ΙΩΒ - Giobbe - Job 16

GREEK BIBLE	BIBBIA TINTORI
1 Τοτε ο Ιωβ απεκριθη και ειπε?	1 Giobbe rispose, dicendo:
2 Πολλα τοιαυτα ηκουσα? αθλιοι παρηγορηται εισθε παντες.	2 « Di tali cose ne ho sentite spesso; voi siete tutti dei consolatori molesti.
3 Εχουσι τελος αι ματαιολογιαι; η τι σε ενθαρρυνει εις το να αποκρινησαι;	3 Quando finiranno le vane ciance, chi t'importuna per farti parlare?
4 Και εγω εδυναμην να λαλησω καθως σεις? εαν η ψυχη σας ητο εις τον τοπον της ψυχης μου, ηδυναμην να επισωρευσω λογους εναντιον σας, και να κινησω εναντιον σας την κεφαλην μου.	4 Anch'io potrei parlare come voi, se voi foste al mio posto;
5 Ηθελον σας ενισχυσει με το στομα μου, και η κινησις των χειλεων μου ηθελε σας ανακουφισει.	5 anch'io vi consolerei a parole, e scoterei la mia testa sopra di voi.
6 Αν λαλω, ο πονος μου δεν ανακουφιζεται? και αν σιωπω, ποια ελαττωσις γινεται εις εμε;	6 Vi farei coraggio colla mia bocca, e moverei le mie labbra come per compatirvi.
7 Αλλα τωρα με υπερεβαρυνεν? ηρημωσας πασαν την συνοδιαν μου.	7 Ma or che devo fare? Anche a parlare non si calmerà il mio dolore, e se sto in silenzio non andrà lungi da me.
8 Και αι ρυτιδες με τας οποιας με εσημειωσας, ειναι μαρτυρια? και η ισχνοτης μου ανισταμενη εις εμε, μαρτυρει επι του προσωπου μου.	8 Ma ormai il dolore mi ha fiaccato e sono annientate tutte le mie membra.
9 Με διασπαραττει ο εχθρος μου εν τω θυμω αυτου και με μισει? τριζει τους οδοντας αυτου εναντιον μου? οξυνει τους οφθαλμους αυτου επ' εμε.	9 Le mie rughe m'accusano, e un falsario s'è levato a contradirmi in faccia.
10 Ανοιγουσι το στομα αυτων κατ' εμου? με τυπτουσι κατα της σιαγονος υβριστικως? συνηχθησαν ομου επ' εμε.	10 Ha concentrato contro di me il suo furore, ha digrignato minaccioso contro di me i denti, il mio nemico mi ha guardato con occhi terribili.
11 Ο Θεος με παρεδωκεν εις τον αδικον, και με ερριψεν εις χειρας ασεβων.	11 Hanno spalancato contro di me le loro bocche, han percosso ignominiosamente la mia guancia, si son saziati delle mie pene.
12 Ημην εν ησυχια, και με κατεσπαραξε? και πιασας με απο του τραχηλου, με κατεσυντριψε, και με εθεσε σκοπον αυτου.	12 Dio m'ha consegnato legato all'iniquo, mi ha abbandonato nelle mani degli empi,
13 Οι τοξοται αυτου με περιεκυκλωσαν? διαπερα τα νεφρα μου, και δεν φειδεται? εκχεει την χολην μου επι την γην.	13 io che una volta ero così ricco, fui in un momento ridotto in polvere: afferratomi pel collo, mi stritolò. Mi ha posto come suo bersaglio,
14 Με συντριβει με πληγην επι πληγην? εδραμεν επ' εμε ως γιγας.	14 mi ha circondato colle sue lance; ha trafitti i miei fianchi, senza risparmiarmi, ed ha sparso per terra le mie viscere.
15 Σακκον ερραψα επι το δερμα μου, και εμολυνα το κερας μου με χωμα.	15 Mi ha lacerato con ferite sopra ferite, mi si è gettato addosso come un gigante.
16 Το προσωπον μου κατεκαη υπο του κλαυθμου, και σκια θανατου ειναι επι των βλεφαρων μου?	16 Ho cucito un sacco sopra la mia pelle, ho coperto di cenere la mia carne.
17 ενω αδικια δεν υπαρχει εν ταις χερσι μου, και η προσευχη μου ειναι καθαρα.	17 La mia faccia è gonfia dal pianto, le mie palpebre si sono oscurate.
18 Ω γη, μη σκεπασης το αιμα μου, και ας μη υπαρχη τοπος δια την κραυγην μου,	18 Questo ho sofferto senza aver fatto nulla di male, mentre offrivo a Dio pura la mia preghiera.
19 και τωρα, ιδου, ο μαρτυς μου ειναι εν τω ουρανω, και η μαρτυρια μου εν τοις υψιστοις.	19 O terra, non coprire il mio sangue, in te non trovi nascondigli il mio grido;
20 Οι φιλοι μου ειναι οι εμπαιζοντες με? ο οφθαλμος μου σταλαζει δακρυα προς τον Θεον.	20 perchè, ecco è nel cielo il mio testimonio, è lassù chi mi conosce intimamente.
21 Να ητο δυνατον να διαδικαζηται τις προς τον Θεον, ως ανθρωπος προς τον πλησιον αυτου.	21 I miei amici sono dei parolai, il mio occhio si volge lacrimando a Dio.
22 Διοτι ηλθον τα ηριθμημενα ετη? και θελω υπαγει την οδον, οποθεν δεν θελω επιστρεψει.	22 Oh, potesse l'uomo entrare in giudizio con Dio, come il figlio dell'uomo entra in giudizio col suo simile!
	23 Ma intanto i miei brevi anni passano, ed io cammino per una via senza ritorno ».