1 אני חבצלת השרון שושנת העמקים | 1 εγω ανθος του πεδιου κρινον των κοιλαδων |
2 כשושנה בין החוחים כן רעיתי בין הבנות | 2 ως κρινον εν μεσω ακανθων ουτως η πλησιον μου ανα μεσον των θυγατερων |
3 כתפוח בעצי היער כן דודי בין הבנים בצלו חמדתי וישבתי ופריו מתוק לחכי | 3 ως μηλον εν τοις ξυλοις του δρυμου ουτως αδελφιδος μου ανα μεσον των υιων εν τη σκια αυτου επεθυμησα και εκαθισα και καρπος αυτου γλυκυς εν λαρυγγι μου |
4 הביאני אל בית היין ודגלו עלי אהבה | 4 εισαγαγετε με εις οικον του οινου ταξατε επ' εμε αγαπην |
5 סמכוני באשישות רפדוני בתפוחים כי חולת אהבה אני | 5 στηρισατε με εν αμοραις στοιβασατε με εν μηλοις οτι τετρωμενη αγαπης εγω |
6 שמאלו תחת לראשי וימינו תחבקני | 6 ευωνυμος αυτου υπο την κεφαλην μου και η δεξια αυτου περιλημψεται με |
7 השבעתי אתכם בנות ירושלם בצבאות או באילות השדה אם תעירו ואם תעוררו את האהבה עד שתחפץ | 7 ωρκισα υμας θυγατερες ιερουσαλημ εν ταις δυναμεσιν και εν ταις ισχυσεσιν του αγρου εαν εγειρητε και εξεγειρητε την αγαπην εως ου θεληση |
8 קול דודי הנה זה בא מדלג על ההרים מקפץ על הגבעות | 8 φωνη αδελφιδου μου ιδου ουτος ηκει πηδων επι τα ορη διαλλομενος επι τους βουνους |
9 דומה דודי לצבי או לעפר האילים הנה זה עומד אחר כתלנו משגיח מן החלנות מציץ מן החרכים | 9 ομοιος εστιν αδελφιδος μου τη δορκαδι η νεβρω ελαφων επι τα ορη βαιθηλ ιδου ουτος εστηκεν οπισω του τοιχου ημων παρακυπτων δια των θυριδων εκκυπτων δια των δικτυων |
10 ענה דודי ואמר לי קומי לך רעיתי יפתי ולכי לך | 10 αποκρινεται αδελφιδος μου και λεγει μοι αναστα ελθε η πλησιον μου καλη μου περιστερα μου |
11 כי הנה הסתו עבר הגשם חלף הלך לו | 11 οτι ιδου ο χειμων παρηλθεν ο υετος απηλθεν επορευθη εαυτω |
12 הנצנים נראו בארץ עת הזמיר הגיע וקול התור נשמע בארצנו | 12 τα ανθη ωφθη εν τη γη καιρος της τομης εφθακεν φωνη του τρυγονος ηκουσθη εν τη γη ημων |
13 התאנה חנטה פגיה והגפנים סמדר נתנו ריח קומי לכי רעיתי יפתי ולכי לך | 13 η συκη εξηνεγκεν ολυνθους αυτης αι αμπελοι κυπριζουσιν εδωκαν οσμην αναστα ελθε η πλησιον μου καλη μου περιστερα μου |
14 יונתי בחגוי הסלע בסתר המדרגה הראיני את מראיך השמיעיני את קולך כי קולך ערב ומראיך נאוה | 14 και ελθε συ περιστερα μου εν σκεπη της πετρας εχομενα του προτειχισματος δειξον μοι την οψιν σου και ακουτισον με την φωνην σου οτι η φωνη σου ηδεια και η οψις σου ωραια |
15 אחזו לנו שועלים שועלים קטנים מחבלים כרמים וכרמינו סמדר | 15 πιασατε ημιν αλωπεκας μικρους αφανιζοντας αμπελωνας και αι αμπελοι ημων κυπριζουσιν |
16 דודי לי ואני לו הרעה בשושנים | 16 αδελφιδος μου εμοι καγω αυτω ο ποιμαινων εν τοις κρινοις |
17 עד שיפוח היום ונסו הצללים סב דמה לך דודי לצבי או לעפר האילים על הרי בתר | 17 εως ου διαπνευση η ημερα και κινηθωσιν αι σκιαι αποστρεψον ομοιωθητι συ αδελφιδε μου τω δορκωνι η νεβρω ελαφων επι ορη κοιλωματων |