Épître aux Hébreux 4

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Soyons donc sur nos gardes, il ne faudrait pas que l’un d’entre nous reste sur la route et renonce à l’entrée qu’on nous promet dans ce lieu de repos.	1 Ας φοβηθωμεν λοιπον μηποτε, ενω μενει εις ημας επαγγελια να εισελθωμεν εις την καταπαυσιν αυτου, φανη τις εξ υμων οτι υστερηθη αυτης.
2 Comme eux nous avons reçu une bonne promesse, mais cette annonce ne leur a servi à rien, car ils n’ont pas cru et fait cause commune avec ceux qui l’avaient entendue.	2 Διοτι ημεις ευηγγελισθημεν, καθως και εκεινοι? αλλα δεν ωφελησεν εκεινους ο λογος, τον οποιον ηκουσαν, επειδη δεν ητο εις τους ακουσαντας ηνωμενος με την πιστιν.
3 Il nous faut croire pour entrer dans ce lieu de repos dont on a parlé: J’ai dit, car j’étais en colère: Ils n’entreront pas dans mon repos. Bien entendu, il s’agit de Dieu qui se repose de ses œuvres après avoir créé le monde,	3 Διοτι εισερχομεθα εις την καταπαυσιν ημεις οι πιστευσαντες, καθως ειπεν? Ουτως ωμοσα εν τη οργη μου, δεν θελουσιν εισελθει εις την καταπαυσιν μου? αν και τα εργα αυτου ετελειωσαν απο καταβολης κοσμου.
4 car déjà on en avait parlé à propos du septième jour: Dieu se reposa de toutes ses œuvres le septième jour.	4 Διοτι ειπεν εν μερει τινι περι της εβδομης ουτω? Και κατεπαυσεν ο Θεος εν τη ημερα τη εβδομη απο παντων των εργων αυτου?
5 Et ici on le retrouve: Ils n’entreront pas dans mon repos.	5 και εν τουτω παλιν? Δεν θελουσιν εισελθει εις την καταπαυσιν μου.
6 C’est donc que certains y entreront, alors que les premiers invités ne sont pas entrés à cause de leur manque de foi.	6 Επειδη λοιπον μενει να εισελθωσι τινες εις αυτην, και οι προτερον ευαγγελισθεντες δεν εισηλθον δι' απειθειαν
7 C’est pourquoi, beaucoup plus tard, Dieu fixe de nouveau une date: Aujourd’hui, avec cette parole de David citée plus haut: Aujourd’hui, si vous pouviez écouter sa voix! Ne soyez pas endurcis.	7 παλιν διοριζει ημεραν τινα, Σημερον, λεγων δια του Δαβιδ, μετα τοσουτον καιρον, καθως ειρηται? Σημερον, εαν της φωνης αυτου ακουσητε, μη σκληρυνητε τας καρδιας σας.
8 Si Josué leur avait vraiment donné le lieu du repos, on ne parlerait pas dans la suite d’un autre jour.	8 Διοτι εαν ο Ιησους σου Ναυη ειχε δωσει εις αυτους καταπαυσιν, δεν ηθελε μετα ταυτα λαλει περι αλλης ημερας.
9 Un repos sacré est donc encore disponible pour le peuple de Dieu,	9 Αρα μενει καταπαυσις εις τον λαον του Θεου.
10 et celui qui entre dans ce repos se reposera de toutes ses œuvres, comme Dieu se repose des siennes.	10 Διοτι ο εισελθων εις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεν απο των εργων αυτου, καθως ο Θεος απο των εαυτου.
11 Efforçons-nous donc d’entrer dans ce repos, et que personne ne suive cet exemple de manque de foi.	11 Ας σπουδασωμεν λοιπον να εισελθωμεν εις εκεινην την καταπαυσιν, δια να μη πεση τις εις το αυτο παραδειγμα της απειθειας.
12 Car la parole de Dieu est vivante et efficace, plus pénétrante qu’une lame aiguisée sur les deux bords; elle atteint là où se séparent l’âme et l’esprit, les jointures et les nerfs, elle fait le discernement des désirs et des intentions les plus secrètes.	12 Διοτι ο λογος του Θεου ειναι ζων και ενεργος και κοπτερωτερος υπερ πασαν διστομον μαχαιραν και διερχεται μεχρι διαιρεσεως ψυχης τε και πνευματος, αρμων τε και μυελων, και διερευνα τους διαλογισμους και τας εννοιας της καρδιας?
13 Aucune créature ne résiste à sa lumière; tout est nu et exposé à la vue de celui à qui nous rendrons compte.	13 και δεν ειναι ουδεν κτισμα αφανες ενωπιον αυτου, αλλα παντα ειναι γυμνα και τετραχηλισμενα εις τους οφθαλμους αυτου, προς ον εχομεν να δωσωμεν λογον.
14 Nous avons donc un exceptionnel grand prêtre qui est entré dans les cieux, Jésus, le Fils de Dieu. C’est assez pour tenir ferme à notre foi.	14 Εχοντες λοιπον αρχιερεα μεγαν, οστις διηλθε τους ουρανους, Ιησουν τον Υιον του Θεου, ας κρατωμεν την ομολογιαν.
15 Notre grand prêtre n’est pas incapable de comprendre nos faiblesses; lui-même a été éprouvé comme nous de toutes manières, mais il n’a pas péché.	15 Διοτι δεν εχομεν αρχιερεα μη δυναμενον να συμπαθηση εις τας ασθενειας ημων, αλλα πειρασθεντα κατα παντα καθ ' ομοιοτητα ημων χωρις αμαρτιας.
16 Nous pouvons donc nous présenter avec assurance là où siège la Grâce: miséricorde nous sera faite et grâce nous sera donnée, et le secours viendra au moment voulu.	16 Ας πλησιαζωμεν λοιπον μετα παρρησιας εις τον θρονον της χαριτος, δια να λαβωμεν ελεος και να ευρωμεν χαριν προς βοηθειαν εν καιρω χρειας.