Psalmi 48

NOVA VULGATA	LXX
1 Canticum. Psalmus. Filiorum Core.	1 εις το τελος τοις υιοις κορε ψαλμος
2 Magnus Dominus et laudabilis nimis in civitate Dei nostri.	2 ακουσατε ταυτα παντα τα εθνη ενωτισασθε παντες οι κατοικουντες την οικουμενην
3 Mons sanctus eius collis speciosus, exsultatio universae terrae. Mons Sion, extrema aquilonis, civitas regis magni.	3 οι τε γηγενεις και οι υιοι των ανθρωπων επι το αυτο πλουσιος και πενης
4 Deus in domibus eius notus factus est ut refugium.	4 το στομα μου λαλησει σοφιαν και η μελετη της καρδιας μου συνεσιν
5 Quoniam ecce reges congregati sunt, convenerunt in unum.	5 κλινω εις παραβολην το ους μου ανοιξω εν ψαλτηριω το προβλημα μου
6 Ipsi cum viderunt, sic admirati sunt, conturbati sunt, diffugerunt;	6 ινα τι φοβουμαι εν ημερα πονηρα η ανομια της πτερνης μου κυκλωσει με
7 illic tremor apprehendit eos, dolores ut parturientis.	7 οι πεποιθοτες επι τη δυναμει αυτων και επι τω πληθει του πλουτου αυτων καυχωμενοι
8 In spiritu orientis conteres naves Tharsis.	8 αδελφος ου λυτρουται λυτρωσεται ανθρωπος ου δωσει τω θεω εξιλασμα αυτου
9 Sicut audivimus, sic vidimus in civitate Domini virtutum, in civitate Dei nostri; Deus fundavit eam in aeternum.	9 και την τιμην της λυτρωσεως της ψυχης αυτου
10 Recogitamus, Deus, misericordiam tuam in medio templi tui.	10 και εκοπασεν εις τον αιωνα και ζησεται εις τελος οτι ουκ οψεται καταφθοραν οταν ιδη σοφους αποθνησκοντας
11 Secundum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terrae; iustitia plena est dextera tua.	11 επι το αυτο αφρων και ανους απολουνται και καταλειψουσιν αλλοτριοις τον πλουτον αυτων
12 Laetetur mons Sion, et exsultent filiae Iudae propter iudicia tua.	12 και οι ταφοι αυτων οικιαι αυτων εις τον αιωνα σκηνωματα αυτων εις γενεαν και γενεαν επεκαλεσαντο τα ονοματα αυτων επι των γαιων αυτων
13 Circumdate Sion et complectimini eam, numerate turres eius.	13 και ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις
14 Ponite corda vestra in virtute eius et percurrite domos eius, ut enarretis in progenie altera.	14 αυτη η οδος αυτων σκανδαλον αυτοις και μετα ταυτα εν τω στοματι αυτων ευδοκησουσιν διαψαλμα
15 Quoniam hic est Deus, Deus noster in aeternum et in saeculum saeculi; ipse ducet nos in saecula.	15 ως προβατα εν αδη εθεντο θανατος ποιμαινει αυτους και κατακυριευσουσιν αυτων οι ευθεις το πρωι και η βοηθεια αυτων παλαιωθησεται εν τω αδη εκ της δοξης αυτων
	16 πλην ο θεος λυτρωσεται την ψυχην μου εκ χειρος αδου οταν λαμβανη με διαψαλμα
	17 μη φοβου οταν πλουτηση ανθρωπος και οταν πληθυνθη η δοξα του οικου αυτου
	18 οτι ουκ εν τω αποθνησκειν αυτον λημψεται τα παντα ουδε συγκαταβησεται αυτω η δοξα αυτου
	19 οτι η ψυχη αυτου εν τη ζωη αυτου ευλογηθησεται εξομολογησεται σοι οταν αγαθυνης αυτω
	20 εισελευσεται εως γενεας πατερων αυτου εως αιωνος ουκ οψεται φως
	21 ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις