Księga Psalmów 92

Biblia Tysiąclecia	GREEK BIBLE
1 Psalm. Pieśń. Na dzień szabatu.	1 Ψαλμος ωδης δια την ημεραν του Σαββατου.>> Αγαθον το να δοξολογη τις τον Κυριον και να ψαλμωδη εις το ονομα σου, Υψιστε?
2 Dobrze jest dziękować Panu i śpiewać imieniu Twemu, o Najwyższy:	2 να αναγγελλη το πρωι το ελεος σου και την αληθειαν σου πασαν νυκτα,
3 głosić z rana Twoją łaskawość, a wierność Twoją nocami,	3 με δεκαχορδον οργανον και με ψαλτηριον? με ωδην και κιθαραν.
4 na harfie dziesięciostrunnej i lirze i pieśnią przy dźwiękach cytry.	4 Διοτι με ευφρανας, Κυριε, εν τοις ποιημασι σου? θελω αγαλλεσθαι εν τοις εργοις των χειρων σου.
5 Bo rozradowałeś mnie, Panie, Twoimi czynami, cieszę się dziełami rąk Twoich.	5 Ποσον μεγαλα ειναι τα εργα σου, Κυριε βαθεις ειναι οι διαλογισμοι σου σφοδρα.
6 Jakże wielkie są dzieła Twe, Panie, bardzo głębokie Twe myśli!	6 Ο ανθρωπος ο ανοητος δεν γνωριζει, και ο μωρος δεν εννοει τουτο?
7 Człowiek nierozumny ich nie zna, a głupiec ich nie pojmuje.	7 οτι οι ασεβεις βλαστανουσιν ως ο χορτος, και ανθουσι παντες οι εργαται της ανομιας, δια να αφανισθωσιν αιωνιως.
8 Chociaż występni plenią się jak zielsko i złoczyńcy jaśnieją przepychem, i tak [idą] na wieczną zagładę.	8 Αλλα συ, Κυριε, εισαι υψιστος εις τον αιωνα.
9 Ty zaś, o Panie, na wieki jesteś wywyższony.	9 Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου, Κυριε, διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θελουσιν εξολοθρευθη? θελουσι διασκορπισθη παντες οι εργαται της ανομιας.
10 Bo oto wrogowie Twoi, Panie, bo oto wrogowie Twoi poginą, rozproszą się wszyscy złoczyńcy.	10 Αλλα συ θελεις υψωσει ως του μονοκερωτος το κερας μου? εγω θελω χρισθη με νεον ελαιον?
11 Wywyższyłeś mój róg jak u bawołu, skropiłeś mnie świeżym olejkiem.	11 και ο οφθαλμος μου θελει ιδει την εκδικησιν των εχθρων μου? τα ωτα μου θελουσιν ακουσει περι των κακοποιων των επανισταμενων κατ' εμου.
12 Oko moje patrzy na nieprzyjaciół, tych, co powstają na mnie. Słuchają moje uszy moich przeciwników.	12 Ο δικαιος ως φοινιξ θελει ανθει? ως κεδρος του Λιβανου θελει αυξανει.
13 Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak cedr na Libanie.	13 Πεφυτευμενοι εν τω οικω του Κυριου, θελουσιν ανθει εν ταις αυλαις του Θεου ημων?
14 Zasadzeni w domu Pańskim rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.	14 θελουσι καρποφορει και εν αυτω τω βαθει γηρατι, θελουσιν εισθαι ακμαζοντες και ανθηροι?
15 Wydadzą owoc nawet i w starości, pełni soków i zawsze żywotni,	15 δια να αναγγελλωσιν οτι δικαιος ειναι ο Κυριος, το φρουριον μου? και δεν υπαρχει αδικια εν αυτω.
16 aby świadczyć, że Pan jest sprawiedliwy, moja Skała, nie ma w Nim nieprawości.