ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 49

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος δια τους υιους Κορε.>> Ακουσατε ταυτα, παντες οι λαοι? ακροασθητε, παντες οι κατοικοι της οικουμενης?	1 Magistro chori. Filiorum Core. Psalmus.
2 μικροι τε και μεγαλοι, πλουσιοι ομου και πενητες.	2 Audite haec, omnes gentes; auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem:
3 Το στομα μου θελει λαλησει σοφιαν? και η μελετη της καρδιας μου ειναι συνεσις.	3 quique humiles et viri nobiles, simul in unum dives et pauper!
4 Θελω κλινει εις παραβολην το ωτιον μου? θελω εκθεσει εν κιθαρα το αινιγμα μου.	4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.
5 Δια τι να φοβωμαι εν ημεραις συμφορας, οταν με περικυκλωση η ανομια των ενεδρευοντων με;	5 Inclinabo in parabolam aurem meam, aperiam in psalterio aenigma meum.
6 Οιτινες ελπιζουσιν εις τα αγαθα αυτων και καυχωνται εις το πληθος του πλουτου αυτων?	6 Cur timebo in diebus malis, cum iniquitas supplantantium circumdabit me?
7 ουδεις δυναται ποτε να εξαγοραση αδελφον, μηδε να δωση εις τον Θεον λυτρον δι' αυτον?	7 Qui confidunt in virtute sua et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.
8 διοτι πολυτιμος ειναι η απολυτρωσις της ψυχης αυτων, και ανευρητος διαπαντος,	8 Etenim seipsum non redimet homo; non dabit Deo propitiationem suam.
9 ωστε να ζη αιωνιως, να μη ιδη διαφθοραν.	9 Nimium est pretium redemptionis animae eius: ad ultimum deficiet,
10 Διοτι βλεπει τους σοφους αποθνησκοντας, καθως και τον αφρονα και τον ανοητον απολλυμενους και καταλειποντας εις αλλους τα αγαθα αυτων.	10 ut vivat usque in finem nec videat interitum.
11 Ο εσωτερικος λογισμος αυτων ειναι οτι οι οικοι αυτων θελουσιν υπαρχει εις τον αιωνα, αι κατοικιαι αυτων εις γενεαν και γενεαν? ονομαζουσι τα υποστατικα αυτων με τα ιδια αυτων ονοματα.	11 Et videbit sapientes morientes; simul insipiens et stultus peribunt et relinquent alienis divitias suas.
12 Πλην ο ανθρωπος ο εν τιμη δεν διαμενει, ωμοιωθη με τα κτηνη τα φθειρομενα.	12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum; tabernacula eorum in progeniem et progeniem, etsi vocaverunt nominibus suis terras suas.
13 Αυτη η οδος αυτων ειναι μωρια αυτων? και ομως οι απογονοι αυτων ηδυνονται εις τα λογια αυτων. Διαψαλμα.	13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis.
14 Ως προβατα εβληθησαν εις τον αδην? θανατος θελει ποιμανει αυτους? και οι ευθεις θελουσι κατακυριευσει αυτους το πρωι? η δε δυναμις αυτων θελει παλαιωθη εν τω αδη, αφου εκαστος αφηση την κατοικιαν αυτου.	14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis, et finis eorum, qui complacent in ore suo.
15 Αλλ' ο Θεος θελει λυτρωσει την ψυχην μου εκ χειρος αδου? διοτι θελει με δεχθη. Διαψαλμα.	15 Sicut oves in inferno positi sunt, mors depascet eos; descendent praecipites ad sepulcrum, et figura eorum erit in consumptionem: infernus habitaculum eorum.
16 Μη φοβου οταν πλουτηση ανθρωπος, οταν αυξηση η δοξα της οικιας αυτου?	16 Verumtamen Deus redimet animam meam, de manu inferi vere suscipiet me.
17 διοτι εν τω θανατω αυτου, δεν θελει συμπαραλαβει ουδεν, ουδε θελει καταβη κατοπιν αυτου η δοξα αυτου.	17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus eius,
18 Αν και ηυλογησε την ψυχην αυτου εν τη ζωη αυτου, και οι ανθρωποι θελωσι σε επαινει αγαθοποιουντα σεαυτον,	18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria eius.
19 Θελει υπαγει εις την γενεαν των πατερων αυτου? εις τον αιωνα δεν θελουσιν ιδει φως.	19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit: “ Laudabunt te quod benefecisti tibi ”,
20 Ο ανθρωπος ο εν τιμη και μη εννοων ωμοιωθη με τα κτηνη τα φθειρομενα.	20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum, qui in aeternum non videbunt lumen.
	21 Homo, cum in honore esset, non intellexit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis.