ΙΩΒ - Giobbe - Job 38

GREEK BIBLE	BIBBIA TINTORI
1 Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε?	1 Allora il Signore parlò a Giobbe di mezzo a un turbine, e disse:
2 Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;	2 « Chi è costui che infarcisce sentenze in ragionamenti da ignorante?
3 Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ? διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.	3 cingiti da uomo forte ai fianchi: io t'interrogherò, e tu rispondimi.
4 Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.	4 Dov'eri tu quando io gettavo le fondamenta della terra? Dimmelo, se hai tanta intelligenza.
5 Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην;	5 Sai tu chi ne fissò le misure? Chi tese sovr'essa il regolo?
6 Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,	6 Sopra dì che poggiano le sue basi? O chi pose la sua pietra angolare,
7 οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;	7 quando a me cantavano di concerto le stelle del mattino e plaudivano tutti i figli di Dio?
8 η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;	8 Chi rinchiuse con porte il mare, quando eruppe come uscendo dal seno materno?
9 οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,	9 Quando io lo rivestii di nuvole e lo avvolsi nella caligine come in fasce?
10 και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,	10 Quando gli tracciai i miei confini, misi sbarre e porte,
11 και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη? και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;	11 e dissi: Fin qui verrai e non oltre: qui frangerai gli orgogliosi tuoi flutti?
12 Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,	12 Hai tu mai, in vita tua, comandato al mattino? Hai mostrato all'aurora il suo luogo?
13 δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης;	13 Hai tu afferrati e scossi i lembi della terra per scuoterne via gli empi?
14 Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος? και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.	14 Essa si trasformerà come l'argilla sotto il sigillo e apparirà come coperta d'un manto.
15 Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.	15 Sarà tolta agli empi la loro luce e il loro braccio teso sarà spezzato.
16 Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;	16 Sei tu penetrato nelle profondità del mare? Hai tu passeggiato negli ultimi recessi dell'abisso?
17 Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;	17 Forse ti sono state aperte le porte della morte? Le porte tenebrose le hai viste?
18 Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.	18 Hai tu considerate le dimensioni della terra? Parlami di tutte queste cose, se le conosci:
19 Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,	19 fin qual via abiti la luce e qual sia il luogo delle tenebre,
20 δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;	20 da poter ricondurre l'una e le altre ai loro luoghi e conoscere i sentieri della loro dimora.
21 Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;	21 Sapevi tu adora di dover nascere? Conoscevi il numero dei tuoi giorni?
22 Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,	22 Sei tu entrato nei serbatoi della neve? Hai tu veduto (gli arsenali) delle grandini,
23 τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;	23 che io ho preparate nel giorno del nemico, pel tempo della battaglia e della guerra?
24 Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;	24 Per qual via si diffonde la luce e si spande il calore sulla terra?
25 Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,	25 Chi aperse le cateratte agli acquazzoni e la via al folgore tonante,
26 δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,	26 per far piovere sopra la terra desolata, sopra il deserto dove non dimora alcun mortale,
27 δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;	27 per inondare la solitudine inaccessibile e farvi germinare l'erba verdeggiante?
28 Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;	28 Chi è il padre della pioggia? Chi generò le stille della rugiada?
29 Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;	29 Da qual seno uscì il ghiaccio, e la brina del cielo chi l'ha generata?
30 Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.	30 Le acque s'induriscono come pietra e la superficie dell'abisso diventa solida.
31 Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;	31 Potrai forse tu unire le brillanti stelle delle Pleiadi o interrompere il corso di Arturo?
32 Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;	32 Sei forse tu che fai apparire a suo tempo la stella del mattino e fai nascere Vespero sopra i figli della terra?
33 Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;	33 Conosci forse l'ordine del cielo e potrai spiegare la sua influenza sulla terra?
34 Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;	34 Alzerai la tua voce alla nube e ti ricoprirà l'acquazzone?
35 Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;	35 Manderai tu le folgori, ed esse andranno, e al ritorno ti diranno: Eccoci?
36 Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;	36 Chi pose nel petto dell'uomo la sapienza, e chi diede al gallo il discernimento?
37 Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,	37 Chi spiegherà l'ordine dei cieli e farà tacere la loro armonia?
38 δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;	38 Quando la polvere sopra la terra si fonde e ne induriscono le glebe?
39 Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,	39 Sei tu che vai a predare per la leonessa e satolli le brame dei suoi leoncelli,
40 οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;	40 quando s'accovacciano nelle tane e stanno in agguato nelle caverne?
41 Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης;	41 Chi prepara al corvo il suo nutrimento, quando i suoi piccoli gridano a Dio e van qua e là perchè non hanno da mangiare? »