Premier livre de Samuel 23

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 On rapporta cette nouvelle à David: “Les Philistins sont partis en campagne contre Keïla et ils ont pillé les aires à battre le grain.”	1 και απηγγελη τω δαυιδ λεγοντες ιδου οι αλλοφυλοι πολεμουσιν εν τη κειλα και αυτοι διαρπαζουσιν καταπατουσιν τους αλω
2 Alors David consulta Yahvé; il demanda: “Dois-je partir en campagne contre ces Philistins?” Yahvé répondit à David: “Va, tu battras les Philistins et tu délivreras Keïla.”	2 και επηρωτησεν δαυιδ δια του κυριου λεγων ει πορευθω και παταξω τους αλλοφυλους τουτους και ειπεν κυριος πορευου και παταξεις εν τοις αλλοφυλοις τουτοις και σωσεις την κειλα
3 Mais les hommes de David lui dirent: “Nous avons déjà assez à craindre ici en Juda, faut-il maintenant aller chercher les Philistins à Keïla?”	3 και ειπαν οι ανδρες του δαυιδ προς αυτον ιδου ημεις ενταυθα εν τη ιουδαια φοβουμεθα και πως εσται εαν πορευθωμεν εις κειλα εις τα σκυλα των αλλοφυλων εισπορευσομεθα
4 David consulta de nouveau Yahvé et Yahvé répondit: “Lève-toi, descends à Keïla, car je livre les Philistins entre tes mains.”	4 και προσεθετο δαυιδ ερωτησαι ετι δια του κυριου και απεκριθη αυτω κυριος και ειπεν προς αυτον αναστηθι και καταβηθι εις κειλα οτι εγω παραδιδωμι τους αλλοφυλους εις χειρας σου
5 David partit donc pour Keïla avec ses hommes, et il livra combat aux Philistins. Il enleva leurs troupeaux et leur infligea une grande défaite; c’est ainsi que David délivra les habitants de Keïla.	5 και επορευθη δαυιδ και οι ανδρες οι μετ' αυτου εις κειλα και επολεμησεν εν τοις αλλοφυλοις και εφυγον εκ προσωπου αυτου και απηγαγεν τα κτηνη αυτων και επαταξεν εν αυτοις πληγην μεγαλην και εσωσεν δαυιδ τους κατοικουντας κειλα
6 (Quand Ébyatar fils d’Ahimélek s’était enfui auprès de David à Keïla, il était descendu avec l’éphod.)	6 και εγενετο εν τω φυγειν αβιαθαρ υιον αβιμελεχ προς δαυιδ και αυτος μετα δαυιδ εις κειλα κατεβη εχων εφουδ εν τη χειρι αυτου
7 On avertit Saül que David était entré à Keïla; Saül dit: “Dieu l’a livré entre mes mains: en entrant dans une ville avec portes et verrous, il s’est enfermé lui-même.”	7 και απηγγελη τω σαουλ οτι ηκει δαυιδ εις κειλα και ειπεν σαουλ πεπρακεν αυτον ο θεος εις χειρας μου οτι αποκεκλεισται εισελθων εις πολιν θυρων και μοχλων
8 Saül convoqua tout le peuple pour la guerre: ils descendirent à Keïla pour assiéger David et ses hommes.	8 και παρηγγειλεν σαουλ παντι τω λαω εις πολεμον καταβαινειν εις κειλα συνεχειν τον δαυιδ και τους ανδρας αυτου
9 Lorsque David apprit que Saül préparait quelque chose contre lui, il dit au prêtre Ébyatar: “Amène l’éphod.”	9 και εγνω δαυιδ οτι ου παρασιωπα σαουλ περι αυτου την κακιαν και ειπεν δαυιδ προς αβιαθαρ τον ιερεα προσαγαγε το εφουδ κυριου
10 David fit cette consultation: “Yahvé, Dieu d’Israël, ton serviteur a appris que Saül cherche à forcer Keïla et à détruire la ville à cause de moi.	10 και ειπεν δαυιδ κυριε ο θεος ισραηλ ακουων ακηκοεν ο δουλος σου οτι ζητει σαουλ ελθειν επι κειλα διαφθειραι την πολιν δι' εμε
11 Est-ce que Saül descendra comme l’a entendu dire ton serviteur? Yahvé, Dieu d’Israël, renseigne-moi, je te prie.” Yahvé répondit: “Il viendra.”	11 ει αποκλεισθησεται και νυν ει καταβησεται σαουλ καθως ηκουσεν ο δουλος σου κυριε ο θεος ισραηλ απαγγειλον τω δουλω σου και ειπεν κυριος αποκλεισθησεται
12 David dit: “Est-ce que les habitants de Keïla me livreront à Saül avec mes hommes?” Yahvé répondit: “Ils vous livreront.”	12 -
13 Alors David se leva avec ses hommes, au nombre d’environ 600, ils sortirent de Keïla et partirent sans savoir où. Lorsque Saül apprit que David s’était enfui de Keïla, il renonça à son expédition.	13 και ανεστη δαυιδ και οι ανδρες οι μετ' αυτου ως τετρακοσιοι και εξηλθον εκ κειλα και επορευοντο ου εαν επορευθησαν και τω σαουλ απηγγελη οτι διασεσωται δαυιδ εκ κειλα και ανηκεν του εξελθειν
14 David demeura dans les refuges du désert, puis dans la montagne, dans le désert de Ziph. Tous les jours Saül le recherchait, mais Dieu ne le livra pas entre ses mains.	14 και εκαθισεν δαυιδ εν τη ερημω εν μασερεμ εν τοις στενοις και εκαθητο εν τη ερημω εν τω ορει ζιφ εν τη γη τη αυχμωδει και εζητει αυτον σαουλ πασας τας ημερας και ου παρεδωκεν αυτον κυριος εις τας χειρας αυτου
15 Quand David était à Horcha, dans le désert de Ziph, il apprit que Saül s’était mis en campagne pour le tuer.	15 και ειδεν δαυιδ οτι εξερχεται σαουλ του ζητειν τον δαυιδ και δαυιδ εν τω ορει τω αυχμωδει εν τη καινη ζιφ
16 C’est alors que Jonathan, fils de Saül, se rendit près de David, à Horcha, pour le réconforter de la part de Dieu.	16 και ανεστη ιωναθαν υιος σαουλ και επορευθη προς δαυιδ εις καινην και εκραταιωσεν τας χειρας αυτου εν κυριω
17 Il lui dit: “Ne crains rien, mon père Saül ne te trouvera pas. Tu régneras sur Israël et je serai ton second, mon père Saül le sait bien.”	17 και ειπεν προς αυτον μη φοβου οτι ου μη ευρη σε η χειρ σαουλ του πατρος μου και συ βασιλευσεις επι ισραηλ και εγω εσομαι σοι εις δευτερον και σαουλ ο πατηρ μου οιδεν ουτως
18 Tous deux alors conclurent une alliance devant Yahvé. David resta à Horcha tandis que Jonathan s’en retournait chez lui.	18 και διεθεντο αμφοτεροι διαθηκην ενωπιον κυριου και εκαθητο δαυιδ εν καινη και ιωναθαν απηλθεν εις οικον αυτου
19 Des gens de Ziph se rendirent à Guibéa auprès de Saül, ils lui dirent: “David n’est-il pas caché chez nous dans les refuges de Horcha, sur la colline de Hakila qui domine le sud de la Steppe?	19 και ανεβησαν οι ζιφαιοι εκ της αυχμωδους προς σαουλ επι τον βουνον λεγοντες ουκ ιδου δαυιδ κεκρυπται παρ' ημιν εν μεσσαρα εν τοις στενοις εν τη καινη εν τω βουνω του εχελα του εκ δεξιων του ιεσσαιμουν
20 Que mon seigneur descende lorsqu’il le voudra, nous livrerons David entre les mains du roi.”	20 και νυν παν το προς ψυχην του βασιλεως εις καταβασιν καταβαινετω προς ημας κεκλεικασιν αυτον εις τας χειρας του βασιλεως
21 Saül leur dit: “Que Yahvé vous bénisse pour avoir eu pitié de moi.	21 και ειπεν αυτοις σαουλ ευλογημενοι υμεις τω κυριω οτι επονεσατε περι εμου
22 Retournez maintenant et informez-vous exactement du lieu où il se cache. Sachez qui l’a vu là-bas, car on m’a dit qu’il était très rusé.	22 πορευθητε δη και ετοιμασατε ετι και γνωτε τον τοπον αυτου ου εσται ο πους αυτου εν ταχει εκει ου ειπατε μηποτε πανουργευσηται
23 Regardez attentivement, reconnaissez toutes les cachettes où il pourrait se trouver. Vous reviendrez vers moi une fois que vous serez bien informés, et je partirai avec vous. S’il est dans le pays, je le rechercherai dans tous les clans de Juda.”	23 και ιδετε και γνωτε και πορευσομεθα μεθ' υμων και εσται ει εστιν επι της γης και εξερευνησω αυτον εν πασαις χιλιασιν ιουδα
24 Ils s’en retournèrent à Ziph, précédant Saül. David et ses hommes se trouvaient au désert de Maon, dans la vallée qui est au sud de la Steppe.	24 και ανεστησαν οι ζιφαιοι και επορευθησαν εμπροσθεν σαουλ και δαυιδ και οι ανδρες αυτου εν τη ερημω τη μααν καθ' εσπεραν εκ δεξιων του ιεσσαιμουν
25 Saül et ses hommes partirent à sa recherche, mais David en fut informé et il descendit à la Roche. Il demeura dans le désert de Maon. Saül le sut et il poursuivit David dans le désert de Maon.	25 και επορευθη σαουλ και οι ανδρες αυτου ζητειν αυτον και απηγγειλαν τω δαυιδ και κατεβη εις την πετραν την εν τη ερημω μααν και ηκουσεν σαουλ και κατεδιωξεν οπισω δαυιδ εις την ερημον μααν
26 Saül marchait d’un côté de la montagne, et David avec ses hommes, de l’autre côté. David et ses hommes pressaient le pas pour échapper à Saül tandis que lui et ses hommes cherchaient à encercler David et ses compagnons pour s’emparer d’eux.	26 και πορευονται σαουλ και οι ανδρες αυτου εκ μερους του ορους τουτου και ην δαυιδ και οι ανδρες αυτου εκ μερους του ορους τουτου και ην δαυιδ σκεπαζομενος πορευεσθαι απο προσωπου σαουλ και σαουλ και οι ανδρες αυτου παρενεβαλον επι δαυιδ και τους ανδρας αυτου συλλαβειν αυτους
27 Un messager vint alors trouver Saül pour lui dire: “Dépêche-toi de venir, les Philistins ont envahi le pays.”	27 και αγγελος προς σαουλ ηλθεν λεγων σπευδε και δευρο οτι επεθεντο οι αλλοφυλοι επι την γην
28 Saül renonça donc à poursuivre David et partit combattre les Philistins, c’est pourquoi on appela ce lieu la Roche des Séparations.	28 και ανεστρεψεν σαουλ μη καταδιωκειν οπισω δαυιδ και επορευθη εις συναντησιν των αλλοφυλων δια τουτο επεκληθη ο τοπος εκεινος πετρα η μερισθεισα