις τον Κυριον, και αι βουλαι σου θελουσι στερεωθη. |
4 Tudo fez o Senhor para seu fim, até o ímpio para o dia da desgraça. | 4 Ο Κυριος εκαμε τα παντα δι' εαυτον, ετι και τον ασεβη δια την ημεραν την κακην. |
5 Todo coração altivo é abominação ao Senhor: certamente não ficará impune. | 5 Βδελυγμα εις τον Κυριον ειναι πας υψηλοκαρδιος? και χειρ με χειρα αν συναπτηται, δεν θελει μενει ατιμωρητος. |
6 É pela bondade e pela verdade que se expia a iniqüidade; pelo temor do Senhor evita-se o mal. | 6 Δια χαριτος και αληθειας καθαριζεται η ανομια? και δια του φοβου του Κυριου εκκλινουσιν οι ανθρωποι απο του κακου. |
7 Quando agradam ao Senhor os caminhos de um homem, reconcilia com ele seus próprios inimigos. | 7 Οταν ο Κυριος αρεσκηται εις τας οδους του ανθρωπου, και τους εχθρους αυτου ειρηνευει μετ' αυτου. |
8 Mais vale o pouco com justiça do que grandes lucros com iniqüidade. | 8 Καλητερον ολιγον μετα δικαιοσυνης, παρα εισοδηματα μεγαλα μετα αδικιας. |
9 O coração do homem dispõe o seu caminho, mas é o Senhor que dirige seus passos. | 9 Η καρδια του ανθρωπου βουλευεται την οδον αυτου? αλλ' ο Κυριος διευθυνει τα βηματα αυτου. |
10 As palavras do rei são como oráculos: quando ele julga, sua boca não erra. | 10 Χρησμος ειναι εις τα χειλη του βασιλεως? το στομα αυτου δεν σφαλλει εν τη κρισει. |
11 Balança e peso justos são do Senhor, e são obra sua todos os pesos da bolsa. | 11 Δικαια σταθμη και πλαστιγξ ειναι του Κυριου? παντα τα ζυγια του σακκιου ειναι εργου αυτου. |
12 Fazer o mal, para um rei, é coisa abominável, porque pela justiça firma-se o trono. | 12 Βδελυγμα ειναι εις τους βασιλεις να πραττωσιν ανομιαν? διοτι ο θρονος στερεονεται μετα της δικαιοσυνης. |
13 Os lábios justos são agradáveis ao rei; ele ama o que fala com retidão. | 13 Τα δικαια χειλη ειναι ευπροσδεκτα εις τους βασιλεις, και αγαπωσι τον λαλουντα ορθα. |
14 A indignação do rei é prenúncio de morte, só o sábio sabe aplacá-la. | 14 Θυμος βασιλεως ειναι αγγελος θανατου? αλλ' ο σοφος ανθρωπος καταπραυνει αυτον. |
15 Na serenidade do semblante do rei está a vida: sua clemência é como uma chuva de primavera. | 15 Εις το φως του προσωπου του βασιλεως ειναι ζωη? και η ευνοια αυτου ειναι ως νεφος οψιμου βροχης. |
16 Adquirir a sabedoria vale mais que o ouro; antes adquirir a inteligência que a prata. | 16 Ποσον καλητερα ειναι η αποκτησις της σοφιας παρα το χρυσιον και προκριτωτερα η αποκτησις της συνεσεως παρα το αργυριον |
17 O caminho dos corretos consiste em evitar o mal; o que vigia seu procedimento conserva sua vida. | 17 Η οδος των ευθεων ειναι να εκκλινωσιν απο του κακου? οστις φυλαττει την οδον αυτου, διατηρει την ψυχην αυτου. |
18 A soberba precede à ruína; e o orgulho, à queda. | 18 Η υπερηφανια προηγειται του ολεθρου, και υψηλοφροσυνη του πνευματος προηγειται της πτωσεως. |
19 Mais vale ser modesto com os humildes que repartir o despojo com os soberbos. | 19 Καλητερον να ηναι τις ταπεινοφρων μετα των ταπεινων, παρα να μοιραζη λαφυρα μετα των υπερηφανων. |
20 Quem ouve a palavra com atenção encontra a felicidade; ditoso quem confia no Senhor. | 20 Ο συνετος εις τα πραγματα θελει ευρει καλον? και ο ελπιζων επι τον Κυριον ειναι μακαριος. |
21 Inteligente é o que possui o coração sábio; a doçura da linguagem aumenta o saber. | 21 Ο σοφος την καρδιαν θελει ονομαζεσθαι φρονιμος? και η γλυκυτης των χειλεων προσθετει μαθησιν. |
22 A inteligência é fonte de vida para quem a possui; o castigo dos insensatos é a loucura. | 22 Η συνεσις ειναι πηγη ζωης εις τον εχοντα αυτην? η δε παιδεια των αφρονων μωρια. |
23 O coração do sábio torna sua boca instruída, e acrescenta-lhes aos lábios o saber. | 23 Η καρδια του σοφου συνετιζει το στομα αυτου, και εις τα χειλη αυτου προσθετει μαθησιν. |
24 As palavras agradáveis são como um favo de mel; doçura para a alma e saúde para os ossos. | 24 Κηρηθρα μελιτος οι ευαρεστοι λογοι? γλυκυτης εις την ψυχην και ιασις εις τα οστα. |
25 Há caminhos que parecem retos ao homem e, contudo, o seu termo é a morte. | 25 Υπαρχει οδος ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης ειναι οδοι θανατου. |
26 A fome do trabalhador trabalha por ele, porque sua boca o constrange a isso. | 26 Ο εργαζομενος εργαζεται δι' εαυτον? διοτι το στομα αυτου αναγκαζει αυτον. |
27 O perverso cava o mal, há em seus lábios como que fogo devorador. | 27 Ο αχρειος ανθρωπος σκαπτει κακον? και εις τα χειλη αυτου ειναι ως πυρ καιον. |
28 O perverso excita questões, o detrator separa os amigos. | 28 Ο διεστραμμενος ανθρωπος διασπειρει εριδας? και ο ψιθυριστης διαχωριζει τους στενωτερους φιλους. |
29 O violento seduz seu próximo e o arrasta pelo mau caminho. | 29 Ο βιαιος ανθρωπος αποπλανα τον πλησιον αυτου και φερει αυτον εις οδον ουχι καλην? |
30 Quem fecha os olhos e planeja intriga, ao morder os lábios, já praticou o mal. | 30 Κλειων τους οφθαλμους αυτου μηχαναται διεστραμμενα? δαγκανων τα χειλη αυτου εκτελει το κακον. |
31 Os cabelos brancos são uma coroa de glória a quem se encontra no caminho da justiça. | 31 Η πολια ειναι στεφανος δοξης, ευρισκομενη εν τη οδω της δικαιοσυνης. |
32 Mais vale a paciência que o heroísmo, mais vale quem domina o coração do que aquele que conquista uma cidade. | 32 Καλητερος ο μακροθυμος παρα τον δυνατον? και ο εξουσιαζων το πνευμα αυτου παρα τον εκπορθουντα πολιν. |
33 As sortes lançam-se nas dobras do manto, mas do Senhor depende toda a decisão. | 33 Ο κληρος ριπτεται εις την καλπην? ολη ομως η κρισις αυτου ειναι παρα Κυριου. |