Livre des Psaumes 126

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Cantique des montées. Quand le Seigneur fit rentrer les captifs de Sion nous pensions rêver.	1 ωδη των αναβαθμων τω σαλωμων εαν μη κυριος οικοδομηση οικον εις ματην εκοπιασαν οι οικοδομουντες αυτον εαν μη κυριος φυλαξη πολιν εις ματην ηγρυπνησεν ο φυλασσων
2 Nous en avions le rire aux lèvres et des chants plein la bouche. Les païens eux-mêmes disaient: “Le Seigneur s’est surpassé, que n’a-t-il fait pour eux!”	2 εις ματην υμιν εστιν του ορθριζειν εγειρεσθαι μετα το καθησθαι οι εσθοντες αρτον οδυνης οταν δω τοις αγαπητοις αυτου υπνον
3 Oui, pour nous le Seigneur a fait de grandes choses et nous étions dans la joie.	3 ιδου η κληρονομια κυριου υιοι ο μισθος του καρπου της γαστρος
4 Fais donc, Seigneur, que rentrent nos exilés irrigue à nouveau les terres arides.	4 ωσει βελη εν χειρι δυνατου ουτως οι υιοι των εκτετιναγμενων
5 Ceux qui sèment dans les larmes moissonneront dans la joie.	5 μακαριος ανθρωπος ος πληρωσει την επιθυμιαν αυτου εξ αυτων ου καταισχυνθησονται οταν λαλωσι τοις εχθροις αυτων εν πυλη
6 C’est en pleurant qu’on fait la route, emportant la semence des semailles, mais on revient dans la joie, portant les gerbes.