Livre de Daniel 6

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 Et Darius le Mède reçut son royaume alors qu’il avait déjà 62 ans.	1 Dariusz zaś, Med, liczący sześćdziesiąt dwa lata, otrzymał królestwo.
2 Darius prit un décret pour son royaume: il mettait 120 gouverneurs à la tête de chacune des provinces du royaume.	2 Spodobało się ustanowić Dariuszowi nad państwem stu dwudziestu satrapów, którzy mieli przebywać w całym królestwie,
3 Pour préserver les intérêts du roi, ils devaient rendre des comptes à trois hauts fonctionnaires placés à leur tête (Daniel était l’un des trois).	3 nad nimi zaś trzech zwierzchników - jednym z nich był Daniel - którym satrapowie składali sprawozdania, by nie obciążać króla.
4 Mais Daniel se distingua vite parmi les hauts fonctionnaires et les gouverneurs, car il y avait en lui un esprit vraiment supérieur, et le roi songeait à le mettre à la tête du royaume tout entier.	4 Daniel zaś przewyższał zwierzchników i satrapów, posiadał bowiem niezwykłego ducha. Król zamierzał ustanowić go nad całym królestwem.
5 C’est pourquoi les hauts fonctionnaires et les gouverneurs cherchèrent dans les affaires de l’État un prétexte pour accuser Daniel, mais ils ne trouvèrent pas un seul reproche à lui faire, car il était fidèle et l’on ne pouvait lui reprocher ni négligence ni faute.	5 Wobec tego zwierzchnicy i satrapowie usiłowali znaleźć podstawę do oskarżenia Daniela w sprawach królestwa. Nie mogli jednak znaleźć podstawy ani żadnego wykroczenia, bo był on wierny i nie można było w nim znaleźć żadnego zaniedbania ani błędu.
6 Ces hommes se dirent donc: “Puisqu’on ne peut rien reprocher à ce Daniel, trouvons quelque prétexte dans la religion de son Dieu.”	6 Ludzie ci powiedzieli: Nie znajdziemy żadnego zarzutu przeciw Danielowi, jeśli nie wysuniemy przeciw niemu oskarżenia wziętego z kultu jego Boga.
7 Les hauts fonctionnaires et les gouverneurs se précipitèrent chez le roi et lui dirent: “Vive le roi Darius à jamais!	7 Zwierzchnicy więc i satrapowie pospieszyli gromadnie do króla i tak do niego powiedzieli: Królu Dariuszu, żyj wiecznie!
8 Tous les hauts fonctionnaires du royaume, les préfets, les gouverneurs, les conseillers et les hommes de loi, pensent qu’il serait bon de proclamer cette interdiction par décret royal: Quiconque, durant ces 30 jours, adressera une prière à un autre dieu ou à une autre personne que toi, ô roi, sera jeté dans la fosse aux lions.	8 Wszyscy zwierzchnicy państwowi, namiestnicy i satrapowie, doradcy i rządcy postanowili, żeby król wydał zarządzenie i ustanowił zakaz: Ktokolwiek w ciągu trzydziestu dni zanosiłby prośbę do jakiegoś boga lub człowieka poza tobą, królu, zostanie wrzucony do jaskini lwów.
9 Maintenant, ô roi, prends cette décision, fais-la mettre par écrit pour qu’elle ne soit pas modifiée et ainsi, selon la loi des Mèdes et des Perses, personne ne pourra l’annuler.”	9 Teraz zaś, królu, wydaj zakaz i każ spisać dekret, który byłby nieodwołalny według nienaruszalnego prawa Medów i Persów.
10 Le roi Darius signa donc cette interdiction.	10 Kazał więc król Dariusz spisać dokument i zakaz.
11 Quand il apprit que ce décret était signé, Daniel rentra chez lui; la chambre était à l’étage et ses fenêtres regardaient vers Jérusalem. Trois fois par jour Daniel se mettait à genoux, priait et louait Dieu comme il l’avait toujours fait.	11 Gdy Daniel dowiedział się, że spisano dokument, poszedł do swego domu. Miał on w swoim górnym pokoju okna skierowane ku Jerozolimie. Trzy razy dziennie padał na kolana modląc się i uwielbiając Boga, tak samo jak to czynił przedtem.
12 Or ces hommes arrivèrent en nombre et trouvèrent Daniel en train de supplier et d’implorer son Dieu.	12 Mężowie ci podbiegli gromadnie i znaleźli Daniela modlącego się i wzywającego Boga.
13 Ils coururent donc chez le roi et lui rappelèrent l’interdiction royale: “N’as-tu pas signé un décret selon lequel tout homme qui, dans les 30 jours à venir, adressera une prière à un autre dieu ou à une autre personne que toi, sera jeté dans la fosse aux lions?” Le roi répondit: “La chose a été décidée de façon ferme, selon la loi des Mèdes et des Perses: personne ne peut aller contre.”	13 Udali się więc i powiedzieli do króla w sprawie zakazu królewskiego: Czy nie kazałeś, królu, ogłosić dekretu, że ktokolwiek prosiłby w ciągu trzydziestu dni o coś jakiegokolwiek boga lub człowieka poza tobą, ma być wrzucony do jaskini lwów? W odpowiedzi król rzekł: Sprawę rozstrzygnięto według nienaruszalnego prawa Medów i Persów.
14 Alors ils dirent au roi: “Daniel, cet homme qui fait partie des déportés de Juda, n’a aucun respect pour toi, ni pour l’interdiction que tu as signée. Trois fois par jour il fait sa prière.”	14 Na to odpowiedzieli zwracając się do króla: Daniel, ten mąż spośród uprowadzonych z Judy, nie liczy się z tobą, królu, ani z zakazem wydanym przez ciebie. Trzy razy dziennie odmawia swoje modlitwy.
15 En entendant ces mots, le roi fut très contrarié; il voulait sauver Daniel et, jusqu’au coucher du soleil, il chercha en vain une solution.	15 Gdy król usłyszał te słowa, ogarnął go smutek, postanowił uratować Daniela i aż do zachodu słońca usiłował znaleźć sposób, by go ocalić.
16 Mais ces hommes le pressaient, ils lui disaient: “Sache-le bien, ô roi, selon la loi des Mèdes et des Perses, aucune interdiction ou décret signé par le roi ne peut être annulé.”	16 Lecz ludzie ci pospieszyli gromadnie do króla, mówiąc: Wiedz, królu, że zgodnie z prawem Medów i Persów żaden zakaz ani dekret wydany przez króla nie może być odwołany.
17 Alors le roi donna l’ordre d’amener Daniel et de le jeter dans la fosse aux lions. Le roi dit à Daniel: “Que ton Dieu que tu sers avec tant de fidélité te délivre!”	17 Wtedy król wydał rozkaz, by sprowadzono Daniela i wrzucono do jaskini lwów. Król zwrócił się do Daniela i rzekł: Twój Bóg, któremu tak wytrwale służysz, uratuje cię.
18 On apporta une grosse pierre pour fermer l’entrée de la fosse; le roi et ses hauts fonctionnaires y apposèrent leurs sceaux, si bien que l’on ne pouvait plus rien changer au sort de Daniel.	18 Przyniesiono kamień i zatoczono na otwór jaskini lwów. Król zapieczętował go swoją pieczęcią i pieczęcią swych możnowładców, aby nic nie uległo zmianie w sprawie Daniela.
19 Le roi rentra dans son palais, jeûna toute la nuit et refusa de coucher avec ses concubines; il lui fut impossible de dormir.	19 Następnie król odszedł do swego pałacu i pościł przez noc, nie kazał wprowadzać do siebie nałożnic, a sen odszedł od niego.
20 Avant même le lever du soleil, le roi se leva et se rendit au plus vite à la fosse aux lions.	20 Król wstał o świcie i udał się spiesznie do jaskini lwów.
21 Il s’approcha de la fosse et cria à Daniel d’une voix inquiète: “Daniel, serviteur du Dieu vivant, ce Dieu que tu sers avec tant de fidélité, a-t-il été capable de te délivrer des lions?”	21 Gdy był blisko jaskini, wołał do Daniela głosem pełnym bólu: Danielu, sługo żyjącego Boga, czy Bóg, któremu służysz tak wytrwale, mógł cię wybawić od lwów?
22 Daniel répondit au roi: “Que le roi vive à jamais!	22 Wtedy Daniel odpowiedział królowi: Królu, żyj wiecznie!
23 Mon Dieu a envoyé son ange, il a fermé la gueule des lions et ils ne m’ont pas touché car j’ai été trouvé innocent devant lui, et devant toi aussi, ô roi, je suis innocent.”	23 Mój Bóg posłał swego anioła i on zamknął paszczę lwom; nie wyrządziły mi one krzywdy, ponieważ On uznał mnie za niewinnego; a także wobec ciebie nie uczyniłem nic złego.
24 Le roi éprouva une grande joie et donna l’ordre de faire sortir Daniel de la fosse. On fit donc sortir Daniel de la fosse aux lions et on le trouva en parfait état parce qu’il avait mis sa confiance en son Dieu.	24 Uradował się z tego król i rozkazał wydobyć Daniela z jaskini lwów; nie znaleziono na nim żadnej rany, bo zaufał swemu Bogu.
25 Alors le roi fit venir les hommes qui avaient calomnié Daniel, il les fit jeter dans la fosse aux lions avec leurs enfants et leurs femmes, et avant même qu’ils aient touché le sol de la fosse, les lions s’étaient jetés sur eux et leur brisaient les os.	25 Na rozkaz króla przyprowadzono mężów, którzy oskarżyli Daniela, i wrzucono do jaskini lwów ich samych, ich dzieci i żony. Nim jeszcze wpadli na dno jaskini, pochwyciły ich lwy i zmiażdżyły ich kości.
26 Le roi Darius écrivit à tous les peuples, nations et langues qui habitent sur toute la terre: “Que l’abondance et la paix soient avec vous!	26 Król Dariusz napisał do wszystkich narodów, ludów i języków, zamieszkałych po całej ziemi: Wasz pokój niech będzie wielki!
27 Voici le décret que je prends: Dans toute l’étendue de mon royaume, les gens craindront et respecteront le Dieu de Daniel. “Il est le Dieu vivant, qui demeure à jamais: son royaume ne sera pas détruit et son empire n’aura pas de fin.	27 Wydaję niniejszym dekret, by na całym obszarze mojego królestwa odczuwano lęk i drżenie przed Bogiem Daniela. Bo On jest Bogiem żyjącym i trwa na wieki.
28 “C’est lui qui sauve et qui délivre, qui opère des signes et des prodiges dans les cieux et sur la terre: il a sauvé Daniel des griffes et de la dent des lions.”	28 On ratuje i uwalnia, dokonuje znaków i cudów na niebie i na ziemi. On uratował Daniela z mocy lwów.
29 Durant le règne de Darius et celui de Cyrus le Perse, Daniel fut de plus en plus considéré.	29 Ow Daniel zaś zażywał pomyślności za panowania Dariusza i za panowania Persa Cyrusa.