Psalms 139

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 For the leader. A psalm of David. O LORD, you have probed me, you know me:	1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας.
2 you know when I sit and stand; you understand my thoughts from afar.	2 Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου? νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν.
3 My travels and my rest you mark; with all my ways you are familiar.	3 Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις.
4 Even before a word is on my tongue, LORD, you know it all.	4 Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν.
5 Behind and before you encircle me and rest your hand upon me.	5 Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ' εμε την χειρα σου.
6 Such knowledge is beyond me, far too lofty for me to reach.	6 Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε? ειναι υψηλη? δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην.
7 Where can I hide from your spirit? From your presence, where can I flee?	7 Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω;
8 If I ascend to the heavens, you are there; if I lie down in Sheol, you are there too.	8 Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει? εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ.
9 If I fly with the wings of dawn and alight beyond the sea,	9 Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης,
10 Even there your hand will guide me, your right hand hold me fast.	10 και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει.
11 If I say, "Surely darkness shall hide me, and night shall be my light" --	11 Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε?
12 Darkness is not dark for you, and night shines as the day. Darkness and light are but one.	12 και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου? και η νυξ λαμπει ως η ημερα? εις σε το σκοτος ειναι ως το φως.
13 You formed my inmost being; you knit me in my mother's womb.	13 Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου? με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.
14 I praise you, so wonderfully you made me; wonderful are your works! My very self you knew;	14 Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην? θαυμασια ειναι τα εργα σου? και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο.
15 my bones were not hidden from you, When I was being made in secret, fashioned as in the depths of the earth.	15 Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης.
16 Your eyes foresaw my actions; in your book all are written down; my days were shaped, before one came to be.	16 Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου? και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε?
17 How precious to me are your designs, O God; how vast the sum of them!	17 ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε? ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων.
18 Were I to count, they would outnumber the sands; to finish, I would need eternity.	18 Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον? εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου.
19 If only you would destroy the wicked, O God, and the bloodthirsty would depart from me!	19 Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε? απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων.
20 Deceitfully they invoke your name; your foes swear faithless oaths.	20 Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως? οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω.
21 Do I not hate, LORD, those who hate you? Those who rise against you, do I not loathe?	21 Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε;
22 With fierce hatred I hate them, enemies I count as my own.	22 Με τελειον μισος μισω αυτους? δια εχθρους εχω αυτους.
23 Probe me, God, know my heart; try me, know my concerns.	23 Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου? εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου?
24 See if my way is crooked, then lead me in the ancient paths.	24 και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας? και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον.