ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 139

GREEK BIBLE	BIBBIA CEI 1974
1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας.	1 'Al maestro del coro. Di Davide. Salmo.' Signore, tu mi scruti e mi conosci,
2 Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου? νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν.	2 tu sai quando seggo e quando mi alzo. Penetri da lontano i miei pensieri,
3 Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις.	3 mi scruti quando cammino e quando riposo. Ti sono note tutte le mie vie;
4 Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν.	4 la mia parola non è ancora sulla lingua e tu, Signore, già la conosci tutta.
5 Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ' εμε την χειρα σου.	5 Alle spalle e di fronte mi circondi e poni su di me la tua mano.
6 Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε? ειναι υψηλη? δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην.	6 Stupenda per me la tua saggezza, troppo alta, e io non la comprendo.
7 Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω;	7 Dove andare lontano dal tuo spirito, dove fuggire dalla tua presenza?
8 Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει? εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ.	8 Se salgo in cielo, là tu sei, se scendo negli inferi, eccoti.
9 Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης,	9 Se prendo le ali dell'aurora per abitare all'estremità del mare,
10 και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει.	10 anche là mi guida la tua mano e mi afferra la tua destra.
11 Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε?	11 Se dico: "Almeno l'oscurità mi copra e intorno a me sia la notte";
12 και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου? και η νυξ λαμπει ως η ημερα? εις σε το σκοτος ειναι ως το φως.	12 nemmeno le tenebre per te sono oscure, e la notte è chiara come il giorno; per te le tenebre sono come luce.
13 Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου? με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.	13 Sei tu che hai creato le mie viscere e mi hai tessuto nel seno di mia madre.
14 Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην? θαυμασια ειναι τα εργα σου? και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο.	14 Ti lodo, perché mi hai fatto come un prodigio; sono stupende le tue opere, tu mi conosci fino in fondo.
15 Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης.	15 Non ti erano nascoste le mie ossa quando venivo formato nel segreto, intessuto nelle profondità della terra.
16 Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου? και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε?	16 Ancora informe mi hanno visto i tuoi occhi e tutto era scritto nel tuo libro; i miei giorni erano fissati, quando ancora non ne esisteva uno.
17 ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε? ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων.	17 Quanto profondi per me i tuoi pensieri, quanto grande il loro numero, o Dio;
18 Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον? εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου.	18 se li conto sono più della sabbia, se li credo finiti, con te sono ancora.
19 Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε? απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων.	19 Se Dio sopprimesse i peccatori! Allontanatevi da me, uomini sanguinari.
20 Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως? οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω.	20 Essi parlano contro di te con inganno: contro di te insorgono con frode.
21 Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε;	21 Non odio, forse, Signore, quelli che ti odiano e non detesto i tuoi nemici?
22 Με τελειον μισος μισω αυτους? δια εχθρους εχω αυτους.	22 Li detesto con odio implacabile come se fossero miei nemici.
23 Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου? εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου?	23 Scrutami, Dio, e conosci il mio cuore, provami e conosci i miei pensieri:
24 και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας? και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον.	24 vedi se percorro una via di menzogna e guidami sulla via della vita.