1 El que teme al Señor hace todo esto y el que se aferra a la Ley logrará la sabiduría. | 1 ο φοβουμενος κυριον ποιησει αυτο και ο εγκρατης του νομου καταλημψεται αυτην |
2 Ella le saldrá al encuentro como una madre y lo recibirá como una joven esposa, | 2 και υπαντησεται αυτω ως μητηρ και ως γυνη παρθενιας προσδεξεται αυτον |
3 lo alimentará con el pan de la inteligencia y le hará beber el agua de la sabiduría. | 3 ψωμιει αυτον αρτον συνεσεως και υδωρ σοφιας ποτισει αυτον |
4 El se apoyará en ella, y no vacilará, se unirá a ella, y no quedará confundido. | 4 στηριχθησεται επ' αυτην και ου μη κλιθη και επ' αυτης εφεξει και ου μη καταισχυνθη |
5 Ella lo exaltará por encima de sus compañeros y le abrirá la boca en medio de la asamblea. | 5 και υψωσει αυτον παρα τους πλησιον αυτου και εν μεσω εκκλησιας ανοιξει το στομα αυτου |
6 El encontrará el gozo y la corona de la alegría y recibirá en herencia un nombre perdurable. | 6 ευφροσυνην και στεφανον αγαλλιαματος ευρησει και ονομα αιωνος κατακληρονομησει |
7 Nunca la poseerán los que carecen de inteligencia, ni los hombres pecadores la verán jamás. | 7 ου μη καταλημψονται αυτην ανθρωποι ασυνετοι και ανδρες αμαρτωλοι ου μη ιδωσιν αυτην |
8 Ella se mantiene alejada del orgullo, y los mentirosos no piensan en ella. | 8 μακραν εστιν υπερηφανιας και ανδρες ψευσται ου μη μνησθησονται αυτης |
9 No cabe la alabanza en labios del pecador, porque el Señor no se la envía: | 9 ουχ ωραιος αινος εν στοματι αμαρτωλου οτι ου παρα κυριου απεσταλη |
10 sin sabiduría no hay alabanza, y es el Señor el que la inspira. | 10 εν γαρ σοφια ρηθησεται αινος και ο κυριος ευοδωσει αυτον |
11 No digas: «Fue el Señor el que me hizo claudicar», porque él no hace nunca lo que detesta. | 11 μη ειπης οτι δια κυριον απεστην α γαρ εμισησεν ου ποιησει |
12 No digas: «El me hizo extraviar», porque él no necesita de un hombre pecador. | 12 μη ειπης οτι αυτος με επλανησεν ου γαρ χρειαν εχει ανδρος αμαρτωλου |
13 El Señor detesta toda abominación, y nada abominable es amado por los que lo temen. | 13 παν βδελυγμα εμισησεν ο κυριος και ουκ εστιν αγαπητον τοις φοβουμενοις αυτον |
14 El hizo al hombre en el principio y lo dejó librado a su propio albedrío. | 14 αυτος εξ αρχης εποιησεν ανθρωπον και αφηκεν αυτον εν χειρι διαβουλιου αυτου |
15 Si quieres, puedes observar los mandamientos y cumplir fielmente lo que le agrada. | 15 εαν θελης συντηρησεις εντολας και πιστιν ποιησαι ευδοκιας |
16 El puso ante ti el fuego y el agua: hacia lo que quieras, extenderás tu mano. | 16 παρεθηκεν σοι πυρ και υδωρ ου εαν θελης εκτενεις την χειρα σου |
17 Ante los hombres están la vida y la muerte: a cada uno se le dará lo que prefiera. | 17 εναντι ανθρωπων η ζωη και ο θανατος και ο εαν ευδοκηση δοθησεται αυτω |
18 Porque grande es la sabiduría del Señor, él es fuerte y poderoso, y ve todas las cosas. | 18 οτι πολλη η σοφια του κυριου ισχυρος εν δυναστεια και βλεπων τα παντα |
19 Sus ojos están fijos en aquellos que lo temen y él conoce todas las obras del hombre. | 19 και οι οφθαλμοι αυτου επι τους φοβουμενους αυτον και αυτος επιγνωσεται παν εργον ανθρωπου |
20 A nadie le ordenó ser impío ni dio a nadie autorización para pecar. | 20 ουκ ενετειλατο ουδενι ασεβειν και ουκ εδωκεν ανεσιν ουδενι αμαρτανειν |