1 αυτη η βιβλος των προσταγματων του θεου και ο νομος ο υπαρχων εις τον αιωνα παντες οι κρατουντες αυτης εις ζωην οι δε καταλειποντες αυτην αποθανουνται | 1 She is the book of God's commandments, the Law that stands for ever; those who keep her shal live,those who desert her shal die. |
2 επιστρεφου ιακωβ και επιλαβου αυτης διοδευσον προς την λαμψιν κατεναντι του φωτος αυτης | 2 Turn back, Jacob, seize her, in her radiance make your way to light: |
3 μη δως ετερω την δοξαν σου και τα συμφεροντα σοι εθνει αλλοτριω | 3 do not yield your glory to another, your privilege to a people not your own. |
4 μακαριοι εσμεν ισραηλ οτι τα αρεστα τω θεω ημιν γνωστα εστιν | 4 Israel, blessed are we: what pleases God has been revealed to us! |
5 θαρσειτε λαος μου μνημοσυνον ισραηλ | 5 Take courage, my people, memorial of Israel! |
6 επραθητε τοις εθνεσιν ουκ εις απωλειαν δια δε το παροργισαι υμας τον θεον παρεδοθητε τοις υπεναντιοις | 6 You were sold to the nations, but not for extermination. You provoked God; and so were delivered toyour enemies, |
7 παρωξυνατε γαρ τον ποιησαντα υμας θυσαντες δαιμονιοις και ου θεω | 7 since you had angered your Creator by offering sacrifices to demons, and not to God. |
8 επελαθεσθε δε τον τροφευσαντα υμας θεον αιωνιον ελυπησατε δε και την εκθρεψασαν υμας ιερουσαλημ | 8 You had forgotten the eternal God who reared you. You had also grieved Jerusalem who nursed you, |
9 ειδεν γαρ την επελθουσαν υμιν οργην παρα του θεου και ειπεν ακουσατε αι παροικοι σιων επηγαγεν μοι ο θεος πενθος μεγα | 9 for when she saw God's anger fal ing on you, she said: Listen, you neighbours of Zion: God has sent megreat sorrow. |
10 ειδον γαρ την αιχμαλωσιαν των υιων μου και των θυγατερων ην επηγαγεν αυτοις ο αιωνιος | 10 I have seen my sons and daughters taken into captivity, which the Eternal brought down on them. |
11 εθρεψα γαρ αυτους μετ' ευφροσυνης εξαπεστειλα δε μετα κλαυθμου και πενθους | 11 I had reared them joyful y; in tears, in sorrow, I watched them go away. |
12 μηδεις επιχαιρετω μοι τη χηρα και καταλειφθειση υπο πολλων ηρημωθην δια τας αμαρτιας των τεκνων μου διοτι εξεκλιναν εκ νομου θεου | 12 Do not, any of you, exult over me, a widow, deserted by so many; I am bereaved because of the sinsof my children, who turned away from the Law of God, |
13 δικαιωματα δε αυτου ουκ εγνωσαν ουδε επορευθησαν οδοις εντολων θεου ουδε τριβους παιδειας εν δικαιοσυνη αυτου επεβησαν | 13 who did not want to know his precepts and would not fol ow the ways of his commandments or treadthe paths of discipline as his justice directed. |
14 ελθατωσαν αι παροικοι σιων και μνησθητε την αιχμαλωσιαν των υιων μου και θυγατερων ην επηγαγεν αυτοις ο αιωνιος | 14 Come here, neighbours of Zion! Remember my sons' and daughters' captivity, which the Eternalbrought down on them. |
15 επηγαγεν γαρ επ' αυτους εθνος μακροθεν εθνος αναιδες και αλλογλωσσον οι ουκ ησχυνθησαν πρεσβυτην ουδε παιδιον ηλεησαν | 15 How he brought a distant nation down on them, a ruthless nation speaking a foreign language, theyshowed neither respect for the aged, nor pity for the child; |
16 και απηγαγον τους αγαπητους της χηρας και απο των θυγατερων την μονην ηρημωσαν | 16 they carried off the widow's cherished sons, they left her quite alone, bereft of her daughters. |
17 εγω δε τι δυνατη βοηθησαι υμιν | 17 For my part, how could I help you? |
18 ο γαρ επαγαγων τα κακα υμιν εξελειται υμας εκ χειρος εχθρων υμων | 18 He who brought those disasters down on you, is the one to deliver you from your enemies' clutches. |
19 βαδιζετε τεκνα βαδιζετε εγω γαρ κατελειφθην ερημος | 19 Go, my children, go your way! I must stay bereft and lonely; |
20 εξεδυσαμην την στολην της ειρηνης ενεδυσαμην δε σακκον της δεησεως μου κεκραξομαι προς τον αιωνιον εν ταις ημεραις μου | 20 I have taken off the clothes of peace and put on the sackcloth of entreaty; al my life I shal cry to theEternal. |
21 θαρσειτε τεκνα βοησατε προς τον θεον και εξελειται υμας εκ δυναστειας εκ χειρος εχθρων | 21 Take courage, my children, cal on God: he wil deliver you from tyranny, from the clutches of yourenemies; |
22 εγω γαρ ηλπισα επι τω αιωνιω την σωτηριαν υμων και ηλθεν μοι χαρα παρα του αγιου επι τη ελεημοσυνη η ηξει υμιν εν ταχει παρα του αιωνιου σωτηρος υμων | 22 for I look to the Eternal for your rescue, and joy has come to me from the Holy One at the mercy soonto reach you from your Saviour, the Eternal. |
23 εξεπεμψα γαρ υμας μετα πενθους και κλαυθμου αποδωσει δε μοι ο θεος υμας μετα χαρμοσυνης και ευφροσυνης εις τον αιωνα | 23 In sorrow and tears I watched you go away, but God wil give you back to me in joy and gladness forever. |
24 ωσπερ γαρ νυν εωρακασιν αι παροικοι σιων την υμετεραν αιχμαλωσιαν ουτως οψονται εν ταχει την παρα του θεου υμων σωτηριαν η επελευσεται υμιν μετα δοξης μεγαλης και λαμπροτητος του αιωνιου | 24 As the neighbours of Zion have now witnessed your captivity, so wil they soon see your rescue byGod, which wil come upon you with great glory and splendour of the Eternal. |
25 τεκνα μακροθυμησατε την παρα του θεου επελθουσαν υμιν οργην κατεδιωξεν σε ο εχθρος σου και οψει αυτου την απωλειαν εν ταχει και επι τραχηλους αυτων επιβηση | 25 My children, patiently bear the anger brought on you by God. Your enemy has persecuted you, butsoon you wil witness his destruction and set your foot on his neck. |
26 οι τρυφεροι μου επορευθησαν οδους τραχειας ηρθησαν ως ποιμνιον ηρπασμενον υπο εχθρων | 26 My favourite children have travel ed by rough roads, carried off like a flock by a marauding enemy. |
27 θαρσησατε τεκνα και βοησατε προς τον θεον εσται γαρ υμων υπο του επαγοντος μνεια | 27 Take courage, my children, cal on God: he who brought this on you wil remember you. |
28 ωσπερ γαρ εγενετο η διανοια υμων εις το πλανηθηναι απο του θεου δεκαπλασιασατε επιστραφεντες ζητησαι αυτον | 28 As by your wil you first strayed from God, so now turn back and search for him ten times harder; |
29 ο γαρ επαγαγων υμιν τα κακα επαξει υμιν την αιωνιον ευφροσυνην μετα της σωτηριας υμων | 29 for as he has been bringing down those disasters on you, so wil he rescue you and give you eternaljoy. |
30 θαρσει ιερουσαλημ παρακαλεσει σε ο ονομασας σε | 30 Take courage, Jerusalem: he who gave you your name wil console you. |
31 δειλαιοι οι σε κακωσαντες και επιχαρεντες τη ση πτωσει | 31 Disaster wil come to al who have il -treated you and gloated over your fal . |
32 δειλαιαι αι πολεις αις εδουλευσαν τα τεκνα σου δειλαια η δεξαμενη τους υιους σου | 32 Disaster wil come to the cities where your children were slaves; disaster to whichever one receivedyour children, |
33 ωσπερ γαρ εχαρη επι τη ση πτωσει και ευφρανθη επι τω πτωματι σου ουτως λυπηθησεται επι τη εαυτης ερημια | 33 for just as she rejoiced at your fal and was happy to see you ruined, so wil she grieve over her owndesolation. |
34 και περιελω αυτης το αγαλλιαμα της πολυοχλιας και το αγαυριαμα αυτης εσται εις πενθος | 34 I shall deprive her of the joy of a populous city, and her insolence wil turn to mourning; |
35 πυρ γαρ επελευσεται αυτη παρα του αιωνιου εις ημερας μακρας και κατοικηθησεται υπο δαιμονιων τον πλειονα χρονον | 35 fire from the Eternal wil befall her for many a day, and demons wil dwel in her for ages. |
36 περιβλεψαι προς ανατολας ιερουσαλημ και ιδε την ευφροσυνην την παρα του θεου σοι ερχομενην | 36 Jerusalem, turn your eyes to the east, see the joy that is coming to you from God. |
37 ιδου ερχονται οι υιοι σου ους εξαπεστειλας ερχονται συνηγμενοι απ' ανατολων εως δυσμων τω ρηματι του αγιου χαιροντες τη του θεου δοξη | 37 Look, the children you watched go away are on their way home; reassembled from east and west, theyare on their way home at the Holy One's command, rejoicing in God's glory. |