ΣΟΦΙΑ ΣΑΛΩΜΩΝ - Sapienza - Wisdom 9

¹ θεὲ πατέρων καὶ κύριε τοῦ ἐλέους ὁ ποιήσας τὰ πάντα ἐν λόγῳ σου

¹ μη ζηλου γυναικα του κολπου σου μηδε διδαξης επι σεαυτον παιδειαν πονηραν

² καὶ τῇ σοφίᾳ σου κατασκευάσας ἄνθρωπον ἵνα δεσπόζῃ τῶν ὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων

² μη δως γυναικι την ψυχην σου επιβηναι αυτην επι την ισχυν σου

³ καὶ διέπῃ τὸν κόσμον ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἐν εὐθύτητι ψυχῆς κρίσιν κρίνῃ

³ μη υπαντα γυναικι εταιριζομενη μηποτε εμπεσης εις τας παγιδας αυτης

⁴ δός μοι τὴν τῶν σῶν θρόνων πάρεδρον σοφίαν καὶ μή με ἀποδοκιμάσῃς ἐκ παίδων σου

⁴ μετα ψαλλουσης μη ενδελεχιζε μηποτε αλως εν τοις επιχειρημασιν αυτης

⁵ ὅτι ἐγὼ δοῦλος σὸς καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου ἄνθρωπος ἀσθενὴς καὶ ὀλιγοχρόνιος καὶ ἐλάσσων ἐν συνέσει κρίσεως καὶ νόμων

⁵ παρθενον μη καταμανθανε μηποτε σκανδαλισθης εν τοις επιτιμιοις αυτης

⁶ κἂν γάρ τις ᾖ τέλειος ἐν υἱοῖς ἀνθρώπων τῆς ἀπὸ σοῦ σοφίας ἀπούσης εἰς οὐδὲν λογισθήσεται

⁶ μη δως πορναις την ψυχην σου ινα μη απολεσης την κληρονομιαν σου

⁷ σύ με προείλω βασιλέα λαοῦ σου καὶ δικαστὴν υἱῶν σου καὶ θυγατέρων

⁷ μη περιβλεπου εν ρυμαις πολεως και εν ταις ερημοις αυτης μη πλανω

⁸ αποστρεψον οφθαλμον απο γυναικος ευμορφου και μη καταμανθανε καλλος αλλοτριον εν καλλει γυναικος πολλοι επλανηθησαν και εκ τουτου φιλια ως πυρ ανακαιεται

⁸ εἶπας οἰκοδομῆσαι ναὸν ἐν ὄρει ἁγίῳ σου καὶ ἐν πόλει κατασκηνώσεώς σου θυσιαστήριον μίμημα σκηνῆς ἁγίας ἣν προητοίμασας ἀπ’ ἀρχῆς 9καὶ μετὰ σοῦ ἡ σοφία ἡ εἰδυῖα τὰ ἔργα σου καὶ παροῦσα ὅτε ἐποίεις τὸν κόσμον καὶ ἐπισταμένη τί ἀρεστὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου καὶ τί εὐθὲς ἐν ἐντολαῖς σου

⁹ μετα υπανδρου γυναικος μη καθου το συνολον και μη συμβολοκοπησης μετ' αυτης εν οινω μηποτε εκκλινη η ψυχη σου επ' αυτην και τω πνευματι σου ολισθης εις απωλειαν

¹⁰ μη εγκαταλιπης φιλον αρχαιον ο γαρ προσφατος ουκ εστιν εφισος αυτω οινος νεος φιλος νεος εαν παλαιωθη μετ' ευφροσυνης πιεσαι αυτον

¹⁰ ἐξαπόστειλον αὐτὴν ἐξ ἁγίων οὐρανῶν καὶ ἀπὸ θρόνου δόξης σου πέμψον αὐτήν ἵνα συμπαροῦσά μοι κοπιάσῃ καὶ γνῶ τί εὐάρεστόν ἐστιν παρὰ σοί

¹¹ μη ζηλωσης δοξαν αμαρτωλου ου γαρ οιδας τι εσται η καταστροφη αυτου

¹¹ οἶδε γὰρ ἐκείνη πάντα καὶ συνίει καὶ ὁδηγήσει με ἐν ταῖς πράξεσί μου σωφρόνως καὶ φυλάξει με ἐν τῇ δόξῃ αὐτῆς

¹² μη ευδοκησης εν ευδοκια ασεβων μνησθητι οτι εως αδου ου μη δικαιωθωσιν

¹² καὶ ἔσται προσδεκτὰ τὰ ἔργα μου καὶ διακρινῶ τὸν λαόν σου δικαίως καὶ ἔσομαι ἄξιος θρόνων πατρός μου

¹³ μακραν απεχε απο ανθρωπου ος εχει εξουσιαν του φονευειν και ου μη υποπτευσης φοβον θανατου καν προσελθης μη πλημμελησης ινα μη αφεληται την ζωην σου επιγνωθι οτι εν μεσω παγιδων διαβαινεις και επι επαλξεων πολεως περιπατεις

¹³ τίς γὰρ ἄνθρωπος γνώσεται βουλὴν θεοῦ ἢ τίς ἐνθυμηθήσεται τί θέλει ὁ κύριος

¹⁴ κατα την ισχυν σου στοχασαι τους πλησιον και μετα σοφων συμβουλευου

¹⁴ λογισμοὶ γὰρ θνητῶν δειλοί καὶ ἐπισφαλεῖς αἱ ἐπίνοιαι ἡμῶν

¹⁵ μετα συνετων εστω ο διαλογισμος σου και πασα διηγησις σου εν νομω υψιστου

¹⁵ φθαρτὸν γὰρ σῶμα βαρύνει ψυχήν καὶ βρίθει τὸ γεῶδες σκῆνος νοῦν πολυφρόντιδα

¹⁶ ανδρες δικαιοι εστωσαν συνδειπνοι σου και εν φοβω κυριου εστω το καυχημα σου

¹⁶ καὶ μόλις εἰκάζομεν τὰ ἐπὶ γῆς καὶ τὰ ἐν χερσὶν εὑρίσκομεν μετὰ πόνου τὰ δὲ ἐν οὐρανοῖς τίς ἐξιχνίασεν

¹⁷ εν χειρι τεχνιτων εργον επαινεσθησεται και ο ηγουμενος λαου σοφος εν λογω αυτου

¹⁷ βουλὴν δέ σου τίς ἔγνω εἰ μὴ σὺ ἔδωκας σοφίαν καὶ ἔπεμψας τὸ ἅγιόν σου πνεῦμα ἀπὸ ὑψίστων

¹⁸ καὶ οὕτως διωρθώθησαν αἱ τρίβοι τῶν ἐπὶ γῆς καὶ τὰ ἀρεστά σου ἐδιδάχθησαν ἄνθρωποι καὶ τῇ σοφίᾳ ἐσώθησαν

¹⁸ φοβερος εν πολει αυτου ανηρ γλωσσωδης και ο προπετης εν λογω αυτου μισηθησεται