ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 139
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας. | 1 Del maestro de coro. De David. Salmo. Señor, tú me sondeas y me conoces |
2 Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου? νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν. | 2 tú sabes si me siento o me levanto; de lejos percibes lo que pienso, |
3 Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις. | 3 te das cuenta si camino o si descanso, y todos mis pasos te son familiares. |
4 Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν. | 4 Antes que la palabra esté en mi lengua, tú, Señor, la conoces plenamente; |
5 Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ' εμε την χειρα σου. | 5 me rodeas por detrás y por delante y tienes puesta tu mano sobre mí; |
6 Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε? ειναι υψηλη? δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην. | 6 una ciencia tan admirable me sobrepasa: es tan alta que no puedo alcanzarla. |
7 Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω; | 7 ¿A dónde iré para estar lejos de tu espíritu? ¿A dónde huiré de tu presencia? |
8 Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει? εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ. | 8 Si subo al cielo, allí estás tú; si me tiendo en el Abismo, estás presente. |
9 Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης, | 9 Si tomara las alas de la aurora y fuera a habitar en los confines del mar, |
10 και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει. | 10 también allí me llevaría tu mano y me sostendría tu derecha. |
11 Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε? | 11 Si dijera: «¡Que me cubran las tinieblas y la luz sea como la noche a mi alrededor!», |
12 και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου? και η νυξ λαμπει ως η ημερα? εις σε το σκοτος ειναι ως το φως. | 12 las tinieblas no serían oscuras para ti y la noche será clara como el día. |
13 Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου? με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου. | 13 Tú creaste mis entrañas, me plasmaste en el seno de mi madre: |
14 Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην? θαυμασια ειναι τα εργα σου? και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο. | 14 te doy gracias porque fui formado de manera tan admirable. ¡Qué maravillosas son tus obras! Tú conocías hasta el fondo de mi alma |
15 Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης. | 15 y nada de mi ser se te ocultaba, cuando yo era formado en lo secreto, cuando era tejido en lo profundo de la tierra. |
16 Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου? και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε? | 16 Tus ojos ya veían mis acciones, todas ellas estaban en tu Libro; mis días estaban escritos y señalados, antes que uno solo de ellos existiera. |
17 ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε? ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων. | 17 ¡Qué difíciles son para mí tus designios! ¡Y qué inmenso, Dios mío, es el conjunto de ellos! |
18 Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον? εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου. | 18 Si me pongo a contarlos, son más que la arena; y si terminara de hacerlo, aún entonces seguiría a tu lado. |
19 Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε? απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων. | 19 ¡Ojalá, Dios mío, hicieras morir a los malvados y se apartaran de mí los hombres sanguinarios, |
20 Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως? οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω. | 20 esos que hablan de ti con perfidia y en vano se rebelan contra ti! |
21 Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε; | 21 ¿Acaso yo no odio a los que te odian y aborrezco a los que te desprecian? |
22 Με τελειον μισος μισω αυτους? δια εχθρους εχω αυτους. | 22 Yo los detesto implacablemente, y son para mí verdaderos enemigos. |
23 Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου? εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου? | 23 Sondéame, Dios mío, y penetra mi interior; examíname y conoce los que pienso; |
24 και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας? και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον. | 24 observa si estoy en un camino falso y llévame por el camino eterno. |