Livre des Psaumes 142

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Psaume de David. Seigneur, écoute ma prière, prête l’oreille à ma supplication. Toi, toujours fidèle et juste, réponds-moi.	1 ψαλμος τω δαυιδ οτε αυτον ο υιος καταδιωκει κυριε εισακουσον της προσευχης μου ενωτισαι την δεησιν μου εν τη αληθεια σου επακουσον μου εν τη δικαιοσυνη σου
2 N’entre pas en procès avec ton serviteur, car nul vivant n’est sans tort devant toi.	2 και μη εισελθης εις κρισιν μετα του δουλου σου οτι ου δικαιωθησεται ενωπιον σου πας ζων
3 L’ennemi me poursuit à mort, déjà il me piétine sur le sol, et me renvoie au séjour des ténèbres, avec les morts de tous les temps.	3 οτι κατεδιωξεν ο εχθρος την ψυχην μου εταπεινωσεν εις γην την ζωην μου εκαθισεν με εν σκοτεινοις ως νεκρους αιωνος
4 Mon esprit en moi défaille, mon cœur au fond de moi se déconcerte.	4 και ηκηδιασεν επ' εμε το πνευμα μου εν εμοι εταραχθη η καρδια μου
5 Alors je me rappelle les jours du passé, je repasse une à une tes interventions, je réfléchis sur l’œuvre de tes mains.	5 εμνησθην ημερων αρχαιων και εμελετησα εν πασι τοις εργοις σου εν ποιημασιν των χειρων σου εμελετων
6 Je tends les mains vers toi, mon âme aspire à toi comme une terre assoiffée.	6 διεπετασα τας χειρας μου προς σε η ψυχη μου ως γη ανυδρος σοι διαψαλμα
7 Seigneur, hâte-toi de me répondre, car déjà mon esprit s’obscurcit. Ne me cache pas ta face comme tu fais pour ceux qui descendent à la fosse.	7 ταχυ εισακουσον μου κυριε εξελιπεν το πνευμα μου μη αποστρεψης το προσωπον σου απ' εμου και ομοιωθησομαι τοις καταβαινουσιν εις λακκον
8 Que vienne ce matin où j’entendrai ta grâce, car mon espérance est en toi. Montre-moi un chemin où je passerai, car vers toi j’élève mon âme.	8 ακουστον ποιησον μοι το πρωι το ελεος σου οτι επι σοι ηλπισα γνωρισον μοι κυριε οδον εν η πορευσομαι οτι προς σε ηρα την ψυχην μου
9 Délivre-moi de mes ennemis, Seigneur, car j’ai cherché refuge en toi.	9 εξελου με εκ των εχθρων μου κυριε οτι προς σε κατεφυγον
10 Enseigne-moi à faire ta volonté, puisque mon Dieu, c’est toi! Que ton bon esprit me guide sur un terrain aplani.	10 διδαξον με του ποιειν το θελημα σου οτι συ ει ο θεος μου το πνευμα σου το αγαθον οδηγησει με εν γη ευθεια
11 Fais-moi vivre, Seigneur, pour l’honneur de ton nom; toi, le Juste, fais-moi sortir de la détresse.	11 ενεκα του ονοματος σου κυριε ζησεις με εν τη δικαιοσυνη σου εξαξεις εκ θλιψεως την ψυχην μου
12 Toi, le Secourable, écrase mes ennemis, et fais périr ceux qui s’en prennent à ma vie: tu sais que je suis ton serviteur.	12 και εν τω ελεει σου εξολεθρευσεις τους εχθρους μου και απολεις παντας τους θλιβοντας την ψυχην μου οτι δουλος σου ειμι εγω