Livro dos Salmos 34
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 De Davi. Quando simulou alienação na presença de Abimelec e, despedido por ele, partiu. Bendirei continuamente ao Senhor, seu louvor não deixará meus lábios. | 1 Ipsi David. Judica, Domine, nocentes me ; expugna impugnantes me. |
2 Glorie-se a minha alma no Senhor; ouçam-me os humildes, e se alegrem. | 2 Apprehende arma et scutum, et exsurge in adjutorium mihi. |
3 Glorificai comigo ao Senhor, juntos exaltemos o seu nome. | 3 Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me ; dic animæ meæ : Salus tua ego sum. |
4 Procurei o Senhor e ele me atendeu, livrou-me de todos os temores. | 4 Confundantur et revereantur quærentes animam meam ; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala. |
5 Olhai para ele a fim de vos alegrardes, e não se cobrir de vergonha o vosso rosto. | 5 Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos. |
6 Vede, este miserável clamou e o Senhor o ouviu, de todas as angústias o livrou. | 6 Fiat via illorum tenebræ et lubricum, et angelus Domini persequens eos. |
7 O anjo do Senhor acampa em redor dos que o temem, e os salva. | 7 Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui ; supervacue exprobraverunt animam meam. |
8 Provai e vede como o Senhor é bom, feliz o homem que se refugia junto dele. | 8 Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat in ipsum. |
9 Reverenciai o Senhor, vós, seus fiéis, porque nada falta àqueles que o temem. | 9 Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo. |
10 Os poderosos empobrecem e passam fome, mas aos que buscam o Senhor nada lhes falta. | 10 Omnia ossa mea dicent : Domine, quis similis tibi ? eripiens inopem de manu fortiorum ejus ; egenum et pauperem a diripientibus eum. |
11 Vinde, meus filhos, ouvi-me: eu vos ensinarei o temor do Senhor. | 11 Surgentes testes iniqui, quæ ignorabam interrogabant me. |
12 Qual é o homem que ama a vida, e deseja longos dias para gozar de felicidade? | 12 Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem animæ meæ. |
13 Guarda tua língua do mal, e teus lábios das palavras enganosas. | 13 Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio ; humiliabam in jejunio animam meam, et oratio mea in sinu meo convertetur. |
14 Aparta-te do mal e faze o bem, busca a paz e vai ao seu encalço. | 14 Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam ; quasi lugens et contristatus sic humiliabar. |
15 Os olhos do Senhor estão voltados para os justos, e seus ouvidos atentos aos seus clamores. | 15 Et adversum me lætati sunt, et convenerunt ; congregata sunt super me flagella, et ignoravi. |
16 O Senhor volta a sua face irritada contra os que fazem o mal, para apagar da terra a lembrança deles. | 16 Dissipati sunt, nec compuncti ; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione ; frenduerunt super me dentibus suis. |
17 Apenas clamaram os justos, o Senhor os atendeu e os livrou de todas as suas angústias. | 17 Domine, quando respicies ? Restitue animam meam a malignitate eorum ; a leonibus unicam meam. |
18 O Senhor está perto dos contritos de coração, e salva os que têm o espírito abatido. | 18 Confitebor tibi in ecclesia magna ; in populo gravi laudabo te. |
19 São numerosas as tribulações do justo, mas de todas o livra o Senhor. | 19 Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique, qui oderunt me gratis, et annuunt oculis. |
20 Ele protege cada um de seus ossos, nem um só deles será quebrado. | 20 Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur ; et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitabant. |
21 A malícia do ímpio o leva à morte, e os que odeiam o justo serão castigados. | 21 Et dilataverunt super me os suum ; dixerunt : Euge, euge ! viderunt oculi nostri. |
22 O Senhor livra a alma de seus servos; não será punido quem a ele se acolhe. | 22 Vidisti, Domine : ne sileas ; Domine, ne discedas a me. |
23 Exsurge et intende judicio meo, Deus meus ; et Dominus meus, in causam meam. | |
24 Judica me secundum justitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi. | |
25 Non dicant in cordibus suis : Euge, euge, animæ nostræ ; nec dicant : Devoravimus eum. | |
26 Erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis ; induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me. | |
27 Exsultent et lætentur qui volunt justitiam meam ; et dicant semper : Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi ejus. | |
28 Et lingua mea meditabitur justitiam tuam ; tota die laudem tuam. |