Proverbi 15
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA CEI 2008 |
---|---|
1 Responsio mollis frangit iram, sermo durus suscitat furorem. | 1 Una risposta gentile calma la collera, una parola pungente eccita l’ira. |
2 Lingua sapientium stillat scientiam, os fatuorum ebullit stultitiam. | 2 Le parole dei saggi fanno gustare la scienza, mentre la bocca degli stolti esprime sciocchezze. |
3 In omni loco oculi Domini contemplantur malos et bonos. | 3 Gli occhi del Signore arrivano dappertutto, scrutano i malvagi e i buoni. |
4 Lingua placabilis lignum vitae, sed obliquitas in ea conteret spiritum. | 4 Una parola buona è un albero di vita, quella malevola è una ferita al cuore. |
5 Stultus irridet disciplinam patris sui; qui autem custodit increpationes, astutior fiet. | 5 Lo stolto disprezza la correzione di suo padre, chi tiene conto del rimprovero diventa prudente. |
6 In domo iusti divitiae plurimae, et in fructibus impii conturbatio. | 6 Nella casa del giusto c’è abbondanza di beni, sul guadagno dell’empio incombe il dissesto. |
7 Labia sapientium disseminabunt scientiam; cor stultorum non rectum erit. | 7 Le labbra dei saggi diffondono la scienza, non così il cuore degli stolti. |
8 Victimae impiorum abominabiles Domino; vota iustorum grata sunt ei. | 8 Il sacrificio dei malvagi è un orrore per il Signore, la preghiera dei buoni gli è gradita. |
9 Abominatio est Domino via impii; qui sequitur iustitiam, diligetur. | 9 Il Signore ha in orrore la condotta dei perversi, egli ama chi pratica la giustizia. |
10 Admonitio mala deserenti viam; qui increpationes odit, morietur. | 10 Correzione severa per chi abbandona il retto sentiero; chi rifiuta i rimproveri morirà! |
11 Infernus et Perditio coram Domino, quanto magis corda filiorum hominum! | 11 Abisso e regno dei morti sono palesi davanti al Signore, quanto più i cuori degli uomini! |
12 Non amat derisor eum, qui se corripit, nec ad sapientes graditur. | 12 Lo spavaldo non vuole essere corretto, egli non va in compagnia dei saggi. |
13 Cor gaudens exhilarat faciem, in maerore animi deicitur spiritus. | 13 Un cuore lieto dà serenità al volto, ma quando il cuore è triste, lo spirito è depresso. |
14 Cor sapientis quaerit doctrinam, et os stultorum pascitur stultitia. | 14 Un cuore intelligente desidera imparare, la bocca dello stolto si pasce della sua ignoranza. |
15 Omnes dies pauperis mali; hilaris autem corde quasi iuge convivium. | 15 Tutti i giorni sono brutti per il povero, per un cuore felice è sempre festa. |
16 Melius est parum cum timore Domini quam thesauri magni cum sollicitudine. | 16 È meglio aver poco con il timore di Dio che un grande tesoro con l’inquietudine. |
17 Melius est demensum holerum cum caritate quam vitulus saginatus cum odio. | 17 È meglio un piatto di verdura con l’amore che un bue grasso con l’odio. |
18 Vir iracundus provocat rixas; qui patiens est, mitigat lites. | 18 Chi è collerico suscita contese, chi è paziente calma le liti. |
19 Iter pigrorum quasi saepes spinarum, via sollertium complanata. | 19 La strada del pigro è come una siepe di spine, il sentiero dei retti è scorrevole. |
20 Filius sapiens laetificat patrem, et stultus homo despicit matrem suam. | 20 Il figlio saggio allieta il padre, il figlio stolto disprezza sua madre. |
21 Stultitia gaudium sensu carenti; et vir prudens dirigit gressus suos. | 21 La stoltezza è una gioia per chi è privo di senno; chi è prudente cammina diritto. |
22 Dissipantur cogitationes, ubi non est consilium; ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur. | 22 Falliscono le decisioni prese senza consultazione, riescono quelle suggerite da molti consiglieri. |
23 Laetatur homo in responsione oris sui, et sermo opportunus est optimus. | 23 È una gioia saper dare una risposta; una parola detta al momento giusto è gradita! |
24 Semita vitae sursum est viro erudito, ut declinet de inferno deorsum. | 24 Per l’uomo assennato la strada della vita è verso l’alto, per salvarlo dal regno dei morti che è in basso. |
25 Domum superborum demolietur Dominus et firmos faciet terminos viduae. | 25 Il Signore abbatte la casa dei superbi, ma consolida il confine della vedova. |
26 Abominatio Domini cogitationes malae, et purus sermo pulcherrimus. | 26 Il Signore aborrisce i pensieri malvagi, ma le parole benevole gli sono gradite. |
27 Conturbat domum suam, qui sectatur avaritiam; qui autem odit munera, vivet. | 27 Sconvolge la sua casa chi è avido di guadagni disonesti, ma chi detesta i regali vivrà. |
28 Mens iusti meditatur, ut respondeat; os impiorum redundat malis. | 28 La mente del giusto riflette prima di rispondere, ma la bocca dei malvagi esprime cattiveria. |
29 Longe est Dominus ab impiis et orationes iustorum exaudiet. | 29 Il Signore è lontano dai malvagi, ma ascolta la preghiera dei giusti. |
30 Lux oculorum laetificat animam, fama bona impinguat ossa. | 30 Uno sguardo luminoso dà gioia al cuore, una notizia lieta rinvigorisce le ossa. |
31 Auris, quae audit increpationes vitae, in medio sapientium commorabitur. | 31 Chi ascolta un rimprovero salutare potrà stare in mezzo ai saggi. |
32 Qui abicit disciplinam, despicit animam suam; qui autem acquiescit increpationibus, possessor est cordis. | 32 Chi rifiuta la correzione disprezza se stesso, ma chi ascolta il rimprovero acquista senno. |
33 Timor Domini disciplina sapientiae, et gloriam praecedit humilitas. | 33 Il timore di Dio è scuola di sapienza, prima della gloria c’è l’umiltà. |