Livre des Nombres 9

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Au premier mois de la deuxième année après la sortie du pays d’Égypte, Yahvé dit à Moïse dans le désert du Sinaï:	1 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην εν τη ερημω Σινα, τον πρωτον μηνα του δευτερου ετους αφου εξηλθον εκ γης Αιγυπτου, λεγων,
2 “Les fils d’Israël célébreront la Pâque à sa date.	2 Ας καμνωσιν οι υιοι Ισραηλ το πασχα εν τω καιρω αυτου?
3 Vous la célébrerez le quatorzième jour de ce mois, à la tombée du jour. Vous la célébrerez selon tous ses rites et tous ses règlements.”	3 την δεκατην τεταρτην ημεραν τουτου του μηνος προς εσπεραν θελετε καμει αυτο, κατα τον καιρον αυτου? κατα παντα τα νομιμα αυτου και κατα πασας τας τελετας αυτου θελετε καμει αυτο.
4 À son tour, Moïse dit aux Israélites de célébrer la Pâque.	4 Και ελαλησεν ο Μωυσης προς τους υιους Ισραηλ δια να καμωσι το πασχα.
5 Ils célébrèrent donc la Pâque dans le désert du Sinaï, le quatorzième jour du premier mois, à la tombée du jour. Les Israélites firent tout ce que Yahvé avait commandé à Moïse.	5 Και εκαμον το πασχα την δεκατην τεταρτην του πρωτου μηνος προς εσπεραν εν τη ερημω Σινα? κατα παντα οσα προσεταξε Κυριος εις τον Μωυσην, ουτως εκαμον οι υιοι Ισραηλ.
6 Or il y en eut parmi eux qui étaient impurs pour avoir touché un cadavre; ils ne purent donc célébrer la Pâque ce jour-là. Ils vinrent trouver Moïse et Aaron,	6 Και ευρισκοντο τινες, οιτινες ησαν ακαθαρτοι απο νεκρου σωματος ανθρωπου και δεν ηδυναντο να καμωσι το πασχα εκεινην την ημεραν? και ηλθον εμπροσθεν του Μωυσεως και εμπροσθεν του Ααρων την ημεραν εκεινην.
7 et ils dirent à Moïse: “Certes, nous sommes impurs à cause de ce cadavre, quel malheur que nous ne puissions pas présenter l’offrande à Yahvé avec tous les Israélites!”	7 Και ειπον οι ανδρες εκεινοι προς αυτον, Ημεις ειμεθα ακαθαρτοι απο νεκρου σωματος ανθρωπου? δια τι εμποδιζομεθα να προσφερωμεν το δωρον του Κυριου εν τω καιρω αυτου μεταξυ των υιων Ισραηλ;
8 Moïse leur répondit: “Restez pour que j’écoute ce que Yahvé commandera à votre sujet.”	8 Και ειπε προς αυτους ο Μωυσης, Στητε αυτου και θελω ακουσει τι θελει προσταξει ο Κυριος δια σας.
9 Yahvé dit à Moïse:	9 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,
10 “Voici ce que tu diras aux Israélites: Si quelqu’un parmi vous ou parmi vos descendants, se trouve impur à cause d’un cadavre, ou qu’il se trouve en voyage dans un pays lointain, il pourra cependant célébrer la Pâque en l’honneur de Yahvé.	10 Ειπε προς τους υιους Ισραηλ λεγων, Εαν τις ανθρωπος εξ υμων η εκ των γενεων υμων γεινη ακαθαρτος απο νεκρου σωματος, η ηναι εις οδον μακραν, θελει καμει το πασχα εις τον Κυριον?
11 Il la célébrera au second mois, le quatorzième jour à la tombée du jour. Il la mangera avec des pains sans levain et des herbes amères;	11 την δεκατην του δευτερου μηνος προς εσπεραν θελουσι καμει αυτο και μετα αζυμων και πικραλιδων θελουσι φαγει αυτο.
12 on n’en laissera rien jusqu’au matin, on ne brisera aucun os; on la célébrera selon toutes les prescriptions concernant la Pâque.	12 Δεν θελουσιν αφησει εξ αυτου μεχρι πρωιας ουδε θελουσι συντριψει οστουν εξ αυτου? κατα παντα τα νομιμα του πασχα θελουσι καμει αυτο.
13 Mais si quelqu’un qui est pur et qui n’est pas en voyage ne célèbre pas la Pâque, il sera retranché de son peuple pour n’avoir pas présenté son offrande à Yahvé au temps fixé: il portera le poids de son péché.	13 Και ο ανθρωπος οστις καθαρος ων, και μη ευρισκομενος εις οδον, λειψη απο του να καμη το πασχα, θελει εξολοθρευθη η ψυχη εκεινη εκ του λαου αυτης? επειδη δεν προσεφερε το δωρον του Κυριου εν τω καιρω αυτου, ο ανθρωπος εκεινος θελει βαστασει την αμαρτιαν αυτου.
14 Si un étranger résidant au milieu de vous veut célébrer la Pâque de Yahvé, il observera les lois et les règles relatives à la Pâque. La loi sera la même pour tous, pour l’étranger comme pour l’homme du pays.	14 Εαν δε παροικη ξενος μεταξυ σας και καμη το πασχα εις τον Κυριον κατα τα νομιμα του πασχα και κατα τας τελετας αυτου, ουτω θελει καμει αυτο? τον αυτον νομον θελετε εχει και δια τον ξενον και δια τον αυτοχθονα.
15 La nuée couvrit la Demeure à partir du jour où elle fut dressée: c’est la Tente du Témoignage. Et de la tombée de la nuit jusqu’au matin il y eut comme un feu sur la Demeure.	15 Και την ημεραν καθ' ην εστηθη η σκηνη, εκαλυψεν η νεφελη την σκηνην, τον οικον του μαρτυριου? και απο εσπερας εως πρωι ητο επι της σκηνης ως ειδος πυρος.
16 Il en fut ainsi continuellement: la nuée couvrait la Demeure, et la nuit c’était comme un feu.	16 Ουτως εγινετο παντοτε? η νεφελη εκαλυπτεν αυτην την ημεραν και ειδος πυρος την νυκτα.
17 Lorsque la nuée s’élevait au-dessus de la Tente, les Israélites partaient, et ils établissaient leur camp là où la nuée s’arrêtait.	17 Και οτε ανεβαινεν η νεφελη απο της σκηνης, τοτε εσηκονοντο οι υιοι Ισραηλ? και εν τω τοπω, οπου ιστατο η νεφελη, εκει εστρατοπεδευον οι υιοι Ισραηλ.
18 Les Israélites levaient le camp sur l’ordre de Yahvé, et sur l’ordre de Yahvé ils le dressaient. Et ils campaient là aussi longtemps que la nuée reposait sur la Demeure.	18 Κατα την προσταγην του Κυριου εσηκονοντο οι υιοι Ισραηλ και κατα την προσταγην του Κυριου εστρατοπεδευον? πασας τας ημερας καθ' ας η νεφελη εκειτο επι της σκηνης, εμενον εστρατοπεδευμενοι.
19 Si la nuée restait longtemps sur la Demeure, les Israélites respectaient la volonté de Yahvé: ils ne levaient pas le camp.	19 Και οτε η νεφελη διεμενεν επι της σκηνης πολλας ημερας, τοτε οι υιοι Ισραηλ εφυλαττον τας φυλακας του Κυριου και δεν εσηκονοντο.
20 De même, lorsque la nuée ne restait que quelques jours sur la Demeure. Sur l’ordre de Yahvé ils dressaient le camp, et au commandement de Yahvé ils le levaient.	20 Και οποτε μεν η νεφελη ιστατο επι της σκηνης οσασδηποτε ημερας, κατα την προσταγην του Κυριου εμενον εστρατοπεδευμενοι και κατα την προσταγην του Κυριου εσηκονοντο.
21 Si la nuée ne se reposait que du soir au matin, dès que la nuée s’élevait le matin, ils partaient. Et si la nuée s’élevait après un jour et une nuit, dès qu’elle s’élevait ils partaient.	21 Οποτε δε η νεφελη ιστατο απο εσπερας εως πρωι, το δε πρωι ανεβαινεν η νεφελη, τοτε αυτοι εσηκονοντο? ειτε την ημεραν ειτε την νυκτα ανεβαινεν η νεφελη, τοτε αυτοι εσηκονοντο.
22 Si la nuée s’arrêtait sur la Demeure plusieurs jours, un mois ou une année, les Israélites restaient là et ne levaient pas le camp. Mais dès qu’elle s’élevait, ils levaient le camp.	22 Δυο ημερας η ενα μηνα η εν ετος εαν διεμενεν η νεφελη επι της σκηνης, ισταμενη επ' αυτης, εμενον εστρατοπεδευμενοι οι υιοι Ισραηλ και δεν εσηκονοντο? οτε δε αυτη ανεβαινεν, εσηκονοντο.
23 Sur l’ordre de Yahvé ils dressaient le camp, et sur l’ordre de Yahvé ils levaient le camp. Ils observaient l’ordre de Yahvé, tout ce qu’il commandait à Moïse.	23 Κατα την προσταγην του Κυριου εστρατοπεδευον και κατα την προσταγην του Κυριου εσηκονοντο? εφυλαττον τας φυλακας του Κυριου, καθως προσεταξεν ο Κυριος δια χειρος του Μωυσεως.