ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 38

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 τιμα ιατρον προς τας χρειας αυτου τιμαις αυτου και γαρ αυτον εκτισεν κυριος	1 Aie pour le médecin toute l’estime qu’il mérite, à la mesure de ses services, car lui aussi le Seigneur l’a voulu.
2 παρα γαρ υψιστου εστιν ιασις και παρα βασιλεως λημψεται δομα	2 La guérison, de fait, vient du Très-Haut, et c’est le Roi qui lui a octroyé le don de guérir.
3 επιστημη ιατρου ανυψωσει κεφαλην αυτου και εναντι μεγιστανων θαυμασθησεται	3 Le savoir du médecin le fait marcher la tête haute, même les grands l’admirent.
4 κυριος εκτισεν εκ γης φαρμακα και ανηρ φρονιμος ου προσοχθιει αυτοις	4 Le Seigneur a créé les plantes médicinales qui sortent de la terre: un homme avisé ne les dédaigne pas.
5 ουκ απο ξυλου εγλυκανθη υδωρ εις το γνωσθηναι την ισχυν αυτου	5 N’y a-t-il pas eu jadis un bois capable d’adoucir l’eau amère? Et c’est ainsi que le Seigneur fit connaître sa puissance.
6 και αυτος εδωκεν ανθρωποις επιστημην ενδοξαζεσθαι εν τοις θαυμασιοις αυτου	6 Il donne à des humains le savoir afin de tirer gloire des merveilleux remèdes qu’il a créés.
7 εν αυτοις εθεραπευσεν και ηρεν τον πονον αυτου μυρεψος εν τουτοις ποιησει μειγμα	7 Le médecin s’en sert pour soigner et calmer la douleur, le pharmacien en fait ses mélanges.
8 και ου μη συντελεσθη εργα αυτου και ειρηνη παρ' αυτου εστιν επι προσωπου της γης	8 De cette façon les œuvres du Très-Haut ne sont pas terminées: le bien-être continue de se répandre sur la terre.
9 τεκνον εν αρρωστηματι σου μη παραβλεπε αλλ' ευξαι κυριω και αυτος ιασεται σε	9 Mon enfant, quand tu es malade, ne te laisse pas abattre: prie le Seigneur pour qu’il te guérisse.
10 αποστησον πλημμελειαν και ευθυνον χειρας και απο πασης αμαρτιας καθαρισον καρδιαν	10 Renonce à ta conduite mauvaise, tâche d’avoir les mains nettes et purifie ton cœur de tout péché.
11 δος ευωδιαν και μνημοσυνον σεμιδαλεως και λιπανον προσφοραν ως μη υπαρχων	11 Offre à Dieu de l’encens et de la fleur de farine pour te rappeler à son souvenir, présente-lui une offrande de choix selon tes moyens.
12 και ιατρω δος τοπον και γαρ αυτον εκτισεν κυριος και μη αποστητω σου και γαρ αυτου χρεια	12 Puis fais venir le médecin, puisque c’est le Seigneur qui l’a créé; ne le méprise pas, car tu as besoin de lui.
13 εστιν καιρος οτε και εν χερσιν αυτων ευοδια	13 En certains cas le rétablissement passe par leurs mains;
14 και γαρ αυτοι κυριου δεηθησονται ινα ευοδωση αυτοις αναπαυσιν και ιασιν χαριν εμβιωσεως	14 ils prieront le Seigneur pour qu’il leur fasse trouver les moyens de te soulager et de te remettre sur pied.
15 ο αμαρτανων εναντι του ποιησαντος αυτον εμπεσοι εις χειρας ιατρου	15 Celui qui pèche devant son Créateur, qu’il tombe entre les mains du médecin!
16 τεκνον επι νεκρω καταγαγε δακρυα και ως δεινα πασχων εναρξαι θρηνου κατα δε την κρισιν αυτου περιστειλον το σωμα αυτου και μη υπεριδης την ταφην αυτου	16 Mon enfant, verse des larmes pour un mort et entonne la lamentation qui exprimera ta douleur. Puis enterre son corps comme il y a droit, ne néglige rien pour sa sépulture.
17 πικρανον κλαυθμον και θερμανον κοπετον και ποιησον το πενθος κατα την αξιαν αυτου ημεραν μιαν και δυο χαριν διαβολης και παρακληθητι λυπης ενεκα	17 Gémis amèrement, frappe-toi la poitrine, porte le deuil comme il convient durant un jour ou deux pour marquer la séparation, puis console-toi de ta tristesse.
18 απο λυπης γαρ εκβαινει θανατος και λυπη καρδιας καμψει ισχυν	18 Car la tristesse mène à la mort, la peine intérieure consume les énergies.
19 εν επαγωγη παραμενει και λυπη και βιος πτωχου κατα καρδιας	19 Que la tristesse se termine avec les funérailles: tu ne peux pas vivre toujours affligé.
20 μη δως εις λυπην την καρδιαν σου αποστησον αυτην μνησθεις τα εσχατα	20 N’abandonne pas ton cœur à la tristesse, repousse-la et songe à ta propre fin!
21 μη επιλαθη ου γαρ εστιν επανοδος και τουτον ουκ ωφελησεις και σεαυτον κακωσεις	21 Ne l’oublie pas: c’est sans retour. Tu te ferais du mal sans lui faire aucun bien.
22 μνησθητι το κριμα μου οτι ουτως και το σον εμοι εχθες και σοι σημερον	22 Souviens-toi de ma sentence qu’un jour tu pourras répéter: hier c’était moi, aujourd’hui ce sera toi!
23 εν αναπαυσει νεκρου καταπαυσον το μνημοσυνον αυτου και παρακληθητι εν αυτω εν εξοδω πνευματος αυτου	23 Dès que le mort repose, laisse reposer son souvenir; console-toi de lui dès que son souffle l’a quitté.
24 σοφια γραμματεως εν ευκαιρια σχολης και ο ελασσουμενος πραξει αυτου σοφισθησεται	24 Il faut avoir des loisirs pour acquérir la connaissance de la Loi; celui qui n’a pas le souci des affaires pourra devenir sage.
25 τι σοφισθησεται ο κρατων αροτρου και καυχωμενος εν δορατι κεντρου βοας ελαυνων και αναστρεφομενος εν εργοις αυτων και η διηγησις αυτου εν υιοις ταυρων	25 Comment deviendrait-il sage, celui qui tient la charrue? toute sa fierté est de manier l’aiguillon; il conduit ses bœufs et les excite au travail, il ne parle que de bétail.
26 καρδιαν αυτου δωσει εκδουναι αυλακας και η αγρυπνια αυτου εις χορτασματα δαμαλεων	26 Toute son attention va au sillon qu’il trace, et jusque tard dans la nuit il donne le fourrage aux génisses.
27 ουτως πας τεκτων και αρχιτεκτων οστις νυκτωρ ως ημερας διαγει οι γλυφοντες γλυμματα σφραγιδων και η επιμονη αυτου αλλοιωσαι ποικιλιαν καρδιαν αυτου δωσει εις ομοιωσαι ζωγραφιαν και η αγρυπνια αυτου τελεσαι εργον	27 Il en va de même pour tout ouvrier ou artisan qui travaille jour et nuit, pour ceux qui gravent les cachets et qui s’efforcent d’en varier le dessin. Leur attention va toute au travail en cours, et ils passent leurs veilles à fignoler l’ouvrage.
28 ουτως χαλκευς καθημενος εγγυς ακμονος και καταμανθανων εργα σιδηρου ατμις πυρος τηξει σαρκας αυτου και εν θερμη καμινου διαμαχησεται φωνη σφυρης κλινει το ους αυτου και κατεναντι ομοιωματος σκευους οι οφθαλμοι αυτου καρδιαν αυτου δωσει εις συντελειαν εργων και η αγρυπνια αυτου κοσμησαι επι συντελειας	28 Il en va de même du forgeron assis près de l’enclume, tout occupé du fer qu’il travaille tandis qu’il fond littéralement sous l’ardeur du feu. Il lui faut se protéger contre cette fournaise tandis que le bruit du marteau lui casse les oreilles. Il met toute son attention à réaliser un travail parfait et passe ses veilles à embellir son œuvre.
29 ουτως κεραμευς καθημενος εν εργω αυτου και συστρεφων εν ποσιν αυτου τροχον ος εν μεριμνη κειται δια παντος επι το εργον αυτου και εναριθμιος πασα η εργασια αυτου	29 Il en va de même pour le potier qui travaille assis devant le tour et fait aller la roue avec ses pieds; il est tout à sa besogne et cherche à produire davantage.
30 εν βραχιονι αυτου τυπωσει πηλον και προ ποδων καμψει ισχυν αυτου καρδιαν επιδωσει συντελεσαι το χρισμα και η αγρυπνια αυτου καθαρισαι καμινον	30 Du bras il pétrit la glaise, il la malaxe avec ses pieds. Il mettra toute son attention à étendre le vernis et passera ses veilles à entretenir le four.
31 παντες ουτοι εις χειρας αυτων ενεπιστευσαν και εκαστος εν τω εργω αυτου σοφιζεται	31 Tous ces gens comptent sur leurs bras et chacun d’eux est habile dans son métier.
32 ανευ αυτων ουκ οικισθησεται πολις και ου παροικησουσιν ουδε περιπατησουσιν	32 Sans eux on ne bâtirait pas de ville, on n’y habiterait pas, on ne circulerait pas.
33 αλλ' εις βουλην λαου ου ζητηθησονται και εν εκκλησια ουχ υπεραλουνται επι διφρον δικαστου ου καθιουνται και διαθηκην κριματος ου διανοηθησονται	33 Mais on n’ira pas les chercher pour le conseil du peuple et on ne les remarquera pas dans l’assemblée. Ils ne siégeront pas au tribunal car ils ne sont pas familiers avec la Loi.
34 ουδε μη εκφανωσιν παιδειαν και κριμα και εν παραβολαις ουχ ευρεθησονται αλλα κτισμα αιωνος στηρισουσιν και η δεησις αυτων εν εργασια τεχνης	34 Ils ne montreront guère d’instruction, ils n’ont pas la pratique du droit, et on ne les trouve pas parmi ceux qui interprètent les maximes. Bien sûr, ils mettent en valeur tout ce que Dieu a créé au commencement, mais leur prière ne va pas au-delà des affaires de leur métier.