ΙΩΒ - Giobbe - Job 16

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Τοτε ο Ιωβ απεκριθη και ειπε?	1 Respondens autem Iob dixit:
2 Πολλα τοιαυτα ηκουσα? αθλιοι παρηγορηται εισθε παντες.	2 “ Audivi frequenter talia! onsolatores molesti omnes vos estis.
3 Εχουσι τελος αι ματαιολογιαι; η τι σε ενθαρρυνει εις το να αποκρινησαι;	3 Numquid habebunt finem verba ventosa, aut quid te exacerbat, ut respondeas?
4 Και εγω εδυναμην να λαλησω καθως σεις? εαν η ψυχη σας ητο εις τον τοπον της ψυχης μου, ηδυναμην να επισωρευσω λογους εναντιον σας, και να κινησω εναντιον σας την κεφαλην μου.	4 Poteram et ego similia vestri loqui, si esset anima vestra pro anima mea! Concinnarem super vos sermones et moverem caput meum super vos.
5 Ηθελον σας ενισχυσει με το στομα μου, και η κινησις των χειλεων μου ηθελε σας ανακουφισει.	5 Roborarem vos ore meo et motum labiorum meorum non cohiberem.
6 Αν λαλω, ο πονος μου δεν ανακουφιζεται? και αν σιωπω, ποια ελαττωσις γινεται εις εμε;	6 Si locutus fuero, non quiescet dolor meus et, si tacuero, non recedet a me;
7 Αλλα τωρα με υπερεβαρυνεν? ηρημωσας πασαν την συνοδιαν μου.	7 nunc autem defatigavit me dolor meus, et tu vastasti omnem coetum meum.
8 Και αι ρυτιδες με τας οποιας με εσημειωσας, ειναι μαρτυρια? και η ισχνοτης μου ανισταμενη εις εμε, μαρτυρει επι του προσωπου μου.	8 Rugae meae testimonium dicunt contra me; et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi,
9 Με διασπαραττει ο εχθρος μου εν τω θυμω αυτου και με μισει? τριζει τους οδοντας αυτου εναντιον μου? οξυνει τους οφθαλμους αυτου επ' εμε.	9 Ira eius discerpsit me et adversata est mihi, et infremuit contra me dentibus suis. Hostis meus acuit oculos suos in me.
10 Ανοιγουσι το στομα αυτων κατ' εμου? με τυπτουσι κατα της σιαγονος υβριστικως? συνηχθησαν ομου επ' εμε.	10 Aperuerunt super me ora sua et exprobrantes percusserunt maxillam meam, simul conferti contra me.
11 Ο Θεος με παρεδωκεν εις τον αδικον, και με ερριψεν εις χειρας ασεβων.	11 Concludit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradit.
12 Ημην εν ησυχια, και με κατεσπαραξε? και πιασας με απο του τραχηλου, με κατεσυντριψε, και με εθεσε σκοπον αυτου.	12 Ego, ille quondam tranquillus, repente contritus sum. Tenuit cervicem meam, confregit me et posuit me sibi quasi in signum.
13 Οι τοξοται αυτου με περιεκυκλωσαν? διαπερα τα νεφρα μου, και δεν φειδεται? εκχεει την χολην μου επι την γην.	13 Circumdedit me lanceis suis, scidit lumbos meos, non pepercit et effudit in terra iecur meum.
14 Με συντριβει με πληγην επι πληγην? εδραμεν επ' εμε ως γιγας.	14 Dirupit me rumpens et diruens, irruit in me quasi gigas.
15 Σακκον ερραψα επι το δερμα μου, και εμολυνα το κερας μου με χωμα.	15 Saccum consui super cutem meam et dimisi in terram cornu meum.
16 Το προσωπον μου κατεκαη υπο του κλαυθμου, και σκια θανατου ειναι επι των βλεφαρων μου?	16 Facies mea rubuit a fletu, et palpebrae meae caligaverunt;
17 ενω αδικια δεν υπαρχει εν ταις χερσι μου, και η προσευχη μου ειναι καθαρα.	17 attamen absque iniquitate manus meae, cum haberem mundas preces.
18 Ω γη, μη σκεπασης το αιμα μου, και ας μη υπαρχη τοπος δια την κραυγην μου,	18 Terra, ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus.
19 και τωρα, ιδου, ο μαρτυς μου ειναι εν τω ουρανω, και η μαρτυρια μου εν τοις υψιστοις.	19 Ecce enim in caelo testis meus, et conscius meus in excelsis.
20 Οι φιλοι μου ειναι οι εμπαιζοντες με? ο οφθαλμος μου σταλαζει δακρυα προς τον Θεον.	20 Interpretes mei sunt cogitationes meae: ad Deum stillat oculus meus.
21 Να ητο δυνατον να διαδικαζηται τις προς τον Θεον, ως ανθρωπος προς τον πλησιον αυτου.	21 Atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo, sicut iudicatur filius hominis cum collega suo.
22 Διοτι ηλθον τα ηριθμημενα ετη? και θελω υπαγει την οδον, οποθεν δεν θελω επιστρεψει.	22 Ecce enim breves anni transeunt, et semitam, per quam non revertar, ambulo.