ΙΩΒ - Giobbe - Job 4

GREEK BIBLE	NEW AMERICAN BIBLE
1 Τοτε Ελιφας ο Θαιμανιτης απεκριθη και ειπεν?	1 Then spoke Eliphaz the Temanite, who said:
2 Εαν επιχειρισθωμεν να λαλησωμεν προς σε, θελεις δυσαρεστηθη; αλλα τις δυναται να κρατηθη απο του να ομιληση;	2 If someone attempts a word with you, will you mind? For how can anyone refrain from speaking?
3 Ιδου, συ ενουθετησας πολλους? και χειρας αδυνατους ενισχυσας.	3 Behold, you have instructed many, and have made firm their feeble hands.
4 Οι λογοι σου υπεστηριξαν τους κλονιζομενους, και γονατα καμπτοντα ενεδυναμωσας.	4 Your words have upheld the stumbler; you have strengthened his faltering knees.
5 Τωρα δε ηλθεν επι σε τουτο, και βαρυθυμεις? σε εγγιζει, και ταραττεσαι.	5 But now that it comes to you, you are impatient; when it touches yourself, you are dismayed.
6 Ο φοβος σου δεν ειναι το θαρρος σου, και η ευθυτης των οδων σου η ελπις σου;	6 Is not your piety a source of confidence, and your integrity of life your hope?
7 Ενθυμηθητι, παρακαλω? τις αθωος ων απωλεσθη; και που εξωλοθρευθησαν οι ευθεις;	7 Reflect now, what innocent person perishes? Since when are the upright destroyed?
8 Καθως εγω ειδον, οσοι ηροτριασαν ανομιαν και εσπειραν ασεβειαν, θεριζουσιν αυτας?	8 As I see it, those who plow for mischief and sow trouble, reap the same.
9 εξολοθρευονται υπο του φυσηματος του Θεου, και απο της πνοης των μυκτηρων αυτου αφανιζονται?	9 By the breath of God they perish, and by the blast of his wrath they are consumed.
10 ο βρυγμος του λεοντος και η φωνη του αγριου λεοντος και το γαυριαμα των σκυμνων, εσβεσθησαν?	10 Though the lion roars, though the king of beasts cries out, yet the teeth of the young lions are broken;
11 ο λεων απολλυται δι' ελλειψιν θηραματος, και οι σκυμνοι της λεαινας διασκορπιζονται.	11 The old lion perishes for lack of prey, and the cubs of the lioness are scattered.
12 Και λογος ηλθεν επ' εμε κρυφιως, και το ωτιον μου ελαβε τι παρ' αυτου.	12 For a word was stealthily brought to me, and my ear caught a whisper of it.
13 Εν μεσω των στοχασμων δια τα οραματα της νυκτος, οτε βαθυς υπνος πιπτει επι τους ανθρωπους,	13 In my thoughts during visions of the night, when deep sleep falls on men,
14 Φρικη συνελαβε με και τρομος, και μεγαλως τα οστα μου συνεσεισε.	14 Fear came upon me, and shuddering, that terrified me to the bones.
15 Και πνευμα διηλθεν απ' εμπροσθεν μου, αι τριχες του σωματος μου ανεσηκωθησαν?	15 Then a spirit passed before me, and the hair of my flesh stood up.
16 εσταθη, αλλ' εγω δεν διεκρινα την μορφην αυτου? σχημα εφανη εμπροσθεν των οφθαλμων μου? ηκουσα λεπτον φυσημα και φωνην λεγουσαν,	16 It paused, but its likeness I could not discern; a figure was before my eyes, and I heard a still voice:
17 Ο ανθρωπος θελει εισθαι δικαιοτερος του Θεου; θελει εισθαι ο ανθρωπος καθαρωτερος του Ποιητου αυτου;	17 "Can a man be righteous as against God? Can a mortal be blameless against his Maker?
18 Ιδου, αυτος δεν εμπιστευεται εις τους δουλους αυτου, και εν τοις αγγελοις αυτου βλεπει ελαττωμα?	18 Lo, he puts no trust in his servants, and with his angels he can find fault.
19 ποσω μαλλον εις τους κατοικουντας οικιας πηλινας, αιτινες εχουσι το θεμελιον αυτων εν τω χωματι και αφανιζονται εμπροσθεν του σαρακιου;	19 How much more with those that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed more easily than the moth!
20 Απο πρωι εως εσπερας φθειρονται? χωρις να νοηση τις, αφανιζονται δια παντος.	20 Morning or evening they may be shattered; with no heed paid to it, they perish forever.
21 Το μεγαλειον αυτων το εν αυτοις δεν παρερχεται; Αποθνησκουσιν, αλλ' ουχι εν σοφια.	21 The pegs of their tent are plucked up; they die without knowing wisdom."