Premier livre de Samuel 24

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 De là David monta aux refuges d’Engaddi et il s’y installa.	1 και ανεβη δαυιδ εκειθεν και εκαθισεν εν τοις στενοις εγγαδδι
2 Quand Saül revint de sa campagne contre les Philistins, on lui dit: “David est au désert d’Engaddi.”	2 και εγενηθη ως ανεστρεψεν σαουλ απο οπισθεν των αλλοφυλων και απηγγελη αυτω λεγοντων οτι δαυιδ εν τη ερημω εγγαδδι
3 Saül choisit alors parmi tout Israël 3 000 hommes, et il partit avec eux à la recherche de David à l’est du Rocher des Bouquetins.	3 και ελαβεν μεθ' εαυτου τρεις χιλιαδας ανδρων εκλεκτους εκ παντος ισραηλ και επορευθη ζητειν τον δαυιδ και τους ανδρας αυτου επι προσωπον σαδαιεμ
4 Il arriva ainsi aux parcs à brebis qui sont au bord du chemin, il y avait là une grotte où Saül entra pour satisfaire ses besoins. Or David et ses hommes étaient assis au fond de la grotte.	4 και ηλθεν εις τας αγελας των ποιμνιων τας επι της οδου και ην εκει σπηλαιον και σαουλ εισηλθεν παρασκευασασθαι και δαυιδ και οι ανδρες αυτου εσωτερον του σπηλαιου εκαθηντο
5 Les compagnons de David lui dirent: “Aujourd’hui Yahvé livre ton ennemi entre tes mains. Tu peux lui faire maintenant tout ce que tu veux.” David se leva et alla couper en douce le pan du manteau de Saül,	5 και ειπον οι ανδρες δαυιδ προς αυτον ιδου η ημερα αυτη ην ειπεν κυριος προς σε παραδουναι τον εχθρον σου εις τας χειρας σου και ποιησεις αυτω ως αγαθον εν οφθαλμοις σου και ανεστη δαυιδ και αφειλεν το πτερυγιον της διπλοιδος της σαουλ λαθραιως
6 24:7 Il dit à ses compagnons: “Oh non! Par la vie de Yahvé, je ne porterai pas la main sur lui! Je ne peux pas faire à mon seigneur une chose semblable car il est l’élu de Yahvé!”	6 και εγενηθη μετα ταυτα και επαταξεν καρδια δαυιδ αυτον οτι αφειλεν το πτερυγιον της διπλοιδος αυτου
7 24:8 Et par ses paroles David empêcha ses hommes de se jeter sur Saül. 5b David se leva et alla couper en douce le pan du manteau de Saül, 6 mais après cela le cœur lui battait d’avoir coupé le pan du manteau de Saül.	7 και ειπεν δαυιδ προς τους ανδρας αυτου μηδαμως μοι παρα κυριου ει ποιησω το ρημα τουτο τω κυριω μου τω χριστω κυριου επενεγκαι χειρα μου επ' αυτον οτι χριστος κυριου εστιν ουτος
8 24:8b Saül se leva, sortit de la grotte et reprit son chemin.	8 και επεισεν δαυιδ τους ανδρας αυτου εν λογοις και ουκ εδωκεν αυτοις ανασταντας θανατωσαι τον σαουλ και ανεστη σαουλ και κατεβη εις την οδον
9 À son tour David se leva et sortit de la grotte, il cria derrière Saül: “Mon seigneur le roi!” Saül se retourna et David se prosterna la face contre terre.	9 και ανεστη δαυιδ οπισω αυτου εκ του σπηλαιου και εβοησεν δαυιδ οπισω σαουλ λεγων κυριε βασιλευ και επεβλεψεν σαουλ εις τα οπισω αυτου και εκυψεν δαυιδ επι προσωπον αυτου επι την γην και προσεκυνησεν αυτω
10 David dit alors à Saül: “Pourquoi écoutes-tu ceux qui te disent que je cherche ta perte?	10 και ειπεν δαυιδ προς σαουλ ινα τι ακουεις των λογων του λαου λεγοντων ιδου δαυιδ ζητει την ψυχην σου
11 Regarde toi-même, aujourd’hui Yahvé t’avait livré entre mes mains dans cette grotte, et l’on m’avait même dit de te tuer, mais j’ai eu pitié de toi. Je me suis dit: Je ne porterai pas la main sur mon seigneur, car il est l’élu de Yahvé.	11 ιδου εν τη ημερα ταυτη εορακασιν οι οφθαλμοι σου ως παρεδωκεν σε κυριος σημερον εις χειρα μου εν τω σπηλαιω και ουκ ηβουληθην αποκτειναι σε και εφεισαμην σου και ειπα ουκ εποισω χειρα μου επι κυριον μου οτι χριστος κυριου ουτος εστιν
12 Regarde, mon père, regarde le pan de ton manteau qui est dans ma main. Lorsque j’ai coupé le pan de ce manteau, j’aurais pu te tuer. Reconnais donc qu’il n’y a en moi ni malice ni méchanceté; je ne t’ai pas fait de tort, alors que toi tu me recherches pour me tuer.	12 και ιδου το πτερυγιον της διπλοιδος σου εν τη χειρι μου εγω αφηρηκα το πτερυγιον και ουκ απεκταγκα σε και γνωθι και ιδε σημερον οτι ουκ εστιν κακια εν τη χειρι μου ουδε ασεβεια και αθετησις και ουχ ημαρτηκα εις σε και συ δεσμευεις την ψυχην μου λαβειν αυτην
13 Que Yahvé juge entre moi et toi. Que Yahvé me venge de toi, mais ma main ne se dressera pas contre toi.	13 δικασαι κυριος ανα μεσον εμου και σου και εκδικησαι με κυριος εκ σου και η χειρ μου ουκ εσται επι σοι
14 Comme le dit le proverbe des anciens: C’est des méchants que sort la méchanceté. C’est pourquoi ma main ne se lèvera pas contre toi.	14 καθως λεγεται η παραβολη η αρχαια εξ ανομων εξελευσεται πλημμελεια και η χειρ μου ουκ εσται επι σε
15 Après qui le roi d’Israël s’est-il lancé? Qui poursuit-il? un chien mort, une simple puce?	15 και νυν οπισω τινος συ εκπορευη βασιλευ ισραηλ οπισω τινος καταδιωκεις συ οπισω κυνος τεθνηκοτος και οπισω ψυλλου ενος
16 Que Yahvé juge entre moi et toi. Qu’il examine et qu’il défende ma cause, qu’il me rende justice et me délivre de ta main.”	16 γενοιτο κυριος εις κριτην και δικαστην ανα μεσον εμου και ανα μεσον σου ιδοι κυριος και κριναι την κρισιν μου και δικασαι μοι εκ χειρος σου
17 Lorsque David eut terminé de prononcer ces paroles, Saül dit: “Est-ce bien ta voix, mon fils David?” Et Saül éclata en sanglots.	17 και εγενετο ως συνετελεσεν δαυιδ τα ρηματα ταυτα λαλων προς σαουλ και ειπεν σαουλ η φωνη σου αυτη τεκνον δαυιδ και ηρεν την φωνην αυτου σαουλ και εκλαυσεν
18 Il dit à David: “Tu es plus juste que moi, car tu m’as rendu le bien, et moi je t’avais fait le mal.	18 και ειπεν σαουλ προς δαυιδ δικαιος συ υπερ εμε οτι συ ανταπεδωκας μοι αγαθα εγω δε ανταπεδωκα σοι κακα
19 Aujourd’hui tu as montré ta bonté envers moi, car Yahvé m’avait livré entre tes mains et tu ne m’as pas tué.	19 και συ απηγγειλας μοι σημερον α εποιησας μοι αγαθα ως απεκλεισεν με κυριος σημερον εις χειρας σου και ουκ απεκτεινας με
20 Lorsqu’un homme rencontre son ennemi, le laisse-t-il poursuivre son chemin? Yahvé te récompensera du bien que tu m’as fait aujourd’hui.	20 και οτι ει ευροιτο τις τον εχθρον αυτου εν θλιψει και εκπεμψαι αυτον εν οδω αγαθη και κυριος ανταποτεισει αυτω αγαθα καθως πεποιηκας σημερον
21 Dès maintenant je le sais: tu régneras et ta royauté en Israël sera inébranlable.	21 και νυν ιδου εγω γινωσκω οτι βασιλευων βασιλευσεις και στησεται εν χερσιν σου βασιλεια ισραηλ
22 Jure-moi donc par Yahvé que tu ne supprimeras pas ma descendance après moi et que tu ne feras pas disparaître mon nom de la famille de mon père.”	22 και νυν ομοσον μοι εν κυριω οτι ουκ εξολεθρευσεις το σπερμα μου οπισω μου και ουκ αφανιεις το ονομα μου εκ του οικου του πατρος μου
23 Alors David le jura à Saül. Et Saül retourna chez lui tandis que David et ses compagnons remontaient au refuge.	23 και ωμοσεν δαυιδ τω σαουλ και απηλθεν σαουλ εις τον τοπον αυτου και δαυιδ και οι ανδρες αυτου ανεβησαν εις την μεσσαρα στενην