Teremtés könyve 21

KÁLDI-NEOVULGÁTA	SMITH VAN DYKE
1 Az Úr azután meglátogatta Sárát, amint megígérte, és teljesítette Sárának, amit mondott.	1 وافتقد الرب سارة كما قال. وفعل الرب لسارة كما تكلم.
2 Fogant ugyanis és fiút szült Ábrahámnak vénségében, abban az időben, amelyet Isten előre megmondott neki.	2 فحبلت سارة وولدت لابراهيم ابنا في شيخوخته. في الوقت الذي تكلم الله عنه.
3 Erre Ábrahám elnevezte fiát, akit Sára szült neki, Izsáknak,	3 ودعا ابراهيم اسم ابنه المولود له الذي ولدته له سارة اسحق.
4 s körülmetélte a nyolcadik napon, amint Isten megparancsolta neki.	4 وختن ابراهيم اسحق ابنه وهو ابن ثمانية ايام كما امره الله.
5 Ábrahám százesztendős volt, amikor megszületett a fia, Izsák.	5 وكان ابراهيم ابن مئة سنة حين ولد له اسحق ابنه.
6 Sára pedig azt mondta: »Isten nevetést szerzett nekem, s aki csak meghallja, együtt nevet velem!«	6 وقالت سارة قد صنع اليّ الله ضحكا. كل من يسمع يضحك لي.
7 Azután azt mondta: »Ki mondta volna Ábrahámnak, hogy Sára még fiút fog szoptatni, hisz vénségében szültem neki!«	7 وقالت من قال لابراهيم سارة ترضع بنين. حتى ولدت ابنا في شيخوخته.
8 Amikor aztán megnőtt a gyermek, elválasztották, és elválasztása napján Ábrahám nagy lakomát rendezett.	8 فكبر الولد وفطم. وصنع ابراهيم وليمة عظيمة يوم فطام اسحق
9 Amikor azonban Sára látta, hogy az egyiptomi Hágár fia ingerkedik Izsákkal, az ő fiával, azt mondta Ábrahámnak:	9 ورأت سارة ابن هاجر المصرية الذي ولدته لابراهيم يمزح.
10 »Dobd ki ezt a szolgálót és a fiát, mert nem fog örökölni ennek a szolgálónak a fia az én fiammal, Izsákkal!«	10 فقالت لابراهيم اطرد هذه الجارية وابنها. لان ابن هذه الجارية لا يرث مع ابني اسحق.
11 Nehezére esett ez a dolog Ábrahámnak a fia miatt.	11 فقبح الكلام جدا في عيني ابراهيم لسبب ابنه.
12 De Isten azt mondta neki: »Ne essen nehezedre gyermeked és szolgálód dolga: mindabban, amit Sára mond neked, hallgass a szavára, mert Izsák utódait fogják utódodnak nevezni.	12 فقال الله لابراهيم لا يقبح في عينيك من اجل الغلام ومن اجل جاريتك. في كل ما تقول لك سارة اسمع لقولها. لانه باسحق يدعى لك نسل.
13 Azért a szolgáló fiát is nagy nemzetté teszem, hiszen a te magzatod!«	13 وابن الجارية ايضا ساجعله امة لانه نسلك
14 Kora reggel felkelt tehát Ábrahám, fogott egy kenyeret és egy tömlő vizet, rátette Hágár vállára, odaadta a gyermeket, és elbocsátotta. Az elment, és összevissza bolyongott Beerseba pusztájában.	14 فبكر ابراهيم صباحا واخذ خبزا وقربة ماء واعطاهما لهاجر واضعا اياهما على كتفها والولد وصرفها. فمضت وتاهت في برية بئر سبع.
15 Amikor aztán elfogyott a víz a tömlőből, odatette a gyermeket az egyik ott lévő fa alá.	15 ولما فرغ الماء من القربة طرحت الولد تحت احدى الاشجار.
16 Aztán elment, és vele szemben leült egy nyíllövésnyi távolságban. Azt mondta ugyanis: »Ne lássam meghalni a gyermeket!« Leült tehát átellenben, és hangos sírásra fakadt.	16 ومضت وجلست مقابله بعيدا نحو رمية قوس. لانها قالت لا انظر موت الولد. فجلست مقابله ورفعت صوتها وبكت.
17 Isten azonban meghallotta a gyermek hangját, és Isten angyala szólította Hágárt a mennyből: »Mi van veled, Hágár? Ne félj, mert meghallotta Isten a gyermek hangját arról a helyről, ahol van.	17 فسمع الله صوت الغلام. ونادى ملاك الله هاجر من السماء وقال لها ما لك يا هاجر. لا تخافي لان الله قد سمع لصوت الغلام حيث هو.
18 Kelj fel, vedd fel a gyermeket, fogd őt erősen a kezeddel, mert nagy nemzetté teszem őt!«	18 قومي احملي الغلام وشدي يدك به. لاني ساجعله امة عظيمة.
19 Isten azután megnyitotta az asszony szemét, mire az meglátott egy kutat. Odament, megtöltötte a tömlőt, és inni adott a gyermeknek.	19 وفتح الله عينيها فابصرت بئر ماء. فذهبت وملأت القربة ماء وسقت الغلام.
20 Isten ettől kezdve vele volt, s az felnövekedett, a pusztában maradt, és íjász lett belőle.	20 وكان الله مع الغلام فكبر. وسكن في البرية وكان ينمو رامي قوس.
21 Párán pusztájában telepedett le, anyja pedig feleséget szerzett neki Egyiptom földjéről.	21 وسكن في برية فاران. وأخذت له امه زوجة من ارض مصر
22 Ebben az időben történt, hogy Abimelek és Píkol, a hadvezére azt mondta Ábrahámnak: »Veled van Isten mindenben, amit teszel.	22 وحدث في ذلك الزمان ان ابيمالك وفيكول رئيس جيشه كلما ابراهيم قائلين الله معك في كل ما انت صانع.
23 Esküdj meg hát nekem Istenre, hogy nem ártasz sem nekem, sem az utódaimnak, sem a nemzetségemnek, hanem amilyen jó szívvel voltam én hozzád, te is olyannal leszel énhozzám, s ehhez az országhoz, amelyben jövevényként tartózkodtál.«	23 فالآن احلف لي بالله ههنا انك لا تغدر بي ولا بنسلي وذريّتي. كالمعروف الذي صنعت اليك تصنع اليّ والى الارض التي تغربت فيها.
24 Azt mondta erre Ábrahám: »Megesküszöm!«	24 فقال ابراهيم انا احلف.
25 Ábrahám azonban szemrehányást tett Abimeleknek amiatt a kút miatt, amelyet Abimelek szolgái erőszakosan elvettek tőle.	25 وعاتب ابراهيم ابيمالك لسبب بئر الماء التي اغتصبها عبيد ابيمالك.
26 De Abimelek azt felelte: »Nem tudom, ki tette ezt. Te nem jelentetted nekem, én pedig nem hallottam róla, csak ma.«	26 فقال ابيمالك لم اعلم من فعل هذا الامر. انت لم تخبرني ولا انا سمعت سوى اليوم.
27 Erre Ábrahám juhokat és marhákat vett, odaadta azokat Abimeleknek, és szövetséget kötöttek egymással.	27 فاخذ ابراهيم غنما وبقرا واعطى ابيمالك فقطعا كلاهما ميثاقا
28 Hét bárányt azonban külön állított Ábrahám a nyájból.	28 واقام ابراهيم سبع نعاج من الغنم وحدها.
29 Abimelek megkérdezte tőle: »Mire való az a hét bárány, amelyet külön állítottál?«	29 فقال ابيمالك لابراهيم ما هذه السبع النعاج التي اقمتها وحدها.
30 Erre ő azt felelte: »Fogadd el kezemből ezt a hét bárányt: szolgáljanak tanúul nekem, hogy én ástam e kutat.«	30 فقال انك سبع نعاج تاخذ من يدي لكي تكون لي شهادة باني حفرت هذه البئر.
31 Azért nevezték el azt a helyet Beersebának, mert ott esküdtek meg ők ketten.	31 لذلك دعا ذلك الموضع بئر سبع. لانهما هناك حلفا كلاهما
32 Szövetséget kötöttek tehát Beersebában.	32 فقطعا ميثاقا في بئر سبع. ثم قام ابيمالك وفيكول رئيس جيشه ورجعا الى ارض الفلسطينيين.
33 Aztán felkelt Abimelek és Píkol, a hadvezére, és visszatértek a filiszteusok földjére. Ábrahám pedig ligetet ültetett Beersebában, és ott segítségül hívta az Úr, az Örökkévaló Isten nevét.	33 وغرس ابراهيم أثلا في بئر سبع ودعا هناك باسم الرب الاله السرمدي.
34 Még sok napon át lakott a filiszteusok földjén.	34 وتغرب ابراهيم في ارض الفلسطينيين اياما كثيرة