Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 102


font
GREEK BIBLEEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Προσευχη του τεθλιμμενου, οταν αδημονη, και εκχεη το παραπονον αυτου ενωπιον του Κυριου.>> Κυριε, εισακουσον της προσευχης μου, και η κραυγη μου ας ελθη προς σε.1 Oración del afligido que, en su angustia, derrama su llanto ante el Señor.

2 Μη κρυψης το προσωπον σου απ' εμου? καθ' ην ημεραν θλιβομαι, κλινον προς εμε το ωτιον σου? καθ' ην ημεραν σε επικαλουμαι, ταχεως επακουε μου.2 Señor, escucha mi oración

y llegue a ti mi clamor;

3 Διοτι εξελιπον ως καπνος αι ημεραι μου, και τα οστα μου ως φρυγανον κατεξηρανθησαν.3 no me ocultes tu rostro

en el momento del peligro;

inclina hacia mí tu oído,

respóndeme pronto, cuando te invoco.

4 Επληγωθη η καρδια μου και εξηρανθη ως χορτος, ωστε ελησμονησα να τρωγω τον αρτον μου.4 Porque mis días se disipan como el humo,

y mis huesos arden como brasas;

5 Απο φωνης του στεναγμου μου εκολληθησαν τα οστα μου εις το δερμα μου.5 mi corazón se seca, marchitado como la hierba,

¡y hasta me olvido de comer mi pan!

6 Κατεσταθην ομοιος του ερημικου πελεκανος? εγεινα ως νυκτοκοραξ εν ταις ερημοις.6 Los huesos se me pegan a la piel,

por la violencia de mis gemidos.

7 Αγρυπνω και ειμαι ως στρουθιον μοναζον επι δωματος.7 Me parezco a una lechuza del desierto,

soy como el búho entre las ruinas;

8 Ολην την ημεραν με ονειδιζουσιν οι εχθροι μου? οι μαινομενοι ομνυουσι κατ' εμου.8 estoy desvelado, y me lamento

como un pájaro solitario en el tejado;

9 Διοτι εφαγον στακτην ως αρτον και συνεκερασα με δακρυα το ποτον μου,9 mis enemigos me insultan sin cesar,

y enfurecidos, me cubren de imprecaciones.

10 Εξ αιτιας της οργης σου και της αγανακτησεως σου? διοτι σηκωσας με ερριψας κατω.10 Yo como ceniza en vez de pan

y mezclo mi bebida con lágrimas,

11 Αι ημεραι μου παρερχονται ως σκια, και εγω εξηρανθην ως χορτος.11 a causa de tu indignación y tu furor,

porque me alzaste en alto y me arrojaste.

12 Συ δε, Κυριε, εις τον αιωνα διαμενεις, και το μνημοσυνον σου εις γενεαν και γενεαν.12 Mis días son como sombras que se agrandan,

y me voy secando como la hierba.

13 Συ θελεις σηκωθη, θελεις σπλαγχνισθη την Σιων? διοτι ειναι καιρος να ελεησης αυτην, διοτι ο διωρισμενος καιρος εφθασεν.13 Pero tú, Señor, reinas para siempre,

y tu Nombre permanece eternamente.

14 Επειδη οι δουλοι σου αρεσκονται εις τους λιθους αυτης και σπλαγχνιζονται το χωμα αυτης.14 Tú te levantarás, te compadecerás de Sión,

porque ya es hora de tenerle piedad,

ya ha llegado el momento señalado:

15 Τοτε τα εθνη θελουσι φοβηθη το ονομα του Κυριου, και παντες οι βασιλεις της γης την δοξαν σου.15 tus servidores sienten amor por esas piedras

y se compadecen de esas ruinas.

16 Οταν ο Κυριος οικοδομηση την Σιων θελει φανη εν τη δοξα αυτου.16 Las naciones temerán tu Nombre, Señor,

y los reyes de la tierra se rendirán ante tu gloria:

17 Θελει επιβλεψει επι την προσευχην των εγκαταλελειμμενων και δεν θελει καταφρονησει την δεησιν αυτων.17 cuando el Señor reedifique a Sión

y aparezca glorioso en medio de ella;

18 Τουτο θελει γραφθη δια την γενεαν την επερχομενην? και ο λαος, οστις θελει δημιουργηθη, θελει αινει τον Κυριον.18 cuando acepte la oración del desvalido

y no desprecie su plegaria.

19 Διοτι εκυψεν εκ του υψους του αγιαστηριου αυτου, εξ ουρανου επεβλεψεν ο Κυριος επι την γην,19 Quede esto escrito para el tiempo futuro

y un pueblo renovado alabe al Señor:

20 δια να ακουση τον στεναγμον των δεσμιων, δια να λυση τους καταδεδικασμενους εις θανατον?20 porque él se inclinó desde su alto Santuario

y miró a la tierra desde el cielo,

21 δια να κηρυττωσιν εν Σιων το ονομα του Κυριου και την αινεσιν αυτου εν Ιερουσαλημ,21 para escuchar el lamento de los cautivos

y librar a los condenados a muerte.

22 οταν συναχθωσιν ομου οι λαοι και αι βασιλειαι, δια να δουλευσωσι τον Κυριον.22 para proclamar en Sión el nombre del Señor

y su alabanza en Jerusalén,

23 Ηδυνατισεν εν τη οδω την ισχυν μου? συνετεμε τας ημερας μου.23 cuando se reúnan los pueblos y los reinos,

y sirvan todos juntos al Señor.

24 Εγω ειπα, μη με αρπασης, Θεε μου, εν τω ημισει των ημερων μου? τα ετη σου ειναι εις γενεας γενεων.24 Mis fuerzas se debilitaron por el camino

y se abreviaron mis días;

25 Κατ' αρχας συ, Κυριε, την γην εθεμελιωσας, και εργα των χειρων σου ειναι οι ουρανοι.25 pero yo digo: «Dios mío,

no me lleves en la mitad de mi vida,

tú que permaneces para siempre».

26 Αυτοι θελουσιν απολεσθη, συ δε διαμενεις? και παντες ως ιματιον θελουσι παλαιωθη? ως περιενδυμα θελεις τυλιξει αυτους, και θελουσιν αλλαχθη?26 En tiempos remotos, fundaste la tierra,

y el cielo es obra de tus manos;

27 συ ομως εισαι ο αυτος, και τα ετη σου δεν θελουσιν εκλειψει.27 ellos se acaban, y tú permaneces:

se desgastan lo mismo que la ropa,

los cambias como a un vestido, y ellos pasan.

28 Οι υιοι των δουλων σου θελουσι κατοικει, και το σπερμα αυτων θελει διαμενει ενωπιον σου.28 Tú, en cambio, eres siempre el mismo,

y tus años no tienen fin.

29 Los hijos de tus servidores tendrán una morada

y su descendencia estará segura ante ti.