Deuxième livre des Macchabées 1

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Salut aux frères juifs qui sont en Égypte! Leurs frères juifs de Jérusalem et du pays de Judée leur souhaitent une véritable paix.	1 τοις αδελφοις τοις κατ' αιγυπτον ιουδαιοις χαιρειν οι αδελφοι οι εν ιεροσολυμοις ιουδαιοι και οι εν τη χωρα της ιουδαιας ειρηνην αγαθην
2 Que Dieu vous comble de ses bienfaits, qu’il se souvienne de son Alliance avec Abraham, Isaac et Jacob, ses fidèles serviteurs.	2 και αγαθοποιησαι υμιν ο θεος και μνησθειη της διαθηκης αυτου της προς αβρααμ και ισαακ και ιακωβ των δουλων αυτου των πιστων
3 Qu’il vous donne à tous un cœur pour l’adorer et faire sa volonté généreusement et sincèrement.	3 και δωη υμιν καρδιαν πασιν εις το σεβεσθαι αυτον και ποιειν αυτου τα θεληματα καρδια μεγαλη και ψυχη βουλομενη
4 Qu’il ouvre votre cœur à sa Loi et à ses commandements et qu’il y mette la paix.	4 και διανοιξαι την καρδιαν υμων εν τω νομω αυτου και εν τοις προσταγμασιν και ειρηνην ποιησαι
5 Qu’il écoute vos prières et se réconcilie avec vous, qu’il ne vous abandonne pas au jour du malheur.	5 και επακουσαι υμων των δεησεων και καταλλαγειη υμιν και μη υμας εγκαταλιποι εν καιρω πονηρω
6 Quant à nous, nous prions d’ici pour vous.	6 και νυν ωδε εσμεν προσευχομενοι περι υμων
7 Nous, les Juifs, nous vous avions déjà écrit en l’an 169, sous le règne de Démétrius, au plus fort de l’épreuve qui tomba sur nous ces années-là, lorsque Jason et ses partisans trahirent la cause de la Terre Sainte et du royaume,	7 βασιλευοντος δημητριου ετους εκατοστου εξηκοστου ενατου ημεις οι ιουδαιοι γεγραφαμεν υμιν εν τη θλιψει και εν τη ακμη τη επελθουση ημιν εν τοις ετεσιν τουτοις αφ' ου απεστη ιασων και οι μετ' αυτου απο της αγιας γης και της βασιλειας
8 brûlèrent la porte du Temple et répandirent le sang innocent. Mais nous nous sommes tournés vers le Seigneur et nous avons été exaucés. Maintenant nous pouvons offrir le sacrifice et l’offrande de fleur de farine, nous allumons les lampes et exposons les pains de l’offrande.	8 και ενεπυρισαν τον πυλωνα και εξεχεαν αιμα αθωον και εδεηθημεν του κυριου και εισηκουσθημεν και προσηνεγκαμεν θυσιαν και σεμιδαλιν και εξηψαμεν τους λυχνους και προεθηκαμεν τους αρτους
9 Aussi nous vous invitons à célébrer les jours de la fête des Tentes du mois de Kisleu.	9 και νυν ινα αγητε τας ημερας της σκηνοπηγιας του χασελευ μηνος ετους εκατοστου ογδοηκοστου και ογδοου
10 Date de cette lettre: cette année 188.” “Les habitants de Jérusalem et de Judée, le Sénat et Judas, saluent et souhaitent bonne santé à Aristobule, conseiller du roi Ptolémée et membre de la famille des prêtres consacrés, ainsi qu’aux Juifs qui sont en Égypte.	10 οι εν ιεροσολυμοις και οι εν τη ιουδαια και η γερουσια και ιουδας αριστοβουλω διδασκαλω πτολεμαιου του βασιλεως οντι δε απο του των χριστων ιερεων γενους και τοις εν αιγυπτω ιουδαιοις χαιρειν και υγιαινειν
11 Nous venons d’être sauvés par Dieu de grands dangers, et nous le remercions beaucoup de nous avoir soutenus contre le roi.	11 εκ μεγαλων κινδυνων υπο του θεου σεσωσμενοι μεγαλως ευχαριστουμεν αυτω ως αν προς βασιλεα παρατασσομενοι
12 Lui-même a éliminé ceux qui s’étaient avancés en armes contre la Ville Sainte.	12 αυτος γαρ εξεβρασεν τους παραταξαμενους εν τη αγια πολει
13 En effet, leur chef était parti en Perse avec une armée que tous croyaient invincible, mais ils ont été massacrés dans le temple de Nanaïa, grâce à une ruse des prêtres de la déesse.	13 εις την περσιδα γενομενος γαρ ο ηγεμων και η περι αυτον ανυποστατος δοκουσα ειναι δυναμις κατεκοπησαν εν τω της ναναιας ιερω παραλογισμω χρησαμενων των περι την ναναιαν ιερεων
14 Antiocus s’était rendu en ce lieu sous prétexte d’épouser la déesse Nanaïa, mais en fait il voulait se faire donner le trésor à titre de dot.	14 ως γαρ συνοικησων αυτη παρεγενετο εις τον τοπον ο τε αντιοχος και οι συν αυτω φιλοι χαριν του λαβειν τα χρηματα πλειονα εις φερνης λογον
15 Les prêtres du temple de Nanaïa avaient exposé le trésor et Antiocus était entré avec quelques amis dans l’intérieur du temple; mais les prêtres fermèrent les portes derrière lui	15 και προθεντων αυτα των ιερεων του ναναιου κακεινου προσελθοντος μετ' ολιγων εις τον περιβολον του τεμενους συγκλεισαντες το ιερον ως εισηλθεν αντιοχος
16 et, après avoir ouvert une trappe secrète dans le plafond, ils l’assommèrent sous les pierres. Ensuite ils le mirent en pièces et jetèrent sa tête à ceux qui se trouvaient dehors.	16 ανοιξαντες την του φατνωματος κρυπτην θυραν βαλλοντες πετρους συνεκεραυνωσαν τον ηγεμονα και μελη ποιησαντες και τας κεφαλας αφελοντες τοις εξω παρερριψαν
17 Que notre Dieu soit béni en toutes choses, lui qui a livré les impies à la mort!	17 κατα παντα ευλογητος ημων ο θεος ος παρεδωκεν τους ασεβησαντας
18 Puisque nous allons célébrer la purification du Temple le 25 du mois de Kisleu, nous avons pensé bon de vous le dire, pour que vous la célébriez vous aussi comme on célèbre la fête des Tentes et la fête du Feu qui se manifesta lorsque Néhémie offrit des sacrifices après avoir reconstruit le sanctuaire et l’autel.	18 μελλοντες αγειν εν τω χασελευ πεμπτη και εικαδι τον καθαρισμον του ιερου δεον ηγησαμεθα διασαφησαι υμιν ινα και αυτοι αγητε σκηνοπηγιας και του πυρος οτε νεεμιας ο οικοδομησας το τε ιερον και το θυσιαστηριον ανηνεγκεν θυσιας
19 Vous devez savoir en effet que, lorsque nos pères ont été emmenés en Perse, les prêtres zélés de cette époque avaient pris du feu de l’autel; ils l’avaient caché secrètement dans un trou tout pareil à un puits sec, et ils l’avaient mis si bien en sûreté que tout le monde ignorait cet endroit.	19 και γαρ οτε εις την περσικην ηγοντο ημων οι πατερες οι τοτε ευσεβεις ιερεις λαβοντες απο του πυρος του θυσιαστηριου λαθραιως κατεκρυψαν εν κοιλωματι φρεατος ταξιν εχοντος ανυδρον εν ω κατησφαλισαντο ωστε πασιν αγνωστον ειναι τον τοπον
20 Au bout de nombreuses années, selon le bon plaisir de Dieu, le roi de Perse envoya Néhémie. Il fit alors rechercher le feu par les descendants des prêtres qui l’avaient caché. Quand ils expliquèrent qu’ils n’avaient pas trouvé de feu mais un liquide épais, Néhémie leur ordonna d’en puiser et de l’apporter.	20 διελθοντων δε ετων ικανων οτε εδοξεν τω θεω αποσταλεις νεεμιας υπο του βασιλεως της περσιδος τους εκγονους των ιερεων των αποκρυψαντων επεμψεν επι το πυρ ως δε διεσαφησαν ημιν μη ευρηκεναι πυρ αλλα υδωρ παχυ εκελευσεν αυτους αποβαψαντας φερειν
21 Au moment où les sacrifices étaient prêts, Néhémie ordonna aux prêtres de répandre ce liquide sur le bois et sur les offrandes que l’on avait placées dessus;	21 ως δε ανηνεχθη τα των θυσιων εκελευσεν τους ιερεις νεεμιας επιρραναι τω υδατι τα τε ξυλα και τα επικειμενα
22 on fit donc comme il l’avait ordonné. Jusque là le soleil était caché par les nuages, mais lorsque tout à coup il resplendit, un grand feu s’alluma: tout le monde était dans l’admiration.	22 ως δε εγενετο τουτο και χρονος διηλθεν ο τε ηλιος ανελαμψεν προτερον επινεφης ων ανηφθη πυρα μεγαλη ωστε θαυμασαι παντας
23 Pendant que les offrandes brûlaient, les prêtres faisaient la prière avec tous ceux qui étaient présents. Jonathan et les prêtres commençaient, et Néhémie avec les autres répondaient.	23 προσευχην δε εποιησαντο οι ιερεις δαπανωμενης της θυσιας οι τε ιερεις και παντες καταρχομενου ιωναθου των δε λοιπων επιφωνουντων ως νεεμιου
24 Voici ce que disait cette prière: “Seigneur! Seigneur Dieu, créateur de toute chose, tu es terrible et fort, juste et plein de miséricorde! Toi seul es roi, toi seul es bon,	24 ην δε η προσευχη τον τροπον εχουσα τουτον κυριε κυριε ο θεος ο παντων κτιστης ο φοβερος και ισχυρος και δικαιος και ελεημων ο μονος βασιλευς και χρηστος
25 toi seul généreux, juste, tout-puissant et éternel. Tu sauves Israël de tout mal, tu as choisi nos pères et tu les as sanctifiés.	25 ο μονος χορηγος ο μονος δικαιος και παντοκρατωρ και αιωνιος ο διασωζων τον ισραηλ εκ παντος κακου ο ποιησας τους πατερας εκλεκτους και αγιασας αυτους
26 Reçois ce sacrifice au nom de tout ton peuple Israël, garde ton héritage et sanctifie-le.	26 προσδεξαι την θυσιαν υπερ παντος του λαου σου ισραηλ και διαφυλαξον την μεριδα σου και καθαγιασον
27 Rassemble ceux d’entre nous qui sont dispersés, délivre ceux qui sont captifs au milieu des nations, regarde avec bonté ceux que l’on méprise et que l’on compte pour rien; ainsi les nations sauront que tu es notre Dieu.	27 επισυναγαγε την διασποραν ημων ελευθερωσον τους δουλευοντας εν τοις εθνεσιν τους εξουθενημενους και βδελυκτους επιδε και γνωτωσαν τα εθνη οτι συ ει ο θεος ημων
28 Corrige ceux qui nous persécutent et qui nous méprisent méchamment.	28 βασανισον τους καταδυναστευοντας και εξυβριζοντας εν υπερηφανια
29 Installe ton peuple dans ton Lieu Saint comme Moïse l’a promis.”	29 καταφυτευσον τον λαον σου εις τον τοπον τον αγιον σου καθως ειπεν μωυσης
30 Les prêtres accompagnaient les cantiques sur la harpe.	30 οι δε ιερεις επεψαλλον τους υμνους
31 Lorsque le sacrifice fut entièrement brûlé, Néhémie ordonna de verser le reste du liquide sur des grandes pierres;	31 καθως δε ανηλωθη τα της θυσιας και το περιλειπομενον υδωρ ο νεεμιας εκελευσεν λιθους μειζονας καταχειν
32 un feu s’alluma mais il fut vite éclipsé par l’éclat du feu de l’autel.	32 ως δε τουτο εγενηθη φλοξ ανηφθη του δε απο του θυσιαστηριου αντιλαμψαντος φωτος εδαπανηθη
33 Tout cela vint à se savoir, on fit même ce rapport au roi des Perses: Dans le lieu où les prêtres avaient caché le feu au moment de la déportation, on a trouvé un liquide avec lequel Néhémie et ses compagnons ont consumé les offrandes saintes.	33 ως δε φανερον εγενηθη το πραγμα και διηγγελη τω βασιλει των περσων οτι εις τον τοπον ου το πυρ εκρυψαν οι μεταχθεντες ιερεις το υδωρ εφανη αφ' ου και οι περι τον νεεμιαν ηγνισαν τα της θυσιας
34 Le roi fit vérifier le fait, puis il clôtura le lieu et en fit un sanctuaire.	34 περιφραξας δε ο βασιλευς ιερον εποιησεν δοκιμασας το πραγμα
35 Le roi en tira des revenus importants qui lui permettaient de faire des dons.	35 και οις εχαριζετο ο βασιλευς πολλα διαφορα ελαμβανεν και μετεδιδου
36 Néhémie et ses hommes appelèrent ce liquide “nephtar”, ce qui veut dire purification, mais habituellement on l’appelle naphte.	36 προσηγορευσαν δε οι περι τον νεεμιαν τουτο νεφθαρ ο διερμηνευεται καθαρισμος καλειται δε παρα τοις πολλοις νεφθαι