1 Levommi lo spirito, e menommi alla porta orientale della casa del Signore, che guarda il sol nascente, ed ecco all'ingresso della porta venti cinque uomini; e vidi in mezzo a questi Giezonia figliuolo di Azur, e Pheltia figliuolo di Banaia, principi del popolo. | 1 Et elevavit me spiritus, et introduxit me ad portam domus Domini orientalem, quæ respicit ad solis ortum : et ecce in introitu portæ viginti quinque viri : et vidi in medio eorum Jezoniam filium Azur, et Pheltiam filium Banaiæ, principes populi. |
2 E (il Signore) mi disse: Figliuolo dell'uomo, questi son coloro, che mani polano iniquità, e trattano pessimi consigli in questa città, | 2 Dixitque ad me : Fili hominis, hi sunt viri qui cogitant iniquitatem, et tractant consilium pessimum in urbe ista, |
3 Dicendo: Non si è egli fabbricato poco fa delle case? Questa è la caldaia, e noi le carni. | 3 dicentes : Nonne dudum ædificatæ sunt domus ? hæc est lebes, nos autem carnes. |
4 Per questo tu profetizza sopra di essi, profetizza, figliuol dell'uomo. | 4 Idcirco vaticinare de eis, vaticinare, fili hominis. |
5 E lo spirito del Signore venne sopra di me, e mi disse: Parla: Queste cose dice il Signore: Voi avete parlato così, o casa d'Israele, e i pensieri del vostro cuore son noti a me. | 5 Et irruit in me spiritus Domini, et dixit ad me : Loquere : Hæc dicit Dominus : Sic locuti estis, domus Israël, et cogitationes cordis vestri ego novi. |
6 Voi avete ucciso molta gente in questa città, e avete ripiene le strade ai morti. | 6 Plurimos occidistis in urbe hac, et implestis vias ejus interfectis. |
7 Pe questo il Signore Dio dice cosi: Que', che voi avete uccisi, e gittati nel mezzo della città, queste sono le carni, e questa è la caldaia: ma voi io trarrò fuora di lei. | 7 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Interfecti vestri, quos posuistis in medio ejus, hi sunt carnes, et hæc est lebes : et educam vos de medio ejus. |
8 Voi avete temuto la spada, e la spada io farò venire sopra di voi, dice il Signore Dio, | 8 Gladium metuistis, et gladium inducam super vos, ait Dominus Deus. |
9 E vi discaccerò da lei, e darovvi in poter de' nemici e farò giudizio di voi. | 9 Et ejiciam vos de medio ejus, daboque vos in manu hostium, et faciam in vobis judicia. |
10 Perirete di spada, ai confini d'Israele farò giudizio di voi, e conoscerete, ch'io sono il Signore. | 10 Gladio cadetis : in finibus Israël judicabo vos, et scietis quia ego Dominus. |
11 Questa città non sarà la vostra caldaia, e voi in essa non sarete le carni: ai confini d'Israele farò giudizio di voi. | 11 Hæc non erit vobis in lebetem, et vos non eritis in medio ejus in carnes : in finibus Israël judicabo vos, |
12 E conoscerete, ch'io sono il Signore; perchè voi non avete camminato ne' miei comandamenti, e non avete osservati i miei giudizi, ma avete seguitati i riti delle genti, che stanno intorno a voi. | 12 et scietis quia ego Dominus : quia in præceptis meis non ambulastis, et judicia mea non fecistis, sed juxta judicia gentium quæ in circuitu vestro sunt estis operati. |
13 E avvenne, che, nel mentre che io profetava, Pheltia figliuolo di Banaia morì, e io caddi boccone ad alta voce gridando, e dicendo: Ahi, ahi, ahi, Signore Dio, vuoi tu far fine degli avanzi d'Israele? | 13 Et factum est cum prophetarem, Pheltias filius Banaiæ mortuus est : et cecidi in faciem meam clamans voce magna, et dixi : Heu ! heu ! heu ! Domine Deus, consummationem tu facis reliquiarum Israël ?
|
14 E il Signore parlommi, e disse: | 14 Et factum est verbum Domini ad me, dicens : |
15 Figliuolo dell'uomo, a' tuoi fratelli, ai fratelli tuoi, e a' tuoi parenti, e a tutti gli uomini della casa d'Israele han detto gli abitanti di Gerusalemme: Andate lungi dal Signore, a noi è stata data in dominio la terra. | 15 Fili hominis, fratres tui, fratres tui, viri propinqui tui, et omnis domus Israël, universi quibus dixerunt habitatores Jerusalem : Longe recedite a Domino : nobis data est terra in possessionem. |
16 Per questo il Signore Dio dica così: Se io gli ho mandati lontano tralle nazioni, e gli ho dispersi per terre straniere, io sarò per un po' di tempo il lor santuario nella terra, dov'ei son andati. | 16 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Quia longe feci eos in gentibus, et quia dispersi eos in terris : ero eis in sanctificationem modicam in terris ad quas venerunt. |
17 Per questo tu dirai: Queste cose dice il Signore Dio: Io vi raccorrò di mezzo ai popoli, e vi raunerò dai paesi, pe' quali siete dispersi, e darò a voi la terra d'Israele. | 17 Propterea loquere : Hæc dicit Dominus Deus : Congregabo vos de populis, et adunabo de terris in quibus dispersi estis, daboque vobis humum Israël. |
18 Ed eglino vi entreranno, e terranno da lei tutti gli scandali, e tutte le sue abbominazioni. | 18 Et ingredientur illuc, et auferent omnes offensiones, cunctasque abominationes ejus de illa. |
19 E darò loro un cuore unanime, e nuovo spirito infonderò nelle loro viscere, e torrò ad essi il cuore di pietra, e darò loro un cuore di carne, | 19 Et dabo eis cor unum, et spiritum novum tribuam in visceribus eorum : et auferam cor lapideum de carne eorum, et dabo eis cor carneum, |
20 Affinchè seguano i miei precetti, e osservino i miei giudizj, e li mettano in pratica, e sian essi mio popolo, ed io sia Dio loro. | 20 ut in præceptis meis ambulent, et judicia mea custodiant, faciantque ea, et sint mihi in populum, et ego sim eis in Deum. |
21 Ma quanto a quelli, il cuore de' quali va dietro agli scandali, e alle loro abbominazioni, porrò le opere loro sopra la loro testa, dice il Signore Dio. | 21 Quorum cor post offendicula et abominationes suas ambulat, horum viam in capite suo ponam, dicit Dominus Deus. |
22 E alzarono i Cherubini le loro ali, e le ruote dietro ad essi, e sopra di questi era la gloria del Dio d'Israele. | 22 Et elevaverunt cherubim alas suas, et rotæ cum eis, et gloria Dei Israël erat super ea : |
23 E la gloria del Signore si alzò dal la città, e fermossi sul monte, che sta all'oriente della città. | 23 et ascendit gloria Domini de medio civitatis, stetitque super montem qui est ad orientem urbis. |
24 E levommi lo spirito, e mi condusse nella Caldea ai fuorusciti in visione per ispirito di Dio, e la visione, che io avea veduta, mi fu tolta. | 24 Et spiritus levavit me, adduxitque in Chaldæam ad transmigrationem, in visione, in spiritu Dei : et sublata est a me visio quam videram. |
25 E dissi a' fuorusciti tutte quante le cose, che avea mostrate a me il Signore. | 25 Et locutus sum ad transmigrationem omnia verba Domini quæ ostenderat mihi. |