Épître aux Hébreux 9

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 La première alliance avait une liturgie et un sanctuaire comme on peut en avoir en ce monde.	1 Ειχε μεν λοιπον και η πρωτη σκηνη διαταξεις λατρειας και το αγιον το κοσμικον.
2 On prépara donc une première tente avec le chandelier, la table et les pains qu’on présente à Dieu: c’est le Lieu Saint.	2 Διοτι κατεσκευασθη σκηνη η πρωτη, εις την οποιαν ητο και η λυχνια και η τραπεζα και η προθεσις των αρτων, ητις λεγεται Αγια.
3 Ensuite, au-delà du second rideau, le Saint des saints	3 Μετα δε το δευτερον καταπετασμα ητο σκηνη η λεγομενη Αγια αγιων,
4 avec l’autel d’or pour les parfums et l’Arche d’Alliance toute recouverte d’or, avec à l’intérieur de la manne dans un vase d’or, le bâton d’Aaron qui avait fleuri, et les tables de l’Alliance.	4 εχουσα χρυσουν θυμιατηριον και την κιβωτον της διαθηκης πανταχοθεν περικεκαλυμμενην με χρυσιον, εν η ητο σταμνος χρυση, εχουσα το μαννα, και η ραβδος του Ααρων η βλαστησασα και αι πλακες της διαθηκης,
5 Et au-dessus de l’Arche, les Chérubins de Gloire dont les ailes couvrent le Lieu du Pardon; mais ce n’est pas le moment d’en parler en détail.	5 υπερανω δε αυτης ησαν Χερουβειμ δοξης κατασκιαζοντα το ιλαστηριον? περι των οποιων δεν ειναι τωρα χρεια να λεγωμεν κατα μερος.
6 Dans ces conditions, les prêtres ont accès en tout temps à la première tente pour le service liturgique,	6 Οντων δε τουτων ουτω κατεσκευασμενων, εις μεν την πρωτην σκηνην εισερχονται διαπαντος οι ιερεις εκτελουντες τας λατρειας,
7 mais seul le grand prêtre entre dans la seconde, une seule fois par an, et seulement avec le sang qu’il vient offrir pour ses erreurs et pour celles du peuple.	7 εις δε την δευτεραν απαξ του ενιαυτου εισερχεται μονος ο αρχιερευς, ουχι χωρις αιματος, το οποιον προσφερει υπερ εαυτου και των εξ αγνοιας αμαρτηματων του λαου,
8 De cette façon l’Esprit Saint nous montre que le chemin du sanctuaire ne peut être ouvert tant que la première tente est encore debout.	8 και τουτο εδηλοποιει το Πνευμα το Αγιον, οτι δεν ητο πεφανερωμενη η εις τα αγια οδος, επειδη η πρωτη σκηνη ιστατο ετι?
9 C’est une leçon pour le temps présent. On a beau offrir des dons et des victimes, elles ne donnent pas à celui qui les offre la perfection intérieure.	9 ητις ητο τυπος εις τον τοτε παροντα καιρον, καθ' ον προσεφεροντο δωρα και θυσιαι, αιτινες δεν ηδυναντο να καμωσι τελειον κατα την συνειδησιν τον λατρευοντα,
10 Tout cela n’est qu’aliments, boissons, baptêmes et purifications, en un mot, des règles humaines qui attendent une réforme.	10 επειδη ησαν διατεταγμενα μονον εις βρωματα και ποματα και διαφορους βαπτισμους και διαταξεις σαρκικας, μεχρι καιρου διορθωσεως.
11 Le Christ est venu comme le grand prêtre qui administre les dons de Dieu propres des temps nouveaux. Il est entré dans un autre sanctuaire, plus grand et plus parfait, qui n’est pas l’œuvre de l’homme, je veux dire qu’il n’est pas de ce monde.	11 Ελθων δε ο Χριστος αρχιερευς των μελλοντων αγαθων δια της μεγαλητερας και τελειοτερας σκηνης, ουχι χειροποιητου, τουτεστιν ουχι ταυτης της κατασκευης,
12 Ce n’était pas le sang des bœufs et des boucs qui lui ouvrait le sanctuaire, mais son propre sang, quand il a obtenu une fois pour toutes le salut définitif.	12 ουδε δι' αιματος τραγων και μοσχων, αλλα δια του ιδιου αυτου αιματος, εισηλθεν απαξ εις τα αγια, αποκτησας αιωνιαν λυτρωσιν.
13 Le sang des taureaux et des boucs, et l’aspersion avec les cendres d’une vache, peuvent redonner à ceux qui sont souillés une pureté tout extérieure;	13 Διοτι εαν το αιμα των ταυρων και τραγων και η σποδος της δαμαλεως ραντιζουσα τους μεμολυσμενους αγιαζη προς την καθαροτητα της σαρκος,
14 mais bien plus sûrement le sang du Christ qui s’est offert lui-même à Dieu par l’Esprit éternel comme une victime sans tache, lavera notre conscience des œuvres de mort pour que nous servions le Dieu vivant.	14 ποσω μαλλον το αιμα του Χριστου, οστις δια του Πνευματος του αιωνιου προσεφερεν εαυτον αμωμον εις τον Θεον, θελει καθαρισει την συνειδησιν σας απο νεκρων εργων εις το να λατρευητε τον ζωντα Θεον;
15 Voilà comment il est le médiateur d’une nouvelle alliance. Sa mort a racheté les violations de la Loi sous la première alliance, et maintenant ceux que Dieu appelle peuvent bénéficier de la promesse, c’est-à-dire de l’éternel héritage.	15 Και δια τουτο ειναι μεσιτης διαθηκης καινης, ινα δια του θανατου, οστις εγεινε προς απολυτρωσιν των επι της πρωτης διαθηκης παραβασεων, λαβωσιν οι κεκλημενοι την επαγγελιαν της αιωνιου κληρονομιας.
16 Quand il y a alliance, ou testament, il faut que meure celui qui a fait le testament.	16 Διοτι οπου ειναι διαθηκη, αναγκη να υπαρχη θανατος εκεινου, οστις εκαμε την διαθηκην?
17 Un testament n’a pas d’effet avant la mort: il n’a pas de valeur tant que vit celui qui l’a fait.	17 διοτι η διαθηκη επι τεθνεωτων ειναι βεβαια, επειδη ποτε δεν ισχυει, ενοσω ζη ο διαθετης.
18 C’est pourquoi déjà la première alliance a été célébrée avec du sang.	18 Οθεν ουδε η πρωτη δεν ητο εγκαινιασμενη χωρις αιματος?
19 Moïse a commencé par exposer au peuple toutes les exigences de la Loi. Ensuite il a pris le sang des bœufs mêlé avec de l’eau, de la laine rouge et du bois d’hysope, et il en a aspergé le livre et tout le peuple.	19 διοτι αφου πασα εντολη του νομου ελαληθη υπο του Μωυσεως προς παντα τον λαον, λαβων το αιμα των μοσχων και των τραγων με υδωρ και μαλλιον κοκκινον και υσσωπον, ερραντισε και αυτο το βιβλιον και παντα τον λαον,
20 Et il a dit: Ceci est le sang de l’alliance que Dieu a disposée pour vous.	20 λεγων? Τουτο ειναι το αιμα της διαθηκης, την οποιαν διεταξεν εις εσας ο Θεος?
21 De même il a aspergé de sang la Tente avec tous les objets liturgiques.	21 και την σκηνην δε και παντα τα σκευη της υπηρεσιας με το αιμα ομοιως ερραντισε.
22 D’ailleurs, selon la Loi, presque toutes les purifications demandent du sang. S’il n’y a pas de sang versé, il n’y a pas de pardon.	22 Και σχεδον με αιμα καθαριζονται παντα κατα τον νομον, και χωρις χυσεως αιματος δεν γινεται αφεσις.
23 Sans doute il fallait purifier de la sorte ces choses qui ne sont que l’image du culte surnaturel; mais alors ce culte céleste réclame de bien meilleurs sacrifices.	23 Αναγκη λοιπον ητο οι μεν τυποι των επουρανιων να καθαριζωνται δια τουτων, αυτα ομως τα επουρανια με θυσιας ανωτερας παρα ταυτας.
24 Car il ne s’agit plus d’un sanctuaire fait de main d’homme, figure d’un autre qui est le vrai; le Christ est entré dans le ciel même, et c’est là qu’il s’est présenté face à Dieu pour nous.	24 Διοτι ο Χριστος δεν εισηλθεν εις χειροποιητα αγια, αντιτυπα των αληθινων, αλλ' εις αυτον τον ουρανον, δια να εμφανισθη τωρα ενωπιον του Θεου υπερ ημων?
25 Il n’avait pas à s’offrir lui-même de façon répétée, comme fait le grand prêtre: lui peut bien revenir chaque année, car le sang n’est pas le sien.	25 ουδε δια να προσφερη πολλακις εαυτον, καθως ο αρχιερευς εισερχεται εις τα αγια κατ' ενιαυτον με ξενον αιμα?
26 Mais alors le Christ aurait dû souffrir bien des fois la Passion depuis la création du monde. De fait, il s’est présenté une seule fois, quand les temps furent accomplis, et ç’a été pour détruire le péché grâce à son sacrifice.	26 διοτι επρεπε τοτε πολλακις να παθη απο καταβολης κοσμου? τωρα δε απαξ εις το τελος των αιωνων εφανερωθη, δια να αθετηση την αμαρτιαν δια της θυσιας εαυτου.
27 Les hommes n’ont à mourir qu’une seule fois, ensuite c’est le jugement.	27 Και καθως ειναι αποφασισμενον εις τους ανθρωπους απαξ να αποθανωσι, μετα δε τουτο ειναι κρισις,
28 C’est pareil pour le Christ. Il a été sacrifié une seule fois pour enlever le péché de la multitude. Une deuxième fois il se montrera à ceux qui l’attendent comme leur sauveur, mais ce ne sera plus pour le péché.	28 ουτω και ο Χριστος, απαξ προσφερθεις δια να σηκωση τας αμαρτιας πολλων, θελει φανη εκ δευτερου χωρις αμαρτιας εις τους προσμενοντας αυτον δια σωτηριαν.