Scrutatio

Giovedi, 9 maggio 2024 - Beata Maria Teresa di Gesù (Carolina Gerhardinger) ( Letture di oggi)

Job 30


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSGREEK BIBLE
1 Pero ahora se ríe de mí hasta la gente más joven que yo., a cuyos padres yo no consideraba dignos de juntarlos con los perros de mis rebaños.1 Αλλα τωρα οι νεωτεροι μου την ηλικιαν με περιγελωσι, των οποιων τους πατερας δεν ηθελον καταδεχθη να βαλω μετα των κυνων του ποιμνιου μου.
2 ¿De qué me hubiera servido la fuerza de sus manos? Ellos habían perdido todo su vigor:2 Και εις τι τωοντι ηδυνατο να με ωφεληση η δυναμις των χειρων αυτων, εις τους οποιους η ισχυς εξελιπε;
3 agotados por la penuria y el hambre, roían el suelo reseco, la tierra desierta y desolada.3 Δι' ενδειαν και πειναν ησαν απομεμονωμενοι? εφευγον εις γην ανυδρον, σκοτεινην, ηφανισμενην και ερημον?
4 Arrancaban malezas de los matorrales y raíces de retama eran su alimento.4 εκοπτον μολοχην πλησιον των θαμνων και την ριζαν των αρκευθων δια τροφην αυτων.
5 Se los expulsaba de en medio de los hombres; se los echaba a gritos, como a un ladrón.5 Ησαν εκ μεσου δεδιωγμενοι? εφωναζον επ' αυτους ως κλεπτας.
6 Habitaban en los barrancos de los torrentes, en las grietas del suelo y los peñascos.6 Κατωκουν εν τοις κρημνοις των χειμαρρων, ταις τρυπαις της γης και τοις βροχοις.
7 Rebuznaban entre los matorrales, se apretujaban bajo los cardos7 Μεταξυ των θαμνων ωγκωντο? υποκατω των ακανθων συνηγοντο?
8 ¡Gente envilecida, raza sin nombre, echados a golpes del país!8 αφρονες και δυσφημοι, εκδεδιωγμενοι εκ της γης.
9 ¡Y ahora, ellos me hacen burla con sus cantos, soy el tema de sus dichos jocosos!9 Και τωρα εγω ειμαι το τραγωδιον αυτων, ειμαι και η παροιμια αυτων.
10 Abominan y se alejan de mí no les importa escupirme en la cara.10 Με βδελυττονται, απομακρυνονται απ' εμου, και δεν συστελλονται να πτυωσιν εις το προσωπον μου.
11 Porque Dios aflojó mi cuerda y me humilló, ellos también pierden el freno ante mí.11 Επειδη ο Θεος διελυσε την υπεροχην μου και με εθλιψεν, απερριψαν και αυτοι τον χαλινον εμπροσθεν μου.
12 A mi derecha se levanta una turba: se abren camino hasta mi para arruinarme.12 Εκ δεξιων ανιστανται οι νεοι? απωθουσι τους ποδας μου, και ετοιμαζουσι κατ' εμου τας ολεθριους οδους αυτων.
13 destruyen mi sendero para perderme: atacan sin que nadie los detenga,13 Ανατρεπουσι την οδον μου, επαυξανουσι την συμφοραν μου, χωρις να εχωσι βοηθον.
14 irrumpen como por una ancha brecha, avanzan rodando como un torbellino.14 Εφορμωσιν ως σφοδρα πλημμυρα, επι της ερημωσεως μου περικυλιονται.
15 Los terrores se han vuelto contra mí. mi dignidad es arrastrada como por el viento, mi esperanza de salvación ha pasado como una nube.15 Τρομοι εστραφησαν επ' εμε? καταδιωκουσι την ψυχην μου ως ανεμος? και η σωτηρια μου παρερχεται ως νεφος.
16 Y ahora mi vida se diluye en mi interior, me han tocado días de aflicción.16 Και τωρα η ψυχη μου εξεχυθη εντος μου? ημεραι θλιψεως με κατελαβον.
17 De noche, siento taladrar mis huesos, los que me roen no se dan descanso.17 Την νυκτα τα οστα μου διεπερασθησαν εν εμοι, και τα νευρα μου δεν αναπαυονται.
18 El me toma de la ropa con gran fuerza, me ciñe como el cuello de mi túnica.18 Υπο της σφοδρας δυναμεως ηλλοιωθη το ενδυμα μου? με περισφιγγει ως το περιλαιμιον του χιτωνος μου.
19 El me ha arrojado en el fango, y me asemejó al polvo y la ceniza.19 Με ερριψεν εις τον πηλον, και ωμοιωθην με χωμα και κονιν.
20 Clamo a ti, y no me respondes; me presento, y no me haces caso.20 Κραζω προς σε, και δεν μοι αποκρινεσαι? ισταμαι, και με παραβλεπεις.
21 Te has vuelto despiadado conmigo, me atacas con todo el rigor de tu mano.21 Εγεινες ανελεημων προς εμε? δια της κραταιας χειρος σου με μαστιγονεις.
22 Me levantas y me haces cabalgar en el viento, y me deshaces con la tempestad.22 Με εσηκωσας επι τον ανεμον? με επεβιβασας και διελυσας την ουσιαν μου.
23 Sí, ya lo sé, me llevas a la muerte, al lugar de reunión de todos los vivientes.23 Εξευρω μεν οτι θελεις με φερει εις θανατον και τον οικον τον προσδιωρισμενον εις παντα ζωντα.
24 ¿Acaso no tendí mi mano al pobre cuando en su desgracia me pedía auxilio?24 Αλλα δεν θελει εκτεινει χειρα εις τον ταφον, εαν κραζωσι προς αυτον οταν αφανιζη.
25 ¿No lloré con el que vivía duramente y mi corazón no se afligió por el pobre?25 Δεν εκλαυσα εγω δια τον οντα εν ημεραις σκληραις, και ελυπηθη η ψυχη μου δια τον πτωχον;
26 Yo esperaba lo bueno y llegó lo malo, aguardaba la luz y llegó la oscuridad.26 Ενω περιεμενον το καλον, τοτε ηλθε το κακον? και ενω ανεμενον το φως, τοτε ηλθε το σκοτος.
27 Me hierven las entrañas incesantemente, me han sobrevenido días de aflicción.27 Τα εντοσθια μου ανεβρασαν και δεν ανεπαυθησαν? ημεραι θλιψεως με προεφθασαν.
28 Ando ensombrecido y sin consuelo, me alzo en la asamblea y pido auxilio.28 Περιεπατησα μελαγχροινος ουχι υπο ηλιου? εσηκωθην, εβοησα εν συναξει.
29 Me he convertido en hermano de los chacales y en compañero de los avestruces.29 Εγεινα αδελφος των δρακοντων και συντροφος των στρουθοκαμηλων.
30 Mi piel ennegrecida se me cae, mis huesos arden por la fiebre.30 Το δερμα μου εμαυρισεν επ' εμε, και τα οστα μου κατεκαυθησαν υπο της φλογωσεως.
31 Mi cítara sólo sirve para el duelo y mi flauta para acompañar a los que lloran.31 Η δε κιθαρα μου μετεβληθη εις πενθος και το οργανον μου εις φωνην κλαιοντων.