Épître à Tite 1

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Lettre de Paul, serviteur de Dieu, apôtre de Jésus Christ, pour mener les élus de Dieu à la foi et, par la religion, à la connaissance de la vérité.	1 Παυλος, δουλος Θεου, αποστολος δε Ιησου Χριστου κατα την πιστιν των εκλεκτων του Θεου και την επιγνωσιν της αληθειας της κατ' ευσεβειαν
2 Elle nous fait espérer la vie éternelle que, depuis toujours, le Dieu qui ne ment pas nous avait promise.	2 επ' ελπιδι ζωης αιωνιου, την οποιαν υπεσχεθη ο αψευδης Θεος προ χρονων αιωνιων,
3 Au moment fixé il nous a parlé en toute clarté, et c’est le message qui m’a été confié par une décision de Dieu, notre Sauveur.	3 εφανερωσε δε εν καιροις ωρισμενοις τον λογον αυτου δια του κηρυγματος, το οποιον ενεπιστευθην εγω κατ' επιταγην του σωτηρος ημων Θεου,
4 Salut à toi, Tite, mon cher enfant dans la foi que nous partageons ensemble. Reçois grâce et paix de Dieu le Père et du Christ Jésus, notre Sauveur!	4 προς Τιτον, γνησιον τεκνον κατα κοινην ημων πιστιν? ειη χαρις, ελεος, ειρηνη απο Θεου Πατρος και Κυριου Ιησου Χριστου του Σωτηρος ημων.
5 Si je t’ai laissé en Crète, c’était pour que tu achèves la remise en ordre, et que tu établisses des anciens dans chaque ville, comme je te l’avais ordonné.	5 Δια τουτο σε αφηκα εν Κρητη, δια να διορθωσης τα ελλειποντα και να καταστησης εν παση πολει πρεσβυτερους, καθως εγω σε διεταξα,
6 Il te faut des gens irréprochables, hommes d’une seule femme. Il faut que leurs enfants aient la foi et qu’on ne puisse pas dire qu’ils se conduisent mal et n’obéissent pas.	6 οστις ειναι ανεγκλητος, μιας γυναικος ανηρ, εχων τεκνα πιστα, μη κατηγορουμενα ως ασωτα η ανυποτακτα.
7 Le gardien est l’administrateur de Dieu; il doit donc être au-dessus de tout reproche. Ni arrogant, ni coléreux, ni buveur, ni querelleur, ni intéressé,	7 Διοτι πρεπει ο επισκοπος να ηναι ανεγκλητος, ως οικονομος Θεου, μη αυθαδης, μη οργιλος, μη μεθυσος, μη πληκτης, μη αισχροκερδης,
8 mais au contraire hospitalier, ami du bien, homme de bon jugement, juste, pieux, maître de lui-même.	8 αλλα φιλοξενος, φιλαγαθος, σωφρων, δικαιος, οσιος, εγκρατης,
9 Quand il parle, il doit s’attacher à ce qui est sûr, en accord avec la doctrine. Il doit être capable de prêcher la saine doctrine et de réfuter les opposants.	9 προσκεκολλημενος εις τον πιστον λογον της διδασκαλιας, δια να ηναι δυνατος και να προτρεπη δια της υγιαινουσης διδασκαλιας και να εξελεγχη τους αντιλεγοντας.
10 Car il y a beaucoup d’esprits rebelles et de beaux parleurs qui trompent leur monde; très souvent ils sont d’origine juive.	10 Διοτι υπαρχουσι πολλοι και ανυποτακτοι ματαιολογοι και φρενοπλανοι, μαλιστα οι εκ της περιτομης,
11 Il faut leur fermer la bouche quand ils parlent de travers de façon très intéressée, ou sinon, ils retournent des familles entières.	11 τους οποιους πρεπει να αποστομονωμεν, οιτινες ανατρεπουσιν ολοκληρους οικους, διδασκοντες οσα δεν πρεπει, χαριν αισχρου κερδους.
12 Un homme de leur race, leur propre prophète, a dit: "Crétois, toujours menteurs; sales bêtes et ventres fainéants!”	12 Ειπε τις αυτων προφητης ιδιος αυτων? Οι Κρητες ειναι παντοτε ψευσται, κακα θηρια, γαστερες αργαι.
13 Il a dit vrai. C’est pourquoi tu les reprendras sévèrement afin que leur foi reste saine.	13 Η μαρτυρια αυτη ειναι αληθινη. Δια την οποιαν αιτιαν ελεγχε αυτους αποτομως, δια να υγιαινωσιν εν τη πιστει,
14 Il ne faut pas qu’ils prennent au sérieux les fables juives, les règles données par des gens qui tournent le dos à la vérité.	14 και να μη προσεχωσιν εις Ιουδαικους μυθους και εντολας ανθρωπων αποστρεφομενων την αληθειαν.
15 Tout est pur pour ceux qui sont purs, mais rien n’est pur pour les gens impurs, c’est-à-dire les infidèles, puisque même leur esprit et leur conscience sont souillés.	15 Εις μεν τους καθαρους παντα ειναι καθαρα? εις δε τους μεμιασμενους και απιστους ουδεν καθαρον, αλλα και ο νους αυτων και η συνειδησις ειναι μεμιασμενα.
16 Ils prétendent connaître Dieu, mais ils le renient par leurs œuvres. Ce sont des rebelles que Dieu déteste et qui ne valent rien pour aucune œuvre utile.	16 Ομολογουσιν οτι γνωριζουσι τον Θεον, με τα εργα ομως αρνουνται, βδελυκτοι οντες και απειθεις και εις παν εργον αγαθον αδοκιμοι.